Ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας του ΟΗΕ. Το βασικό μυστικό των δημιουργών του

 

Ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας του ΟΗΕ. Το βασικό μυστικό των δημιουργών του

 

 23 Απριλίου 2023

Ανάγνωση 4,1 χιλ

Γεια σε όλους, φίλοι. Σήμερα, ο πιο έγκυρος και μεγαλύτερος διεθνής οργανισμός, που περιλαμβάνει 193 χώρες, δηλ. Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο κόσμος είναι τα Ηνωμένα Έθνη. Κάθε μέλος του αναλαμβάνει εθελοντικά να εφαρμόσει τις αποφάσεις που λαμβάνονται από τον οργανισμό αυτό. Εκείνοι. Αυτή είναι μια υπερεθνική δομή που, σε ορισμένα θέματα, αναλαμβάνει την εξουσία να κυβερνά τον κόσμο.

 

Ηνωμένα Έθνη

▶️Ποιος διοικεί τα Ηνωμένα Έθνη;
▶️ Γιατί πραγματικά δημιουργήθηκε;
▶️ Τι συμβαίνει πίσω από τα τείχη της έδρας αυτής της οργάνωσης;
▶️ Γιατί δεν απαγορεύει τον πόλεμο;

✅ Θα μάθετε αυτά και άλλα ενδιαφέροντα γεγονότα που σχετίζονται με τον ΟΗΕ σε αυτό το άρθρο.
Όλα όσα είπα βασίζονται σε εύκολα επαληθεύσιμα γεγονότα από ανοιχτές, έγκυρες, αρμόδιες πηγές.

Ας ξεκινήσουμε.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΗΕ

Ο κόσμος μας αποτελείται από πολλά κράτη που αλληλεπιδρούν και έρχονται σε επαφή μεταξύ τους με διαφορετικούς τρόπους: ορισμένες χώρες έχουν φιλικές σχέσεις, άλλες έχουν εχθρικές σχέσεις. Οι εχθρικές σχέσεις συχνά εξελίσσονται σε πολέμους.

Τέσσερις φορές, μετά από πολέμους μεγάλης κλίμακας, η ανθρωπότητα συγκεντρώθηκε και δημιούργησε μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων:
⏩ το 1648, η Ειρήνη της Βεστφαλίας μετά τον 30ετή Πόλεμο,
⏩ στο Συνέδριο της Βιέννης το 1815 μετά τους Ναπολεόντειους Πολέμους,
⏩ στο Παρίσι Διάσκεψη το 1919 μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο
, ⏩ και στη Διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο του 1945 μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν εγκρίθηκε ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών.
Στην πραγματικότητα, τα κύρια σημεία της μεταπολεμικής παγκόσμιας τάξης υιοθετήθηκαν στη Γιάλτα το ίδιο 1945. Γι' αυτό μερικές φορές λένε «σύστημα Γιάλτας».

Και εδώ είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι ο κόσμος ζει με τέτοιο τρόπο που πρώτα οι χώρες έχουν αντιφάσεις, πολεμούν, εξαντλούν τους πόρους και τη δύναμή τους και μετά τον πόλεμο, φυσικά, συμφωνούν για το πώς να ζήσουν περαιτέρω. Το μεταπολεμικό σύστημα είναι το θεμέλιο του διεθνούς δικαίου. Τώρα, τυπικά, ζούμε σύμφωνα με τα αποτελέσματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το πιο σημαντικό μέρος του οποίου είναι τα Ηνωμένα Έθνη ή απλά ΟΗΕ.

Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε ως αποτέλεσμα πολλών συναντήσεων των ηγετών των νικητριών χωρών της ναζιστικής Γερμανίας. Ο Στάλιν - από την ΕΣΣΔ, ο Ρούσβελτ και ο Τρούμαν - από τις ΗΠΑ και ο Ουίνστον Τσόρτσιλ - από τη Μεγάλη Βρετανία. Αυτές περιλαμβάνουν τις διασκέψεις της Ουάσιγκτον, τις συναντήσεις της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Γιάλτας και ήδη το 1945 στη Διάσκεψη του Σαν Φρανσίσκο, που συγκλήθηκε εξ ονόματος της Μεγάλης Βρετανίας, της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ, στις οποίες συμμετείχαν 50 κράτη, υπογράφηκε ο υφιστάμενος Χάρτης του ΟΗΕ. που εξηγεί ποια είναι η ουσία των δραστηριοτήτων του οργανισμού και που είναι μια διεθνής συνθήκη όλων των χωρών. Μια συμφωνία για το πώς πρέπει να ζει ο πλανήτης.

Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε για τα Ηνωμένα Έθνη είναι ότι δημιουργήθηκαν από τις νικήτριες χώρες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Εκείνοι. τα πιο επιδραστικά και ισχυρά κράτη εκείνης της εποχής, ενάντια στη γνώμη των οποίων κανείς δεν μπορούσε να πάει ούτε σωματικά ούτε ηθικά.

 

Ο ΟΗΕ δημιουργήθηκε από τις νικήτριες χώρες στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Η έδρα των Ηνωμένων Εθνών βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες στη Νέα Υόρκη. Γιατί ακριβώς εκεί - θα συζητηθεί περαιτέρω.

Ο ΟΗΕ έχει 2 σημαντικά όργανα: το πρώτο είναι η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ , η οποία περιλαμβάνει και τα 193 μέλη αυτού του οργανισμού και η οποία είναι ένα είδος διεθνούς Κρατικής Δούμας, όπου υιοθετούνται διεθνείς νόμοι - ψηφίσματα. Εκεί μιλάνε διάφοροι ηγέτες χωρών.

