Ζούμε σε φαινομενική (όχι πραγματική) νομιμότητα, με εγκληματίες υπό κατηγορία να κυβερνούν (!!!) και να οργανώνουν εκλογές (!!!).

 

 

Ζούμε σε φαινομενική (όχι πραγματική) νομιμότητα, με εγκληματίες υπό κατηγορία να κυβερνούν (!!!) και να οργανώνουν εκλογές (!!!).

 

Και η «αντιπολίτευση» να συζητά για τιμές και πράσιν’ άλογα… Ελλάδα 2.0 2024…

Χάρη στον έλεγχο που ασκούν στη Δικαιοσύνη, με «νόμους» που οφθαλμοφανέστατα παραβιάζουν την ουσία του Συντάγματος και διαδικασίες που δείχνουν οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης των εγκλημάτων της υπόθεσης των Τεμπών, από Δικαιοσύνη, Κυβέρνηση και Βουλή, ποια θάπρεπε να είναι η απάντηση της αντιπολίτευσης (αν υπάρχει κάποια) και των πολιτών;

Κάποιοι λένε για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής. Μα τα αδικήματα εδώ δεν καλύπτονται απ το άρθρο 86 του συντάγματος, δεν καλύπτονται από καμιά ασυλία (η παρέμβαση των υπουργών στο χώρο του εγκλήματος στα Τέμπη, είναι πάνω απ τις αρμοδιότητές τους και τη δικαιοδοσία τους).

Πρέπει όχι ν αποφασίσουν οι ίδιοι αν θα παραπέμψουν τον εαυτό τους (;;;), αλλά η Δικαιοσύνη να επέμβει απ ευθείας.

Κι αφού η Δικαιοσύνη παρακολουθεί βουβή και η «αντιπολίτευση» περί άλλα τυρβάζει, τι πρέπει να γίνει;

Αν υπάρχει πραγματική αντιπολίτευση (κι αν δεν υπάρχει οι πολίτες οφείλουν να οργανώσουν κατάλληλο κίνημα), πρέπει να διανεμηθεί και στον τελευταίο Έλληνα το ανοιχτό γράμμα της κ Καρυστιανού, έτσι που καθένας ν αναλάβει τις ευθύνες του για τη στάση του και για την ψήφο του. Μαζί με το γράμμα κάθε οργάνωση ή κόμμα μπορεί με 2 λέξεις να εκφράσει την εκτίμησή του για την κατάσταση και το τι πρέπει να γίνει.

Μόνο έτσι μπορούμε να κρίνουμε τον ελληνικό λαό, για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι σ αυτή την επιφάνεια νομιμότητας, που του δίνει δυνατότητες για ουσιαστική λύση στα προβλήματά του ή για (εν γνώσει του) αποδοχή του χαλκά του σκλάβου ενός μεσαιωνικού καθεστώτος. 

 

Γιώργος Παπανικολάου

26 Μάη 2024

 

Επιστολή της Μαρία Καρυστιανού σε Τασούλα: Γιατί κλείνει η Βουλή 16 μέρες πριν τις ευρωεκλογές;

Αναμένω να τιμήσετε το θεσμικό σας ρόλο.

Προσχηματική χαρακτηρίζει τη διαβίβαση της δικογραφίας για την αλλοίωση σημείου της πολύνεκρης σύγκρουσης των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη στη Βουλή η Μαρία Καρυστιανού σε επιστολή στον πρόεδρο της Βουλής, καθώς επίκειται το προσχηματικό σύμφωνα με την ίδια κλείσιμο των εργασιών της με αφορμή τις ευρωεκλογές στις 9 Ιουνίου.

Ειδικότερα, η κα Καρυστιανού στην επιστολή της προς τον Πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα – την οποία δημοσιεύει το documentonews.gr – εξηγώντας για ποιο λόγο είναι προσχηματική η διαβίβαση της δικογραφίας που αφορά σε μέλη της κυβέρνησης όπως ο υφυπουργός Χρήστος Τριαντόπουλος, επισημαίνει ότι «η Βουλή θα ασχοληθεί με την υπόθεση μετά την επανέναρξη των εργασιών της, δηλαδή μετά τη διεξαγωγή των Ευρωεκλογών, και αντιλαμβανόμαστε όλοι την σκοπιμότητα αυτής της επιλογής».

Η ίδια ζητά να ενημερωθούν όλα τα μέλη της εθνικής αντιπροσωπείας για το περιεχόμενο της δικογραφίας, κάνοντας λόγο για «αναρμόδια και απολύτως παράνομη παρέμβαση» στο πεδίο του εγκλήματος με ευθύνη κυβερνητικών στελεχών, με επίκληση της «αποκατάστασης του πεδίου», δίχως ενημέρωση της Δικαιοσύνης.

