ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑΞΕΙΣ 23

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑΣ: «Η νέα εποχή του παγκόσμιου καπιταλισμού» (1999).

Διευρύνεται διαρκώς το χάσμα ανάμεσα στην λογιστική αξία του ενεργητικού των επιχειρήσεων, καθώς και την κερδοφορία της στο επίπεδο της άμεσης πώλησης των προϊόντων της και την κεφαλαιοποίηση των μετοχών της στο χρηματιστήριο. Υπάρχουν περιπτώσεις όπως εκείνη της Microsoft, που η σχέση αυτή φτάνει το 1 προς 100. όλα τα χρηματιστήρια εμφανίζονται «υπερτιμημένα» σε σχέση με τις «πραγματικές αξίες» των εισηγμένων επιχειρήσεων.

…οι εταιρείες κέρδισαν μυθώδη ποσά μέσα στα τελευταία 15 χρόνια, που δεν συγκρίνονται με τα κέρδη τους μέσα απ την εκμετάλλευση των εργατών τους. Από πού προήλθαν αυτά τα κέρδη; Προφανώς απ τη γενικευμένη απόσπαση αξιών απ το σύνολο του πλανήτη.
Δηλαδή, για να κατανοήσουμε το σημερινό χρηματιστηριακό φαινόμενο και την είσοδο στην εποχή της «εικονικής οικονομίας», θα πρέπει να εισάγουμε την έννοια του «κοινωνικού εργοστασίου» και μάλιστα σε πλανητική κλίμακα. Οι μεγάλες επιχειρήσεις δεν αποσπούν απλώς υπεραξία απ τους συγκεκριμένους εργαζόμενους, αλλά από το σύνολο του πλανήτη, μέσω μιας μυθώδους μεταφοράς πόρων που επιτρέπει το χρηματιστήριο και οι αδιάκοπες μετακινήσεις των κεφαλαίων. ..


…Αυτή η απόσπαση υπεραξίας δεν πραγματοποιείται μέσω της άμεσης εργασιακής σχέσης, αλλά μέσω της υπαγωγής του συνόλου του πλανήτη στην ηγεμονία του κεφαλαίου και μάλιστα του δυτικού…


…Βρισκόμαστε μπροστά σ ένα νέο σύστημα απόσπασης της υπεραξίας σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο, ένα σύστημα άμεσης μεταβολής της κοινωνίας σε αντικείμενο εκμετάλλλευσης, όπου οι χρηματικές ροές, το μονοπώλιο της γνώσης-πληροφορίας και η στρατιωτική ισχύς μεταβάλλονται σε άμεσο παράγοντα αξιοποίησης του κεφαλαίου.


…Η αξιοποίηση του κεφαλαίου μεταβάλλεται σχεδόν άμεσα σε πολιτικό στοιχείο.


…Η παγκόσμια οικονομία έχει γίνει μια «φούσκα» νέου τύπου, η οποία δεν κινδυνεύει με κατάρρευση για λόγους στενά «οικονομικούς», αλλά μόνο πολιτικούς. Μόνο μια πολιτική ανατροπή στην παγκόσμια γεωμετρία και τους ταξικούς συσχετισμούς δυνάμεων μπορεί να οδηγήσει στο «ξεφούσκωμα» της «οικονομίας-καζίνο»….


Η αποσύνθεση και περιθωριοποίηση της παλιάς βιομηχανικής εργατικής τάξης, μέσω της μεταφοράς των παραγωγικών μονάδων, της αυτοματοποίησης, του κατακερματισμού, της ανεργίας, της μετανάστευσης και η παράλληλη δημιουργία της «κοινωνίας των δύο τρίτων» έχουν οδηγήσει στην αποδυνάμωση των εσωτερικών ταξικών ανταγωνισμών μέσα στις χώρες της Δύσης.
Τα συνδικάτα και τα εργατικά κόμματα έχουν χάσει υα ερείσματα και το όραμά τους, ενώ η αύξηση των «φτωχών» δεν οδηγεί παρά σε αυξημένη κοινωνική εντροπία, εγκληματικότητα και κυνισμό. Οι αντιθέσεις μετατίθενται στο εθνικό, το πολιτισμικό και το περιφερειακό πεδίο.
Σε έναν καπιταλισμό που έχει εγκαταλείψει τους τοίχους του εργοστασίου για να μεταβάλει τον πλανήτη ολόκληρο σε αντικείμενο εκμετάλλευσης, αντιστοιχεί μια ταξική πάλη με νέα χαρακτηριστικά. Είναι τα έθνη, οι λαοί, οι εθνότητες, οι πολιτισμοί που διαθέτουν την απαραίτητη συνοχή για ν αντισταθούν στον «παγκοσμιοποιημένο» καπιταλισμό.


…Παράλληλη με την εξέλιξη της «χρηματιστηριοποίησης» του κεφαλαίου είναι και η μετατόπιση του κέντρου βάρους της παραγωγής και της αξιοποίησης προς τον τομέα της πληροφορικής, της επεξεργασίας των πληροφοριών και της βιογενετικής.
Περνάμε σε μια εποχή που η παραγωγή και η μετάδοση των πληροφοριών σε κάθε επίπεδο αποκτά προτεραιότητα έναντι της άμεσης παραγωγικής εφαρμογής.