 

Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ

Και, παρεμπιπτόντως, η περίφημη ομιλία του Χρουστσόφ έλαβε χώρα εκεί, όταν φέρεται να χτύπησε το παπούτσι του στο τραπέζι και απείλησε «τη μητέρα του Kuzka». Στην πραγματικότητα, δεν υπήρχε παπούτσι, αλλά ήταν "η μητέρα του Kuzka". Τότε η απειλή του Χρουστσόφ «Θα σου δείξω τη μητέρα του Κούζκα!» μεταφραστές μετέφρασαν κατά λέξη. Όπως, ο Χρουστσόφ θα δείξει τη μητέρα του Κούζμα. Κανείς στη Δύση δεν μπορούσε να καταλάβει τι είδους μητέρα ήταν αυτή και γιατί να της το δείξει;

 

Η απειλή του Χρουστσόφ «Θα σου δείξω τη μητέρα του Κούζκα!» μεταφραστές μετέφρασαν κατά λέξη

Εκεί, βέβαια, ο Χρουστσόφ είπε πολλά πράγματα: και καλά και περίεργα - στο ύφος του γενικά. Λέει: «Δεν έχει σημασία αν είσαι μαύρος ή λευκός. Το κύριο πράγμα είναι ότι δεν έχεις μαύρη ψυχή». Αυτός είναι ο διπλωμάτης Χρουστσόφ.

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ είναι ένα μοναδικό όργανο όπου όλες οι χώρες του κόσμου μπορούν να μιλήσουν για ένα συγκεκριμένο θέμα. υποβάλλει προτάσεις που σχετίζονται με τον οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό ή στρατιωτικό τομέα· απλά μεταφέρετε σημαντικές πληροφορίες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων της Γενικής Συνέλευσης μπορεί να ονομαστεί ψήφισμα - ένα έγγραφο για το οποίο, στην πραγματικότητα, όλες οι χώρες του κόσμου ψηφίζουν ή δεν ψηφίζουν. Κάθε χώρα έχει μία ψήφο.
Εκείνοι. Ας υποθέσουμε ότι πρέπει να λύσετε κάποιο παγκόσμιο πρόβλημα στον τομέα της οικολογίας, της οικονομίας κ.λπ. Αναζητείται λύση στο πρόβλημα, το θέμα τίθεται σε ψηφοφορία και ψηφίζουν όλες οι χώρες του κόσμου. Εάν πάνω από το 50% των χωρών ψηφίσουν υπέρ, τότε η απόφαση λαμβάνεται.

Γενικά, αυτή είναι μια παγκόσμια δημοκρατία. Ωστόσο, οι δημιουργοί των Ηνωμένων Εθνών έκαναν το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ μόνο ως συστατικό έγγραφο.

Για παράδειγμα, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ έχει σχεδόν ομόφωνα αποφασίσει περίπου 30 φορές κάθε χρόνο για την ανάγκη τερματισμού του αποκλεισμού που έχουν επιβληθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής κατά της Κούβας. Ναι, υπάρχουν περιπτώσεις που ο κόσμος πάει κόντρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αυτό δεν έχει καμία πρακτική σημασία και δεν υποχρεώνει τις Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν τίποτα. Μόνο ένα τίναγμα του αέρα. Όπως αναφέρεται στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης έχουν μεγάλη ηθική και πολιτική σημασία.

Άλλο είναι τι θα πει το δεύτερο όργανο των Ηνωμένων Εθνών - το Συμβούλιο Ασφαλείας .

 

Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ

Αυτό το όργανο - το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ - μπορεί ουσιαστικά να κάνει τα πάντα στον σημερινό κόσμο. Ακόμη και να καταστρέψει εντελώς μια χώρα. Και αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, σε αντίθεση με τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, είναι δεσμευτικές.

Γενικά, σύμφωνα με το σημερινό διεθνές δίκαιο, θα λέγαμε, οι πόλεμοι επιτρέπονται στη χώρα μας. Επισήμως, μπορείτε να πολεμήσετε σε 2 περιπτώσεις: αυτό είναι σε περίπτωση αυτοάμυνας (ατομικής ή συλλογικής), όπως ορίζεται στο άρθρο 51 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ή (προσοχή!) με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Το Συμβούλιο Ασφαλείας αποτελείται από 15 χώρες, 5 από τις οποίες είναι μόνιμα μέλη. Οι υπόλοιποι 10 επιλέγονται κάθε 2 χρόνια από τον υπόλοιπο οργανισμό. Εκείνοι. τι γινεται Υπάρχουν 15 χώρες που μπορούν να αποφασίσουν για τον υπόλοιπο κόσμο τι να κάνουν σε μια δεδομένη κατάσταση. Αλλά αυτό που είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι ότι υπάρχουν μόνο 5 χώρες στο Συμβούλιο Ασφαλείας που μπορούν να πουν «όχι» σε μια απόφαση που λαμβάνεται και θα ακυρωθεί. Εκείνοι. αυτές οι 5 χώρες έχουν δικαίωμα βέτο. Δηλαδή αυτό: ΗΠΑ , Ρωσία , ως νόμιμος διάδοχος της ΕΣΣΔ, Μεγάλη Βρετανία , Γαλλία και Κίνα .

 

5 χώρες - μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ: Αγγλία, Ρωσία, Γαλλία, Κίνα και ΗΠΑ

Αυτές οι χώρες θεωρούνται προνομιούχες στα Ηνωμένα Έθνη επειδή... Βρίσκονται συνεχώς στο Συμβούλιο Ασφαλείας και εκτός αυτού, μόνο αυτοί έχουν τη δυνατότητα να ακυρώσουν οποιαδήποτε απόφαση, ακόμα κι αν ο υπόλοιπος κόσμος είναι υπέρ αυτής. Εκείνοι. Σήμερα το διεθνές δίκαιο είναι δομημένο ως εξής: ας πούμε ότι όλα τα μέλη του ΟΗΕ ανεξαιρέτως, δηλ. όλος ο κόσμος αποφάσισε να απαγορεύσει τις διαστημικές πτήσεις. Όμως οποιαδήποτε από αυτές τις 5 χώρες στον κόσμο μπορεί να ακυρώσει αυτήν την απόφαση. Λοιπόν, ας πούμε ότι η Κίνα είπε όχι, δηλ. άσκησε βέτο. Και όλος ο κόσμος πρέπει να συμφωνήσει με αυτό.

Γιατί αυτές οι χώρες ; Όπως προαναφέρθηκε, το διεθνές δίκαιο βασίζεται στα αποτελέσματα του προηγούμενου πολέμου. Και φυσικά, οι νικητές καταλαμβάνουν μια προνομιακή θέση εκεί.