Στην επιστολή της η κα Καρυστιανού αναφέρει χαρακτηριστικά πως «τα διερευνόμενα αδικήματα, όπως ενδεικτικά της υπόθαλψης, της συμμετοχής σε κατάχρηση εξουσίας κ.α., είναι αδικήματα, των οποίων η διάπραξη ουδεμία σχέση έχει με την άσκηση υπουργικών και βουλευτικών καθηκόντων.

Η διαδικασία που προβλέπεται στο άρ. 86 του Συντάγματος ενεργοποιείται μόνο για ποινικά αδικήματα που τα μέλη της κυβέρνησης τέλεσαν «κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Συνεπώς, επισημαίνει η Μαρία Καρυστιανού, οφείλουν τα μέλη του Κοινοβουλίου, όταν εντοπίσουν στοιχεία που τυποποιούν τη νομοτυπική μορφή αδικημάτων που κείνται εκτός των υπουργικών και βουλευτικών καθηκόντων, να διαπιστώσουν ότι η διερεύνηση τους δεν είναι της αρμοδιότητας τους και ως εκ τούτου να τα παραπέμψουν στην τακτική Δικαιοσύνη για διερεύνηση» κάνοντας σαφή τα αιτήματά της.

Ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι η με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, που διατάσσει την υποβολή της δικογραφίας στον Άρειο Πάγο για να την εισάγει στη Βουλή αμελλητί, σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα, δημοσιεύθηκε πριν ένα μήνα, ήτοι την 22.4.2024 και σε κάθε περίπτωση η χθεσινή διαβίβαση μόνο αμελλητί δεν είναι».

Στην επιστολή προς τον κ. Τασούλα περιλαμβάνεται και αυτή που έστειλε χθες η κα Καρυστιανού στον πρωθυπουργό και την ΠτΔ.

Η επιστολή της Μαρίας Καρυστιανού

«Με αφορμή αυτήν την επιστολή και το γεγονός ότι μόλις χθες 23.5.2024 διαβιβάστηκε στη Βουλή η δικογραφία που αφορά στον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Τριαντόπουλο, τον κ. Υφυπουργό Μεταφορών Μιχαήλ Παπαδόπουλο, τον Υπουργό Υγείας Αθανάσιο Πλεύρη και την Υφυπουργό Υγείας Ζωής Ράπτη, σύμφωνα με όσα ορίζει η με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, οφείλω να επισημάνω τα κάτωθι:

Σύμφωνα με όσα δέχεται η με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, αποδεδειγμένα έλαβε χώρα «επιχείρηση» στον τόπο του δυστυχήματος των Τεμπών με σκοπό την εξαφάνιση πειστηρίων και στοιχείων.

Παρακαλείστε όπως ενημερώσετε με κάθε πρόσφορο μέσο όλα τα μέλη του Κοινοβουλίου σχετικώς, προκειμένου να αποφευχθούν σκόπιμες καθυστερήσεις στη διερεύνηση της ταυτότητας των υπαιτίων ως προς την αλλοίωση του πεδίου του εγκλήματος των Τεμπών.

Τα διερευνόμενα αδικήματα, όπως ενδεικτικά της υπόθαλψης, της συμμετοχής σε κατάχρηση εξουσίας κ.α., είναι αδικήματα, των οποίων η διάπραξη ουδεμία σχέση έχει με την άσκηση υπουργικών και βουλευτικών καθηκόντων.

Η διαδικασία που προβλέπεται στο άρ. 86 του Συντάγματος ενεργοποιείται μόνο για ποινικά αδικήματα που τα μέλη της κυβέρνησης τέλεσαν «κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Συνεπώς, οφείλουν τα μέλη του Κοινοβουλίου, όταν εντοπίσουν στοιχεία που τυποποιούν τη νομοτυπική μορφή αδικημάτων που κείνται εκτός των υπουργικών και βουλευτικών καθηκόντων, να διαπιστώσουν ότι η διερεύνηση τους δεν είναι της αρμοδιότητας τους και ως εκ τούτου να τα παραπέμψουν στην τακτική Δικαιοσύνη για διερεύνηση.

Το αυτό οφείλουν να πράξουν και όταν τα μέλη του Κοινοβουλίου, κατά τη διερεύνηση τέτοιων αδικημάτων, διαπιστώσουν την εμπλοκή περισσοτέρων μελών της Κυβέρνησης, είτε ως συμμετόχων είτε ως φυσικών αυτουργών.

