ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΞΕΙΣ 48

Δημοσιεύθηκε: Δευ Απρ 18, 2011 12:25 am    Θέμα δημοσίευσης:
Μπορεί να μπει το ακόλουθο ερώτημα: αν η αντιπολίτευση είναι μια μικροαστική τάση, αυτό σημαίνει ότι η παραπέρα ενότητα είναι αδύνατη; Πώς λοιπόν να συμφιλιώσει κανείς τη μικροαστική τάση με την προλεταριακή; Με το να βάζει κανείς το ερώτημα μ’ αυτό τον τρόπο, σημαίνει ότι κρίνει μονόπλευρα, αντιδιαλεκτικά και, γι’ αυτό λαθεμένα. Στην τωρινή συζήτηση, η αντιπολίτευση έχει καθαρά εκδηλώσει τα μικροαστικά της χαρακτηριστικά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η αντιπολίτευση δεν έχει άλλα χαρακτηριστικά. Η πλειοψηφία των μελών της αντιπολίτευσης είναι διπλά αφοσιωμένη στην υπόθεση του προλεταριάτου, και είναι ικανή για να μάθει. Δεμένη σήμερα μ’ ένα μικροαστικό περιβάλλον, μπορεί αύριο να δεθεί με το προλεταριάτο. Οι ασυνεπείς, κάτω από την επιρροή της πείρας, μπορεί να γίνουν πιο συνεπείς. Όταν το Κόμμα αγκαλιάζει χιλιάδες εργάτες, ακόμα και οι επαγγελματίες φραξιονιστές μπορούν να ξανα-εκπαιδευτούν στο πνεύμα της προλεταριακής πειθαρχίας. Είναι αναγκαίο να τους δόσουμε, γι’ αυτό, το χρόνο. Γι’ αυτό, η πρόταση του συντρόφου Κάνον να συνεχιστεί η συζήτηση απαλλαγμένη από απειλές για σχίσματα, διαγραφές, κλπ., ήταν απόλυτα σωστή και επίκαιρη. Ωστόσο, μένει έξω από κάθε αμφιβολία, πως αν το Κόμμα σαν όλο έπαιρνε το δρόμο της αντιπολίτευσης, μπορούσε να καταστραφεί ολοκληρωτικά. Η τωρινή αντιπολίτευση είναι ανίκανη να δόσει στο κόμμα μια μαρξιστική ηγεσία. Η πλειοψηφία της τωρινής Εθνικής Επιτροπής, εκφράζει με περισσότερη συνέπεια, πιο σοβαρά και πιο βαθιά, τα προλεταριακά καθήκοντα του Κόμματος, παρά η μειοψηφία. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η πλειοψηφία δεν μπορεί να ενδιαφέρεται να κατευθύνει την πάλη προς ένα σχίσμα –οι σωστές ιδέες θα νικήσουν. Ούτε και τα υγιή στοιχεία της αντιπολίτευσης μπορούν να επιθυμούν ένα σχίσμα –η πείρα του παρελθόντος δείχνει πολύ καθαρά πως όλα τα είδη των αυτοσχέδιων ομάδων που σπάνε από την Τέταρτη Διεθνή, καταδικάζονται σε στειρότητα και αποσύνθεση. Γι’ αυτό το λόγο είναι δυνατό να βλέπουμε το επόμενο συνέδριο του Κόμματος χωρίς κανένα φόβο. Θα απορρίψει τους αντιμαρξιστικούς νεωτερισμούς της αντιπολίτευσης και θα εγγυηθεί την ενότητα του Κόμματος. Τρότσκι: «Στην υπεράσπιση του Μαρξισμού».