Η Ρωσία είναι ο νόμιμος διάδοχος και διάδοχος της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία συνέβαλε σημαντικά στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας και των δορυφόρων της.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες κέρδισαν πολλά χρήματα κατά τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και έγιναν η πρώτη οικονομία στον κόσμο. Επιπλέον, στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συμμετείχαν στη νίκη - δεν μπορούσαν να αγνοηθούν.

Η Μεγάλη Βρετανία - επίσης μια αγγλοσαξονική πονηρή χώρα - κάποτε η πιο ισχυρή, ήταν επίσης στη λίστα της πρώτης γραμμής στον αγώνα κατά του ναζισμού. Επιπλέον, η Μεγάλη Βρετανία ώθησε σε μια απόφαση ώστε η Γαλλία να είναι επίσης στο Συμβούλιο Ασφαλείας . Αν και, φυσικά, δεν έχει καμία αξία για αυτό. Η Γαλλία συνθηκολόγησε με τη Γερμανία μετά από 42 ημέρες. Στην ΕΣΣΔ, μόνο ένα φρούριο του Μπρεστ αντιστάθηκε για το ίδιο περίπου χρονικό διάστημα.

*Παρεμπιπτόντως, ως προς αυτό, υπάρχει ένα παλιό ιστορικό ανέκδοτο που ισχυρίζεται ότι είναι αληθινό.
Όταν ο Γερμανός στρατηγός Κάιτελ υπέγραψε την πράξη παράδοσης της Γερμανίας, κοίταξε προς τον Γάλλο εκπρόσωπο και, όχι χωρίς σαρκασμό, ρώτησε τον Στρατάρχη Ζούκοφ: «Μας νίκησαν κι αυτοί οι τύποι;»

Το πέμπτο μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ είναι η Κίνα . Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, πολέμησε εναντίον της Ιαπωνίας και ηττήθηκε πολύ καλά από αυτή τη χώρα, της οποίας η σκληρότητα δεν είναι κατώτερη από τη Γερμανία του Χίτλερ.

Αυτή η οργανωτική δομή, χτισμένη στα αποτελέσματα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα και λειτουργεί αρκετά ενεργά.

Αλλά από τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες, μετά τη νίκη του Ψυχρού Πολέμου το 1991, έγιναν η πιο ισχυρή χώρα, σε περιπτώσεις όπου οι αποφάσεις του ΟΗΕ έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντά τους, απλά δεν δίνουν δεκάρα για το τι λέει αυτή η οργάνωση. Εκείνοι. άρχισε να ζει σύμφωνα με την αρχή «όποιος είναι πιο δυνατός έχει δίκιο». Στην ουσία, καταστρέφοντας έτσι το διεθνές δίκαιο. Και όταν μια παγκόσμια τάξη καταστρέφεται, αρχίζουν οι διαφωνίες και οι πόλεμοι, μετά από τους οποίους πρέπει να μαζευτούμε ξανά και να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αυτή είναι η εποχή που ζούμε σήμερα.

Και αυτό είναι, ας πούμε, ένα απλό ενημερωτικό πιστοποιητικό. Τώρα έρχεται το διασκεδαστικό κομμάτι.

ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΟΗΕ

Πρώτον, η ιδέα της δημιουργίας του ΟΗΕ προέκυψε στην αρχή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 14 Αυγούστου 1941, σε ένα πολεμικό πλοίο στον Ατλαντικό Ωκεανό, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ρούσβελτ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ υπέγραψαν τη Χάρτα του Ατλαντικού, ένα έγγραφο που δηλώνει τους στόχους των δύο χωρών στον πόλεμο κατά της Ναζιστικής Γερμανίας και των συμμάχων της. Και επίσης το όραμά τους για τη μεταπολεμική παγκόσμια τάξη.

 

Στις 14 Αυγούστου 1941, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φράνκλιν Ρούσβελτ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσόρτσιλ υπέγραψαν τη Χάρτα του Ατλαντικού

Εκείνοι. Ακόμη και όταν δεν ήταν ξεκάθαρο ποιος θα κέρδιζε τον πόλεμο, οι Αγγλοσάξονες ήδη σκεφτόντουσαν πώς θα δομούνταν ο κόσμος και το έκαναν χωρίς την ΕΣΣΔ.

Λοιπόν, πώς να μην θυμηθεί κανείς την περίφημη δήλωση του μελλοντικού προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν στις 24 Ιουνίου 1941. Συγκεκριμένα, δήλωσε: « Αν δούμε ότι η Γερμανία κερδίζει, τότε θα πρέπει να βοηθήσουμε τη Ρωσία, και εάν η Ρωσία κερδίζει, τότε θα πρέπει να βοηθήσουμε τη Γερμανία, και έτσι να τους αφήσουμε να σκοτώσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ».

 

Εκείνοι. Εκείνη τη στιγμή που οι Εβραίοι καίγονταν ήδη σε φούρνους, η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ και γενικά ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχιζόταν για 2 χρόνια, το κατεστημένο των ΗΠΑ εξέταζε πραγματικά το ενδεχόμενο να βοηθήσει τον Χίτλερ! Να το θυμασαι.

Δεύτερον, το γεγονός ότι το αμερικανικό κεφάλαιο δημιούργησε τη βιομηχανία της ναζιστικής Γερμανίας δεν είναι μυστικό σήμερα. Υπάρχουν πολλά βιβλία, άρθρα και ντοκιμαντέρ που αποδεικνύουν ξεκάθαρα την ενεργό συμμετοχή των Αμερικανών στη βοήθεια της γερμανικής βιομηχανίας.

 

Guido Giacomo Preparata: "Hitler, Inc. Πώς η Βρετανία και οι ΗΠΑ δημιούργησαν το Τρίτο Ράιχ."