Είναι αδιαμφισβήτητο πλέον ότι, με την αναρμόδια και απολύτως παράνομη παρέμβαση στο πεδίο του εγκλήματος από τους εντολοδόχους του Πρωθυπουργού, με την επίκληση της δήθεν «αποκατάστασης του πεδίου», δίχως όχι απλώς την συναίνεση αλλά ούτε την ενημέρωση της Δικαιοσύνης, όπως επιβεβαιώνεται και στην με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, παραβιάστηκαν οι Συνταγματικές αρχές της διάκρισης των εξουσιών και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης.

Επιπλέον, θα ήθελα να πληροφορηθώ εάν πράγματι η Βουλή θα διακόψει τις εργασίες της ενόψει των Ευρωεκλογών σήμερα Παρασκευή 24 Μαΐου 2024.

Εάν ναι, παρακαλώ όπως μου γνωστοποιήσετε εάν αυτό έχει ξανασυμβεί και ποιος ο λόγος της επίσπευσης, δεδομένου ότι οι Ευρωεκλογές θα διεξαχθούν σε 16 ημέρες.

Εάν πράγματι διακόπτονται σήμερα οι εργασίες της Βουλής, τότε η χθεσινή διαβίβαση στη Βουλή της ως άνω δικογραφίας των μελών της Κυβέρνησης (Τριαντόπουλου κλπ.) μοιάζει να είναι εντελώς προσχηματική, καθώς η Βουλή θα ασχοληθεί με την υπόθεση μετά την επανέναρξη των εργασιών της, δηλαδή μετά τη διεξαγωγή των Ευρωεκλογών και αντιλαμβανόμαστε όλοι την σκοπιμότητα αυτής της επιλογής.

Ιδίως αν λάβουμε υπόψη ότι η με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελέως Εφετών Λάρισας, που διατάσσει την υποβολή της δικογραφίας στον Άρειο Πάγο για να την εισάγει στη Βουλή αμελλητί, σύμφωνα με όσα ορίζει το Σύνταγμα, δημοσιεύθηκε πριν ένα μήνα, ήτοι την 22.4.2024 και σε κάθε περίπτωση η χθεσινή διαβίβαση μόνο αμελλητί δεν είναι.

Αναμένω από εσάς να τιμήσετε το θεσμικό σας ρόλο και να διαφυλάξετε την τήρηση του Συντάγματος και των νόμων του Κράτους, ώστε να διερευνηθεί νομίμως η υπόθεση των Τεμπών και κάθε υπαίτιος να λογοδοτήσει στη Δικαιοσύνη, ακόμα κι αν έχει την υπουργική και βουλευτική ιδιότητα.

Όλη η επιστολή της Μαρίας Καρυστιανού στον Κυριάκο Μητσοτάκη

Της Μαρίας Καρυστιανού του Παναγιώτη, μητέρας της 19χρονης Μάρθης Ψαροπούλου, θύματος του δυστυχήματος Τεμπών.

Κοινοποίηση:

Προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Αθήνα, 23.5.2024

κ. Μητσοτάκη,

Σε όλο και περισσότερους πολίτες γίνεται πλέον ξεκάθαρο ότι, από τη στιγμή που συγκρούστηκαν η εμπορική και η επιβατική αμαξοστοιχία την 28.02.2023 στα Τέμπη, υπήρχαν και υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια επόμενη αναπότρεπτη σύγκρουση. Και η πρώτη ήταν αναπότρεπτη λόγω των εν γνώσει υπαιτίων και με πλήρη ανάληψη όλων των ενδεχόμενων τεράστιων κινδύνων βλάβης των ύψιστων αγαθών της ζωής και της υγείας πράξεων και παραλείψεων των υπευθύνων, κυβερνητικών και μη.

Επειδή λοιπόν μόνο ο δημόσιος λόγος εισφέρει ουσιαστικά στην αποκάλυψη της αλήθειας, σας καλώ να απαντήσετε σε δύο ερωτήματα, που στην πραγματικότητα απασχολούν αν όχι την ολότητα, την πλειοψηφία του ελληνικού λαού για το Κράτος, στο οποίο έχουν εμπιστευτεί τους ίδιους και τους αγαπημένους τους.

Σας τα θέτω λοιπόν εγώ, διότι αυτό υπαγορεύει η συνείδηση μου, αλλά και η μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού μου.

1ον) Ποιοι οι λόγοι της παρέμβασης σας στο έργο της Δικαιοσύνης πριν καν ξεκινήσει η διερεύνηση του τραγικού αυτού δυστυχήματος από τις αρμόδιες Αρχές, τη στιγμή που ο χώρος έπρεπε να παραμείνει αναλλοίωτος ως τόπος εγκλήματος;

Δια του Υφυπουργού σας κ. Τριαντόπουλου αλλοιώσατε πλήρως το πεδίο του εγκλήματος, επικαλούμενος το δήθεν δικαίωμα σας να το «αποκαταστήσετε», ενώ σε αυτό δολοφονήθηκαν τουλάχιστον 57 άνθρωποι.

Ότι το πράξατε είναι ομολογημένο από την ίδια την κυβέρνηση σας. Ειδικότερα, ομολογείται τόσο σε δύο τουλάχιστον δελτία Τύπου της Κυβέρνησης που εκδόθηκαν αμέσως μετά το έγκλημα, όσο και σε αλλεπάλληλες δηλώσεις του κ. Τριαντόπουλου στον Τύπο (ΣΚΑΙ, TRT, ραδιοφωνικός σταθμός ΒΕΡΑ), καθώς ο ίδιος αναφέρθηκε τότε ρητά σε επιχείρηση «αποκατάστασης του πεδίου» που εσείς του αναθέσατε και παρέμεινε επί πενθήμερο «στο σημείο» προκειμένου να την εκτελέσει, μαζί με πλήθος άλλων στελεχών της Κυβέρνησης σας.

Με αυτήν την ενέργεια σας επιδιώξατε την αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος και πετύχατε την απώλεια κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων. Ουσιαστικά, επεμβήκατε και επιχειρήσατε ΠΡΟΤΟΥ οι εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές απομονώσουν και διατηρήσουν τον τόπο αναλλοίωτο, ώστε να εξιχνιάσουν τις συνθήκες του δυστυχήματος.

Το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων υποβάλλω προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου με αίτημα την επίσπευση των απαραίτητων ενεργειών κατά καθήκον από την κ. Εισαγγελέα.

Είναι ξεκάθαρο πλέον, επίσης, ότι αυτό που εσείς και οι λοιποί συνεργοί σας αναφέρουν ως δήθεν «αποκατάσταση του πεδίου», για κάθε νοήμονα πολίτη αποτελεί άνευ προηγουμένου κατάχρηση της εξουσίας που σας ανατέθηκε, κατάχρηση που βέβαια δεν είναι τυχαία, αλλά έχει κίνητρα και σκοπούς που πρέπει από μέρους σας να γνωστοποιηθούν και άμεσα να ερευνηθούν.

Με αυτήν την ενέργεια σας εν γνώσει σας επιδιώξατε και επιτύχατε την αλλοίωση του τόπου του εγκλήματος και την εξαφάνιση κρίσιμων αποδεικτικών στοιχείων. Ουσιαστικά, επεμβήκατε και επιχειρήσατε ΠΡΟΤΟΥ οι εισαγγελικές και ανακριτικές αρχές επιληφθούν, απομονώσουν και διατηρήσουν τον τόπο αναλλοίωτο, ώστε να εξιχνιάσουν τις συνθήκες του δυστυχήματος και να διαγνώσουν τα αίτια αυτού.

Η αυθαίρετη παρέμβαση στον τόπο πέριξ του δυστυχήματος, που αυτονόητα είναι και τόπος εγκλήματος, επιβεβαιώνεται και από την με αρ. 43/2024 Διάταξη της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, με την οποία κρίθηκε η Προσφυγή κατά της Διάταξης περί θέσης στο αρχείο της μήνυσης που στρεφόταν, μεταξύ άλλων, και σε βάρος του κ. Τριαντόπουλου.

Με την ως άνω με αρ. 43/2024 Διάταξη, η Εισαγγελέας Εφετών Λάρισας ανέθεσε αυτοπροσώπως σε Αντεισαγγελέα Πρωτοδικών να διευκρινιστεί εντός 20 ημερών ποια συγκεκριμένα πρόσωπα παρευρίσκονταν τις πρώτες ημέρες και μέχρι και την επίστρωση του χώρου με πίσσα και χαλίκια στο τόπο του δυστυχήματος, και ποιος ή ποια πρόσωπα έδωσαν εντολή απομάκρυνσης των χωμάτων και των λοιπών υλικών που στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε ιδιόκτητο οικόπεδο χωρίς να τεθεί το υλικό αυτό στη διάθεση των δικαστικών αρχών…».

Αυτή ακριβώς η εκπεφρασμένη πλέον θέση της Δικαιοσύνης, κ. Μητσοτάκη, που τίθεται διά της με αρ. 43/2024 Διάταξης της Εισαγγελίας Εφετών Λάρισας, σε εσάς απευθύνεται, που είστε ο Αρχηγός της Κυβέρνησης και του Επιτελικού Κράτους και δώσατε απευθείας εντολή στον Υπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ κ. Τριαντόπουλο.