Ένας από τους κύριους ολιγάρχες των Ηνωμένων Πολιτειών όλων των εποχών είναι ο Τζον Ροκφέλερ, ο οποίος έγινε τέτοιος χάρη στην παραγωγή και πώληση πετρελαίου. Το 1870, ο John Rockefeller δημιούργησε την Standard Oil Company. Το 1911, η εταιρεία χωρίστηκε σε πολλές ξεχωριστές εταιρείες, οι οποίες ζουν ακόμα και σήμερα. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τις ExxonMobil, Chevron, British Petroleum και άλλες.

Και να τι γράφει ένας από τους δυτικούς επιστήμονες, ο Sutton Anthony, στο βιβλίο του "Wall Street and Hitler's Rise to Power": " Ο όμιλος εταιρειών Standard Oil, στον οποίο η οικογένεια Ροκφέλερ κατείχε το ένα τέταρτο των μετοχών (ελέγχοντας το μερίδιο). παρείχε κρίσιμη βοήθεια στη ναζιστική Γερμανία στην προετοιμασία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ».

Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι χωρίς τη βοήθεια της Standard Oil, η Γερμανία δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει καθόλου πόλεμο.

Το βιβλίο αναφέρει επίσης ότι «τα στελέχη της Standard Oil είχαν δεσμούς με τη Γερμανία του Χίτλερ σε τέτοιο βαθμό που επένδυσαν μέσω γερμανικών θυγατρικών στο προσωπικό ταμείο του Heinrich Himmler και ήταν μέρος του κύκλου φίλων του Himmler μέχρι το 1944». Εκείνοι. σχεδόν μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Σε γενικές γραμμές, μέχρι τις αρχές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι συνολικές επενδύσεις των αμερικανικών εταιρειών σε γερμανικά υποκαταστήματα και γραφεία αντιπροσωπείας ανέρχονταν σε περίπου 800 εκατομμύρια δολάρια. Μεταξύ αυτών, η Standard Oil (τώρα Exxon) - 120 εκατομμύρια Εκείνη την εποχή, ο επικεφαλής του οίκου Rockefeller, ο οποίος κατείχε το μερίδιο ελέγχου της Standard Oil, ήταν ο John Rockefeller Jr.

Και δείτε τι ενδιαφέρουσα κατάσταση αποδεικνύεται: η εταιρεία του, και μάλιστα ο ίδιος ο Ροκφέλερ, συμμετείχε ενεργά στην προετοιμασία της ναζιστικής Γερμανίας για πόλεμο. Και μετά, αμέσως μετά τον πόλεμο, ο ίδιος Ροκφέλερ δωρίζει 8,5 εκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή της έδρας των Ηνωμένων Εθνών. Δηλαδή, δωρίζει τη γη που έχει στο Μανχάταν για την κατασκευή των κεντρικών γραφείων του οργανισμού.

 

Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Τρίγκβε Λίε δείχνει μια επιταγή 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων που έλαβε από τον Ροκφέλερ

Εξ ου και το ερώτημα: γιατί το έκανε αυτό ο Ροκφέλερ; Γιατί το χρειαζόταν αυτό; Δύσκολα από καλά, ειρηνικά κίνητρα. Ο άνθρωπος μόλις πρόσφατα βοήθησε τον Χίτλερ, κέρδισε χρήματα από τον πόλεμο, την ίδια στιγμή υποστηρίζει ενεργά τη φιλοφασιστική κυβέρνηση στην Αργεντινή (περισσότερα για αυτό αργότερα), και μετά, μπαμ! δωρίζει χρήματα για την οικοδόμηση των Ηνωμένων Εθνών. Έθνη που ενώθηκαν στον αγώνα κατά του ναζισμού και που στόχος τους είναι να αποτρέψουν μελλοντικούς πολέμους. Γιατί αυτό?

Ο ΑΡΧΙΚΟΣ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΟΗΕ

Ή μήπως ο σκοπός του ΟΗΕ ήταν αρχικά κάτι άλλο;

Ναι ακριβώς. Να σας υπενθυμίσω ότι χάρη στον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η δύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών αυξήθηκε σε πρωτοφανή επίπεδα. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οικονομικά, η Αμερική αντιπροσώπευε το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αυτή η χώρα έχει συσσωρεύσει τεράστια ποσότητα ευρωπαϊκού και ρωσικού χρυσού. Η εμπόλεμη ήπειρος χρησιμοποίησε αυτό το πολύτιμο μέταλλο για να πληρώσει για αμερικανικά αγαθά, αναπτύσσοντας έτσι ενεργά την οικονομία των ΗΠΑ. Έτσι, πάνω από το 70% των παγκόσμιων αποθεμάτων χρυσού έχει συσσωρευτεί στη βορειοαμερικανική ήπειρο.

Το 1944 είχε ήδη αναπτυχθεί και προταθεί ένα παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, όπου το δολάριο αναγνωρίστηκε ως πολύτιμο ισοδύναμο με το χρυσό. Η ουσία της πρότασης των Αμερικανών είναι απλή - είπαν: «Γιατί να χρησιμοποιείτε όλοι χρυσό όταν τον έχουμε όλο, ας δέσουμε τα δολάρια με τον χρυσό και ας τα χρησιμοποιήσουμε;» Σχεδόν όλος ο κόσμος συμφώνησε σε αυτό. Λοιπόν, αφού ο πλανήτης κόλλησε πολύ στο δολάριο, οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1971 κατάργησαν τη χρυσή υποστήριξη του δολαρίου και έγινε απλώς ένα περιτύλιγμα καραμέλας.

Εκείνοι. Στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν η χώρα με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο: όλη η παραγωγή, όλος ο χρυσός ανήκε σε αυτές. Το δολάριο έγινε το παγκόσμιο νόμισμα. Έτσι έλεγχαν τα οικονομικά και τις οικονομίες του κόσμου. Όχι όμως πολιτική. Επίσημα, σχεδόν όλες οι χώρες θεωρούνταν ανεξάρτητες.

Ως εκ τούτου, προέκυψε η ανάγκη να δημιουργηθεί ένας οργανισμός μέσω του οποίου θα ήταν δυνατή η διακυβέρνηση όλων των κρατών και πολιτικά. Ναι, σύμφωνα με τους Αμερικανούς, ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας του ΟΗΕ ήταν να γίνει ένα είδος παγκόσμιας κυβέρνησης . Γι' αυτό ο Ροκφέλερ δωρίζει χρήματα για την κατασκευή της έδρας, η οποία δεν βρίσκεται πουθενά αλλού, παρά μόνο στις ΗΠΑ.

Επιπλέον, ο Rockefeller Jr. επηρέασε ενεργά τα αποτελέσματα του συνεδρίου Dumbarton Oaks,

 

Συνέδριο Dumbarton Oaks

όταν, υπό την πίεση του Ροκφέλερ, συμπεριλήφθηκε στον Χάρτη του ΟΗΕ μια ρήτρα για τη συλλογική αυτοάμυνα, η οποία στο μέλλον βοήθησε στη δημιουργία του στρατιωτικού μπλοκ του ΝΑΤΟ.

Επίσης, όπως γνωρίζετε, η Αργεντινή ήταν ένα φιλοφασιστικό κράτος που ήταν φίλος με τον Χίτλερ, οπότε δεν ήθελαν να συμπεριλάβουν αυτή τη χώρα στον ΟΗΕ. Αλλά ο Ροκφέλερ, ένας συμπαθής των Ναζί, επέμεινε ότι η Αργεντινή, παρά τη φιλοφασιστική κυβέρνησή της, θα έπρεπε να επιτρέπεται να ενταχθεί στον ΟΗΕ.

Και όπως αναφέρεται στο βιβλίο των Peter Collier και David Horowitz The Rockefellers: An American Dynasty: Ο Rockefeller τάχθηκε στο πλευρό των αντιπροσωπειών της Λατινικής Αμερικής, μια σχέση που εξόργισε τον Nicolo Tucci, επικεφαλής του Γραφείου Λατινοαμερικανικών Σπουδών του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος παραιτήθηκε λέγοντας ότι " το γραφείο μου θα έπρεπε να είχε καταστρέψει τη ναζιστική και φασιστική προπαγάνδα στη Νότια Αμερική, αλλά ο Ροκφέλερ προσκαλεί τους χειρότερους φασίστες και ναζί στην Ουάσιγκτον ».

Ως αποτέλεσμα, το κύριο εμπόδιο για τη δημιουργία μιας όψης παγκόσμιας κυβέρνησης ήταν η Σοβιετική Ένωση. Αν και η Σοβιετική Ένωση χτυπήθηκε από τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, εκτός από το 1/6 της ξηράς, έλεγχε και τη μισή Ευρώπη. Η μισή Ευρώπη, που ειδωλοποίησε την ΕΣΣΔ, γιατί ήταν η Σοβιετική Ένωση που απελευθέρωσε αυτές τις χώρες από τους Ναζί. Και έπρεπε να υπολογίσουμε τη Σοβιετική Ένωση και να καταλήξουμε σε συμφωνία.

Οι Αμερικανοί ήθελαν να ενεργήσουν πονηρά: αρχικά προώθησαν μια δομή του ΟΗΕ στην οποία οι αποφάσεις θα παίρνονταν με απλή πλειοψηφία. Εκείνοι. Εάν οι μισοί από τους συμμετέχοντες του ΟΗΕ ψηφίσουν θετικά για μια απόφαση, τότε αυτή πρέπει να εφαρμοστεί.

Από τη μια, όλα φαίνονται δίκαια. Δεδομένου όμως ότι οι Αμερικανοί και γενικά οι Αγγλοσάξονες είχαν επιρροή στην πλειονότητα σχεδόν των χωρών μελών του ΟΗΕ, είναι προφανές ότι όλες οι αποφάσεις θα λαμβάνονταν προς το συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών. Γι' αυτό ο Στάλιν ήθελε όλες οι δημοκρατίες της ΕΣΣΔ να είναι στον ΟΗΕ για να πάρει επιπλέον ψήφους. Αλλά μόνο 2 δημοκρατίες μπορούσαν να προστεθούν ξεχωριστά στον οργανισμό: Ουκρανική και Λευκορωσική. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό.

Σύμφωνα με την ισορροπία δυνάμεων που είχε διαμορφωθεί εκείνη την εποχή στον μελλοντικό διεθνή οργανισμό, οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν απόλυτη πλειοψηφία ψήφων τόσο στο Συμβούλιο Ασφαλείας όσο και στη Γενική Συνέλευση.

Κάτι που, παρεμπιπτόντως, επιβεβαιώθηκε και στην πράξη στο μέλλον. Υπάρχουν διάσημα σκίτσα από τη Σοβιετική Ένωση για το πώς η Γενική Συνέλευση ψηφίζει ψηφίσματα.

 

Αφίσα της ΕΣΣΔ για την ψηφοφορία στον ΟΗΕ

Επιπλέον, μπορούν να αναφερθούν συγκεκριμένα γεγονότα. Για παράδειγμα, ο Ισραηλινός πολιτικός επιστήμονας Yohanan Manor είπε ότι δόθηκαν οδηγίες στους πρεσβευτές των ΗΠΑ σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο: να προειδοποιήσουν την ηγεσία των χωρών ότι η άρνηση να ψηφίσουν υπέρ της κατάργησης του ψηφίσματος 3379 θα μπορούσε να επηρεάσει τις σχέσεις αυτών των χωρών με τις Ηνωμένες Πολιτείες . Και αυτό είναι εκβιασμός και απειλές!

Αν και δεν χρειάζεται να πάτε μακριά: τον Νοέμβριο του 2022, εμφανίστηκε ένα βίντεο όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες ελέγχουν τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουν άλλες χώρες στον ΟΗΕ. Στο βίντεο, δεν είναι πραγματικά ξεκάθαρο τι συμβαίνει. Όμως οι διπλωμάτες μας επισημαίνουν ότι πρόκειται για έναν εκπρόσωπο της αμερικανικής αντιπροσωπείας που ελέγχει και σημειώνει την παρουσία «θαλάμων» από τους συμμάχους στη «συλλογική Δύση» πριν από τη συνεδρίαση της Τρίτης Επιτροπής αφιερωμένη στο σχέδιο ψηφίσματος για την καταπολέμηση της εξύμνηση του ναζισμού. Εκείνοι. μια χώρα - οι Ηνωμένες Πολιτείες - ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο ψηφίζουν άλλες χώρες στον ΟΗΕ.