Το πρώτο ερώτημα μου οδηγεί εύλογα και αναπόδραστα στο δεύτερο ερώτημα, που σας θέτω ευθύς αμέσως:

2ον) Ποιων ακριβώς εγκληματικών πράξεων επιχειρήσατε την συγκάλυψη με την παραπάνω συντονισμένη επιχείρηση καθολικής αλλοίωσης των στοιχείων στο πεδίο, με το πρόσχημα της δήθεν «αποκατάστασης» και ποιων υπαιτίων προσώπων τη διαφυγή από τη δικαστική έρευνα υποθάλψατε, με τις εντολές που δώσατε στον Υφυπουργό σας και σε όσους άλλους εν γνώσει τους συμμετείχαν σε αυτήν την «οργάνωση», παρέβησαν τα καθήκοντα τους και υπέθαλψαν τους υπαιτίους;

Η απάντηση σας στο ερώτημα αυτό δεν υπαγορεύεται απλώς από την αυτονόητη ανάγκη μιας μητέρας να μάθει τί ακριβώς και γιατί έκαψε ζωντανό το παιδί της, όπως και ποιοι ευθύνονται για αυτό, αλλά αποτελεί πλέον απαίτηση όλων των Ελλήνων Πολιτών.

Το έχετε ομολογήσει πρόσφατα και εσείς ο ίδιος σε συνέντευξη σας «Κανείς δεν θα πιστέψει ή λίγοι θα πιστέψουν αυτό το οποίο θα πω εγώ. Θα πιστέψουν, όμως, τη Δικαιοσύνη…».

Επειδή πράγματι τελικά όλοι θα θέλαμε να εμπιστευτούμε την Δικαιοσύνη, σας καλώ δημόσια να βοηθήσετε το έργο της, απαντώντας στα δύο παραπάνω ερωτήματα και θέτοντας εαυτόν στη διάθεση της Δικαιοσύνης.

Εάν δεν το πράξετε, θα επιβεβαιώσετε για άλλη μία φορά πόσο υποτιμάτε τον ελληνικό λαό και μία μάνα, όπως πρόσφατα έπραξε και ο κ. Αγοραστός κάνοντας χρήση του δικαιώματος σιωπής ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής «Για την Διερεύνηση του Εγκλήματος των Τεμπών και όλων των Πτυχών του».

Και βέβαια, καθένας δικαιούται να μην αυτοενοχοποιείται δημόσια, δεν δικαιούται όμως να παραμένει Πρωθυπουργός, καταχρώμενος τελικά τη θέση εξουσίας του και μη ανταποκρινόμενος σε στοιχειώδεις υποχρεώσεις που υπαγορεύει αυτή.

Εάν δεν απαντήσετε, οφείλετε να υποβάλετε την παραίτηση σας και να θέσετε τον εαυτό σας ενώπιον της τακτικής Δικαιοσύνης, ώστε να αποκαλυφθεί η αλήθεια.

Σας καλώ λοιπόν να ανταποκριθείτε άμεσα στα ανωτέρω αιτήματα μου και να πράξετε έστω και τελευταία στιγμή όπως υπαγορεύουν οι αρχές του Κράτους Δικαίου, που έχουν ανεπανόρθωτα πληγεί στη χώρα μας, όπως και τα αρμόδια όργανα της Ευρώπης έχουν πολλάκις κρίνει.

Παρακαλείται τέλος, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Σακελλαροπούλου, να τιμήσει τον θεσμικό της ρόλο και να λάβει ουσιαστική θέση επί της υπόθεσης των Τεμπών. Διότι μέχρι στιγμής, η παρέμβασή της περιορίζεται και εξαντλείται σε τηλεοπτικές δηλώσεις, όπως «από την ημέρα εκείνη, όταν βλέπω γραμμές ή τρένο, πέρα από τον πόνο και την οργή, νιώθω και ντροπή ακόμη. Θέλω να πιστεύω ότι η Δικαιοσύνη θα κάνει το χρέος της».

Η Δικαιοσύνη πράγματι οφείλει να κάνει το χρέος της και κάθε υπαίτιος να τεθεί στην κρίση της. Ακόμη και όσοι προστατεύονται από υπουργική και βουλευτική ασυλία. Πέραν δε της για πολλούς λόγους επιβεβλημένης άρσης αυτής της ασυλίας τους, οι ίδιοι πρέπει να την απεκδυθούν αυτοβούλως.

Αν ψάξουν μέσα τους, πέρα από μια μάνα και τους Έλληνες πολίτες που είναι μαζί μας με πάνω από 1.500.000 υπογραφές, τους το ζητάει και η ίδια η ψυχή τους.