Μόνο αυτό είναι για σένα η δημοκρατία.

Και έτσι ήθελαν οι Αγγλοσάξονες να οργανώσουν τα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά ο σοφός σύντροφος Στάλιν δεν συμφώνησε με αυτό και πρότεινε ένα Συμβούλιο Ασφαλείας, όπου, στην πραγματικότητα, η λήψη μεγάλων αποφάσεων θα εξαρτιόταν μόνο από λίγες χώρες. Ο πρεσβευτής στις ΗΠΑ Andrei Gromyko, ο οποίος εκπροσωπούσε την ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή, δήλωσε ότι « η χώρα μας δεν θα δώσει τη συγκατάθεσή της σε έναν τέτοιο Χάρτη του ΟΗΕ που θα έσπερνε τους σπόρους νέων στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ των χωρών ».

Και η Σοβιετική Ένωση μπόρεσε να κερδίσει αυτή τη διπλωματική μονομαχία. Το Συμβούλιο Ασφαλείας έγινε το κύριο σώμα του ΟΗΕ.

Με την πρώτη ματιά, μια τέτοια συσκευή μπορεί να φαίνεται άδικη. Λοιπόν, γιατί μόνο 5 χώρες; Γεγονός είναι ότι στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αυτές οι χώρες, με εξαίρεση τη Γαλλία, ήταν τα κύρια κέντρα ισχύος που θα μπορούσαν να εξαπολύσουν έναν νέο Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Επομένως, εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν προωθήσει την απόφασή τους για τον ηγετικό ρόλο της Γενικής Συνέλευσης, θα είχαν σαφώς παραβιάσει τα συμφέροντα της ΕΣΣΔ, επειδή Οι ΗΠΑ θα εκβίαζαν τις χώρες να ψηφίσουν όπως θέλουν. Η Σοβιετική Ένωση δεν θα το ανεχόταν για πολύ και θα είχε εγκαταλείψει τον ΟΗΕ. Και τότε θα ήταν πολύ πιο δύσκολο να επιτευχθεί συμφωνία.

Ως εκ τούτου, ο Στάλιν πρότεινε μια σοφή λύση - το δικαίωμα του βέτο. Το δικαίωμα αρνησικυρίας σημαίνει ότι εάν η χώρα που το χρησιμοποιεί και που μπορεί να ξεκινήσει πόλεμο δεν ικανοποιείται με κάτι ή παραβιάζονται τα συμφέροντά της, τότε σε αυτήν την περίπτωση πρέπει να αναζητηθούν συμβιβασμοί για να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Και αυτή η συσκευή προστατεύει τον κόσμο από πολέμους πολύ πιο αποτελεσματικά. Λοιπόν, φυσικά διέκοψε τα σχέδια της Δύσης να δημιουργήσει μια παγκόσμια κυβέρνηση. Έτσι ο κόσμος έχει γίνει πολυπολικός. Και η ΕΣΣΔ έγινε ο κύριος εχθρός της αμερικανικής δημοκρατίας.

Αν κάποιος έχει λανθασμένες αντιλήψεις για την πολιτισμένη Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες και πιστεύει ότι το κατεστημένο τους αποτελείται από ειρηνιστές και υποστηρικτές της δημοκρατίας, υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δημιούργησαν τον ΟΗΕ υποτίθεται προς το συμφέρον των απλών ανθρώπων, τότε επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι όταν γράφτηκε ο Χάρτης του ΟΗΕ, ο οποίος ανέφερε τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισότητα και την ελευθερία, στις Ηνωμένες Πολιτείες απαγορεύτηκε στους μαύρους να επισκέπτονται τα ιδρύματα των λευκών.

 

Λεζάντα στη φωτογραφία: "Μόνο λευκά. Όχι κατοικίδια"

Και στην Ευρώπη υπήρχαν φυσικοί ανθρώπινοι ζωολογικοί κήποι με μαύρους. Επιπλέον, η ΕΣΣΔ είχε ήδη στείλει έναν δορυφόρο στο διάστημα και στο Βέλγιο πήγαιναν ακόμα στο ζωολογικό κήπο για να δουν αφρικανικά χωριά όπου υπήρχαν άνθρωποι αντί για ζώα.

 

Ανθρώπινος ζωολογικός κήπος στο Βέλγιο

Συνάντησα επίσης μια ενδιαφέρουσα ιστορία που περιγράφεται στην εφημερίδα «Επιχειρήματα και γεγονότα» ότι « όταν η ΕΣΣΔ έστειλε τη σκυλίτσα Λάικα στο διάστημα, ήξεραν εκ των προτέρων ότι θα πέθαινε. Ως προς αυτό, ο ΟΗΕ έλαβε μια επιστολή από ακτιβιστές ζώων από μια μικρή πόλη στο Μισισιπή. Απαίτησαν να καταδικαστεί η σκληρή μεταχείριση των σκύλων στην ΕΣΣΔ και να υποβάλουν μια πρόταση: αν για επιστημονική έρευνα είναι απαραίτητο να σταλούν ζωντανά όντα στο διάστημα, τότε στην πόλη τους υπάρχουν όσοι θέλουν για αυτό το... λίγο μαύροι ."

Αυτό είναι το τέλος της δεκαετίας του '60.

Μέχρι τότε, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία και το Βέλγιο είχαν επίσημα αποικίες. Για ποιες ελευθερίες θα μπορούσαν να μιλήσουν αυτοί οι σύντροφοι;

Έτσι, μετά τη δημιουργία του ΟΗΕ, στην πραγματικότητα, αποδείχθηκε ότι η ΕΣΣΔ μόνη αντιτάχθηκε στα υπόλοιπα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας: οι σχέσεις με την Κίνα μετά το θάνατο του Στάλιν χάλασαν, δεν υπάρχει τίποτα να πούμε για τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία . Από αυτό προκύπτει ότι η ΕΣΣΔ απολάμβανε το δικαίωμα του βέτο περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, γεγονός που επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη μοναδική προνοητικότητα του Στάλιν και της ομάδας του.

 

Ποιος χρησιμοποίησε περισσότερο το βέτο;

Και υπάρχει ένα ενδεικτικό ανέκδοτο για αυτή την υπόθεση. Όταν τον άκουσα, ο Vitaly Churkin ήταν ο μόνιμος εκπρόσωπος στο Συμβούλιο Ασφαλείας από τη Ρωσία. Ας τον αφήσουμε. Αν και το αστείο προηγουμένως παρουσίαζε ξεκάθαρα τον Σοβιετικό μόνιμο εκπρόσωπο.

Και έτσι, ένας άνδρας με ένα πολυβόλο τρέχει στον ΟΗΕ, όπου γινόταν η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, και φωνάζει δυνατά: «Ποιος είναι ο Τσούρκιν εδώ;» Όλοι οι συμμετέχοντες στη συνάντηση κουνούν αμέσως το δάχτυλό τους στον Ρώσο εκπρόσωπο. Ο άντρας γυρίζει στον Τσούρκιν, ξαναγεμίζει το πολυβόλο και λέει: «Βιτάλι, σκύψε!»

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΑΞΗ ΜΕΤΑ-1991

Πολλά άλλαξαν το 1991, όταν η ΕΣΣΔ έχασε τον Ψυχρό Πόλεμο. Και οι προσπάθειες μεταρρύθμισης του ΟΗΕ ακολούθησαν λογικά - και πάλι για να γίνει ένα είδος παγκόσμιας κυβέρνησης. Για να γίνει αυτό, ήταν απαραίτητο να αφαιρεθεί η Ρωσία από το Συμβούλιο Ασφαλείας ή να της στερηθεί το δικαίωμα αρνησικυρίας. Όμως ένα τέτοιο βήμα θα σήμαινε την πλήρη κατάρρευση της οργάνωσης, γιατί Το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι ένα είδος πυρήνα πάνω στον οποίο στηρίζεται ο οργανισμός. Για να το πούμε, το πνεύμα της. Και η Ρωσία πρέπει να εγκαταλείψει οικειοθελώς το δικαίωμα αρνησικυρίας της. Που είναι εξωπραγματικό.

Έτσι, όπως λένε, προσέξτε τα δάχτυλά σας. Τι έκαναν οι ΗΠΑ; Πώς ξεπέρασαν αυτό το πρόβλημα για να υποτάξουν νομικά τη Ρωσία στη θέλησή τους; Υπάρχει μια ολόκληρη αστυνομική ιστορία εδώ.

Έχω εκφράσει πολλές φορές αυτές τις πληροφορίες. Τώρα θα σου φανεί χρήσιμο.

Προκειμένου να παρακάμψει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να υποτάξει επίσημα τη Ρωσία στη θέλησή της, αφού η ΕΣΣΔ έχασε τον Ψυχρό Πόλεμο, υιοθετήθηκε νέο Σύνταγμα στη Ρωσία.

Όπως είναι γνωστό, δυτικοί σύμβουλοι βοήθησαν στη συγγραφή του Συντάγματος. Μεταξύ άλλων, σε αυτό το θέμα βοήθησε ο Οργανισμός Διεθνούς Ανάπτυξης των ΗΠΑ, όπως αναφέρεται στην επίσημη ιστοσελίδα τους.

Οι ιστορικές και νομικές ρίζες του Συντάγματός μας ανάγονται στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης, δηλ. νίκησε τη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Δίπλα - στη Γερμανία και την Αυστρία, ουσιαστικά και τη Γερμανία, μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όσον αφορά τον βασικό νόμο, όλες αυτές οι χώρες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό - γράφτηκαν μετά από χαμένους πολέμους. Και τα συντάγματα αυτών των χωρών υποδεικνύουν ότι το διεθνές δίκαιο πρέπει να υπερισχύει του εθνικού δικαίου.

Το ίδιο πράγμα γράφτηκε στο ρωσικό Σύνταγμα το 1993.

Το «διεθνές δίκαιο» είναι μια ασαφής και ευέλικτη έννοια, επομένως το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας έχει μια εξήγηση για το τι σημαίνει όλο αυτό. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι « το περιεχόμενο αυτού ακριβώς του διεθνούς δικαίου μπορεί να αποκαλυφθεί, ιδίως, στα έγγραφα των Ηνωμένων Εθνών και των εξειδικευμένων οργανισμών τους». Εκείνοι. εκτός από διάφορες συνθήκες που μπορεί να υπογραφούν ή να μην υπογραφούν, η Ρωσία έχει αναλάβει υποχρεώσεις να εκπληρώσει όσα αποκαλύπτονται στα έγγραφα του ΟΗΕ και στους ειδικούς κανονισμούς του. ιδρύματα.

Όπως γνωρίζετε, η Ρωσία μπορεί να εμποδίσει σημαντικές αποφάσεις του ΟΗΕ μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και τα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα. Εκείνοι. Η Ρωσία δεν μπορεί να χειραγωγηθεί ενεργά μέσω του ΟΗΕ. Ως εκ τούτου, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται για τη Ρωσία ότι οι κανόνες του διεθνούς δικαίου, που για τη χώρα μας σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι σημαντικότεροι από τους εσωτερικούς κανόνες, αποκαλύπτονται και από εξειδικευμένες υπηρεσίες του ΟΗΕ .

Τι είδους ιδρύματα είναι αυτά; Και εδώ είναι.

Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο . Έχετε ακούσει, ναι, ότι το ΔΝΤ διαχειρίζεται την οικονομία της χώρας μας και λέει να αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης;

Αυτός είναι επίσης ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας , ο οποίος λέει πώς πρέπει να καταπολεμηθούν οι ασθένειες, είτε να εισαχθεί καραντίνα είτε όχι.