Μαρία Καρυστιανού.

Ο πραγματικός ρόλος του Πούτιν στη διακυβέρνηση της χώρας.

 Ο πραγματικός ρόλος του Πούτιν στη διακυβέρνηση της χώρας, για τον οποίο κανείς δεν γνωρίζει. Ανάλυση των δραστηριοτήτων του Προέδρου.

14 Δεκεμβρίου 2023

Ανάγνωση 332K

Γεια σε όλους, φίλοι. Πριν εκφράσω τα εκπληκτικά πράγματα που σχετίζονται με τον Πρόεδρο της χώρας μας, Πούτιν, για πολλούς, θα εκφράσω μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά στοιχεία.

Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, ✅ Το 78,5% των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι εμπιστεύονται τον Πούτιν ❌ Το 17,3% δεν τον εμπιστεύονται .

 

Και όπως γνωρίζετε, στις 8 Δεκεμβρίου 2023, ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος στις επόμενες προεδρικές εκλογές.

Δείτε: Ο Πούτιν θα είναι Πρόεδρος της Ρωσίας μέχρι το 2030. Εκείνοι. Ο Πούτιν θα είναι στην εξουσία για τουλάχιστον 30 χρόνια. Είτε σας αρέσει είτε όχι, θα είναι έτσι και δεν θα είναι πλέον δυνατό να επηρεαστεί σημαντικά η κατάσταση ως προς αυτό (αλλιώς υπάρχουν ήδη κραυγές από διάφορα βρύα για το πώς να παρέμβετε στον Πούτιν).

Παρεμπιπτόντως, αν μιλάμε για τα ρεκόρ διακυβέρνησης της χώρας μας, τότε ⏩
Ο Ιβάν ο Τρομερός είναι στην 1η θέση - κυβέρνησε για 50 χρόνια,
⏩ ακολούθησε ο Ιβάν Β' Ι - 43 χρόνια στην εξουσία (κατά τη γνώμη μου, ο Πούτιν είναι πολύ παρόμοιο με τον Ιβάν Γ' - απελευθέρωσε τη Ρωσία από τον ζυγό της Ορδής, διευρύνοντας και ενισχύοντας τη χώρα, και ο Πούτιν απελευθερώνει τώρα τη Ρωσία από τον δυτικό ζυγό).
⏩ Ο Πέτρος Α' κυβέρνησε τη χώρα για 42 χρόνια.
⏩ στην 4η θέση - ο Βλαντιμίρ ο Κόκκινος Ήλιος - ο βαφτιστής της Ρωσίας - κυβέρνησε για 37 χρόνια.
⏩ Η Μεγάλη Αικατερίνη κυβέρνησε 34 χρόνια
⏩ Μιχαήλ Φεντόροβιτς Ρομάνοφ - 32 χρόνια
⏩ και ο Στάλιν , με επιφύλαξη, ήταν στο τιμόνι της χώρας για 30 χρόνια.

Εκείνοι. Ο Πούτιν θα κυβερνά, θα έλεγε κανείς, όσο ο Στάλιν.

✅ Και κοιτάξτε, τουλάχιστον το 78,5% των Ρώσων , έχοντας ακούσει αυτές τις πληροφορίες, παρουσιάζοντας τα επιχειρήματά τους, θα πουν, «Τέλεια».

❌ Αλλά υπάρχει και το 17,3% των Ρώσων που θλίβονται από τέτοια νέα. Και έχουν τους δικούς τους λόγους. Και αυτό το 17% περιλαμβάνει τόσο φιλελεύθερους, καθαρούς προδότες, όσο και υπερπατριώτες, όπως ο Γκίρκιν ή ο Κβάτσκοφ.

Έτσι, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που είναι και «ΥΠΕΡ» και «ΚΑΤΑ» του Πούτιν έχουν τη δική τους γνώμη γι' αυτόν. Αλλά αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι ότι αυτή η γνώμη βασίζεται μόνο σε επιφανειακές, ελλιπείς πληροφορίες.

Εκείνοι. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Ρωσίας, και ο κόσμος συνολικά, φαντάζεται τον Πούτιν όπως στην πραγματικότητα δεν είναι.

Και τώρα αυτό θα αποδειχθεί χρησιμοποιώντας στοιχεία που είναι εύκολα επαληθεύσιμα.

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Αν απλοποιήσουμε εντελώς την ουσία της αντιπαράθεσης μεταξύ υποστηρικτών και αντιπάλων του Πούτιν, τότε καταλήγουμε σε δύο θέσεις:
✅ Άλλοι λένε ότι ο Πούτιν είναι καλός βασιλιάς ,
❌ και άλλοι λένε ότι ο Πούτιν είναι κακός βασιλιάς .

 

Αλλά υπάρχει ένα τεράστιο λάθος εδώ από την αρχή.

Έχω πολλά υλικά για το πώς είναι η Ρωσία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ.

Έτσι, μετά το 1991, η Ρωσία έγινε νεοαποικία της Δύσης. Αυτό αναφέρεται επίσημα στο ρωσικό Σύνταγμα .

Εδώ είναι τα κύρια αποικιακά άρθρα:

➡️ Το άρθρο 15, παράγραφος 4 , ορίζει ότι το διεθνές δίκαιο έχει προτεραιότητα έναντι του εθνικού δικαίου. Είναι μέσω αυτού του άρθρου που το ΔΝΤ διαχειρίζεται τη ρωσική οικονομία , επειδή το ΔΝΤ είναι ένας διεθνής οργανισμός. Δεν έχει σημασία ότι είναι υπό τον πλήρη έλεγχο των ΗΠΑ. Πρόκειται για έναν διεθνή οργανισμό του οποίου οι αποφάσεις είναι πιο σημαντικές από τις αποφάσεις των ρωσικών αρχών στο ρωσικό έδαφος, σύμφωνα με το Σύνταγμα και την επίσημη ερμηνεία του από το Ανώτατο Δικαστήριο.

➡️ Το άρθρο 13, παράγραφος 2 λέει ότι στη Ρωσία απαγορεύεται να έχεις δικό σου μυαλό, δηλαδή τη δική σου ιδεολογία . Λοιπόν, αυτό είναι σωστό, γιατί ήδη σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 4, οι εγκέφαλοι ορίζονται ως το διεθνές δίκαιο. Επιπλέον, όπως είναι γνωστό, στο διεθνές δίκαιο κυριαρχούν οι Αγγλοσάξονες, των οποίων η ιδεολογία είναι ο φιλελευθερισμός. Και τώρα δείτε: η απαγόρευση κάθε ιδεολογίας σημαίνει ιδεολογία του φιλελευθερισμού.

➡️ Τι επιβεβαιώνει το 2ο άρθρο του Συντάγματος που λέει ότι το άτομο είναι πάνω από όλα.

Εκείνοι. Σκεφτείτε το: οι φιλελεύθεροι επιπλήττονται καθημερινά στην ομοσπονδιακή τηλεόραση, και εν τω μεταξύ, στην ουσία, η κρατική ιδεολογία της Ρωσίας είναι ο φιλελευθερισμός. Αλλά δεν τους αρέσει πραγματικά να μιλάνε για αυτό. Κάτι που καταδεικνύει την όχι απόλυτα ειλικρινή συμπεριφορά των ΜΜΕ, ακόμη και των κυβερνητικών.

Γενικά, υπάρχει μια πολύ καλή ανάλυση του Συντάγματος που έκανε ο λόγιος-ιστορικός Vardan Baghdasaryan. Μεταξύ άλλων, συνέκρινε όλα τα συντάγματα του κόσμου με το Σύνταγμα της Ρωσίας. Το έργο ονομάζεται « Το Σύνταγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ως το Σύνταγμα ενός ηττημένου κράτους ».

 

Μεταξύ άλλων, αποδεικνύεται ότι η διάταξη περί προτεραιότητας του διεθνούς δικαίου προήλθε από τα συντάγματα των χωρών εκείνων που έχαναν πολέμους!

Εκείνοι. για άλλη μια φορά: συνειδητοποιήστε ότι το Σύνταγμά μας γράφτηκε ως για μια χώρα που έχασε έναν πόλεμο.

Μεταξύ των πατριωτών υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιστέκονται στο γεγονός ότι η ΕΣΣΔ έχασε τον πόλεμο. Αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, όσοι θεωρούνται νικητές -οι Ηνωμένες Πολιτείες- το ανακοίνωσαν και επωφελήθηκαν από τη νίκη τους.

Αυτά που μόλις σας είπα έχουν συζητηθεί σε δεκάδες βίντεο. Και όλα βασίζονται σε γεγονότα.

Να είστε υπομονετικοί και να δείτε μια επιλογή από δηλώσεις ειδικών για να μην νομίζετε ότι μιλάω αβάσιμα.

 

________________________________________________________________________________

Vladimir Bortko (σκηνοθέτης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας):
Θα ήθελα να στραφώ στην ανάλυση του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας του 1993, η οποία, κατά τη γνώμη μου, ήταν η τελευταία συγχορδία που συνόψιζε τον ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΧΑΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΣΔ.