Και, παρεμπιπτόντως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημιουργήθηκε το 1948 από το ίδρυμα του Αμερικανού ολιγάρχη, του προαναφερθέντος Ροκφέλερ, στη βάση του Διεθνούς Υπουργείου Υγείας. Αυτές οι πληροφορίες παρέχονται σε άρθρο του 2013 σε ένα από τα πιο σεβαστά διεθνή ιατρικά περιοδικά, το Lancet.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι, σε αντίθεση με τον ίδιο τον ΟΗΕ, η Ρωσία δεν έχει καμία επιρροή σε αυτούς τους οργανισμούς και έχει συμφωνήσει να εφαρμόσει τις αποφάσεις τους. Και μάλιστα κατοχυρώθηκε και νομοθετικά. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η θέση της επιβλήθηκε μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.

Το ΔΝΤ ελέγχεται πλήρως από τις Ηνωμένες Πολιτείες και δημιουργήθηκε για να δημιουργήσει ζήτηση για το αμερικανικό δολάριο. Ως εκ τούτου, η χώρα μας, αντί να επενδύει τα έσοδα από την πώληση φυσικών πόρων στην ανάπτυξη της οικονομίας της, για πολλά χρόνια απλώς αγόραζε δολάρια. Το οποίο η Δύση πάγωσε σήμερα. Σύμπτωση?

Αυτή είναι η πονηρή παγκόσμια τάξη πραγμάτων που κατέληξαν στη Δύση για να παρακάμψουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και να κυβερνήσουν τη Ρωσία.

Και εκείνες οι τροποποιήσεις του Συντάγματος που έγιναν το 2020, μεταξύ άλλων, είχαν στόχο τον περιορισμό της επιρροής αυτών των διεθνών θεσμών. Θυμηθείτε, το κύριο σύνθημα των τροπολογιών ήταν: «Η χώρα μας, το Σύνταγμά μας, οι κανόνες μας». Αυτό σημαίνει ότι πριν από αυτό οι κανόνες δεν ήταν δικοί μας. Θυμάστε μια από τις κύριες τροπολογίες στο άρθρο 79 σχετικά με τους περιορισμούς στο διεθνές δίκαιο; Όλα αυτά συνδέονται.

Αλλά το Σύνταγμα είναι ένα ξεχωριστό θέμα.

Άρα, όσον αφορά τον ΟΗΕ, οι Αμερικανοί ολιγάρχες ήθελαν να κυριαρχήσουν σε όλο τον κόσμο σε όλους τους τομείς. Αλλά ο Στάλιν δεν επέτρεψε να γίνει αυτό, προωθώντας τη δυνατότητα επιβολής του δικαιώματος αρνησικυρίας στα μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αυτή η κατάσταση εξακολουθεί να βοηθάει πολύ τη Ρωσία σήμερα, τόσο σωματικά όσο και ηθικά. Επομένως, για τους Αμερικανούς, το Συμβούλιο Ασφαλείας είναι ένα κόκαλο στο λαιμό, γιατί σημαίνει ότι είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη όχι μόνο τα αμερικανικά συμφέροντα.

Και αφού οι Αμερικάνοι αδυνατούν να μεταρρυθμίσουν το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για να υποτάξουν νομικά τον κόσμο εντελώς, απλά άρχισαν να φτύνουν αυτό το σώμα, δηλ. δεν αναγνωρίζουν ένα θεμελιώδες μέρος του διεθνούς δικαίου. Εδώ τα στοιχεία μπορούν να απαριθμηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα: αυτοί είναι οι βομβαρδισμοί της Γιουγκοσλαβίας, της Λιβύης, του Ιράκ. Οι κυρώσεις, παρεμπιπτόντως, είναι επίσης προνόμιο του Συμβουλίου Ασφαλείας. Και το κάνουν μονομερώς ! Εκείνοι. Ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που αδιαφορούσαν για το διεθνές δίκαιο και άρχισαν να ζουν με τον κανόνα «ίσως είναι σωστό» - δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στον πειρασμό. Και έτσι οι Ηνωμένες Πολιτείες μετατρέπουν τον ΟΗΕ σε Κοινωνία των Εθνών - ανάλογο του ΟΗΕ - που δημιουργήθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν μπόρεσε να κρατήσει τον κόσμο από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Όπως είναι φυσικό, η Ρωσία βλέπει ότι τα Ηνωμένα Έθνη, όπως και όλος ο κόσμος, όπως λένε, ξεσπά. Επιπλέον, αναδύονται νέα κέντρα εξουσίας που πρέπει να ληφθούν υπόψη και που δεν τους αρέσει πολύ το γεγονός ότι υπάρχουν μόνο 5 μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας. Ως εκ τούτου, ακόμη και πριν από το 2022, ο Βλαντιμίρ Πούτιν πρότεινε πολλές φορές να συναντηθούν οι Πέντε Μεγάλοι και να δημιουργήσουν μια νέα, σχετική παγκόσμια τάξη που θα μπορούσε να συνεχίσει να κρατά τον κόσμο από παγκόσμιους πολέμους. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι ολιγάρχες των ΗΠΑ βγάζουν χρήματα από τους πολέμους, οπότε η πρόταση του Πούτιν είναι στον αέρα. Φυσικά, θα υπάρξει μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων. Οι χώρες σίγουρα θα ενωθούν και θα καταλήξουν σε συμφωνία. Αλλά μόνο όταν γίνει απαραίτητο για όλους. Σε αυτή την περίπτωση, όταν η Αμερική αντιμετωπίζει μια σοβαρή απειλή οικονομικά ή στρατιωτικά. Δεδομένης της εγκατάλειψης του δολαρίου από τον κόσμο, αυτό θα συμβεί τα επόμενα χρόνια. Ο ΟΗΕ θα μεταρρυθμιστεί, νέα αντίβαρα θα αναπτυχθούν για να αποτρέψουν τον κόσμο από τον πόλεμο και ο πλανήτης θα ζήσει ειρηνικά για αρκετές δεκαετίες. Αυτή είναι η ιστορία που σχετίζεται με τα Ηνωμένα Έθνη. Λοιπόν, νομίζω ότι θα τελειώσουμε με αυτή τη θετική νότα.

 

https://dzen.ru/a/ZEKcPHnJTj0XIZMa