Yuri Sinelshchikov (βουλευτής της Κρατικής Δούμας, υποψήφιος νομικών επιστημών):
Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ είναι γενικά, ένα σημαντικό μέρος του δεν γράφτηκε στη Ρωσία, όχι εδώ. ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, μίλησαν για αυτό οι ανώτατοι αξιωματούχοι του κράτους.

Evgeny Fedorov (βουλευτής της Κρατικής Δούμας, Υποψήφιος Οικονομικών Επιστημών):
Σήμερα, ούτε η νεολαία ούτε η ηλικιωμένη γενιά στη Ρωσία έχουν το δικό τους κράτος. Αυτό το κράτος, η Ρωσική Ομοσπονδία, που υπάρχει είναι ένα ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ, που δημιουργήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής για τα αμερικανικά τους συμφέροντα.

Anton Romanov (βουλευτής της Κρατικής Δούμας της 6ης σύγκλησης):
Σήμερα η κατάσταση είναι η εξής: ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΙΚΙΑ. Και δεν είμαστε απλώς μια αποικία, αλλά μια αποικία που συνεχώς ταπεινώνεται και τρίβεται στο πρόσωπο.

Nikolai Starikov (ιστορικός, συγγραφέας):
Μάλιστα, το 1991 μας έκαναν ΑΠΟΙΚΙΑ.

Valentin Katasonov (Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών):
Μπορώ να διαγνώσω, χρησιμοποιώντας το ρωσικό λεξιλόγιο, ότι στην πραγματικότητα η χώρα έχει μετατραπεί και μετατρέπεται σε ΑΠΟΙΚΙΑ τα τελευταία 20 χρόνια.

Sergei Glazyev (Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών):
Το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα μπορεί να συγκριθεί με κάποια αφρικανική ΑΠΟΙΚΙΑ της Βρετανίας.

Konstantin Malofeev (ιδρυτής του τηλεοπτικού καναλιού Tsargrad):
Πρώτα απ 'όλα, φυσικά, πρέπει να αλλάξουν οι κύριες διατάξεις στο Σύνταγμα - κεφάλαια 1 και 2. Βασίζονται σε φιλελεύθερο δόγμα, σε ένα δόγμα όπου στη Ρωσία ανατίθεται ο ρόλος της ΑΠΟΙΚΙΑΣ.

Alexander Bastrykin (επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής):
Υπάρχει η άποψη ότι η καθιέρωση της υπεροχής του διεθνούς δικαίου έναντι του εθνικού δικαίου, ως βασική συνταγματική αξία, ΜΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ επιδέξια από ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ των ΗΠΑ ακόμη και όταν εγκρίθηκε το ΣΥΝΤΑΓΜΑ του 1993.

Alexander Domrin (Διδάκτωρ Νομικής, Καθηγητής της Ανώτατης Οικονομικής Σχολής):
Όσον αφορά τη νομική πλευρά, κοιτάξτε ξανά το Σύνταγμά μας, άρθρο 15, Μέρος 4, το Σύνταγμα που επιβλήθηκε στη Ρωσία το 1993. ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΟΙΚΙΑΚΟ. Αυτό ακριβώς το άρθρο αναφέρει ότι σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ του διεθνούς δικαίου και του εθνικού δικαίου, το διεθνές δίκαιο έχει προτεραιότητα.

Όλγα Τίτοβα (Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών):
Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΥΠΟΒΑΘΕΙ απευθείας ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ στη χρηματοοικονομική και πιστωτική της πολιτική, ΑΛΛΑ ΥΠΟΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ, την Παγκόσμια Τράπεζα, και είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες τους.

Sergey Glazyev (υπουργός Ολοκλήρωσης και Μακροοικονομίας της ΕΟΚ):
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ αυστηρά τις ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ του ΔΝΤ, με αποτέλεσμα η Ρωσία να στερείται τα δικά της χρήματα. Εγκαταλείψαμε το θέμα των πιστωτικών πόρων και στραφήκαμε στο αγαπημένο μοντέλο νομισματικού συμβουλίου του ΔΝΤ, δηλ. Η Κεντρική Τράπεζα δημιουργεί τόσα χρήματα όσα έχουμε συναλλαγματικά αποθέματα, έστω και λίγο λιγότερα.

Γιούρι Πρόνκο (παρουσιαστής του τηλεοπτικού καναλιού Tsargrad):
Σύμφωνα με το συμπέρασμα των ελεγκτών του Λογιστικού Επιμελητηρίου της Ρωσίας, το οποίο αναλύει επίσημα έγγραφα, αποδεικνύεται ότι ΞΕΝΟΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.

Stepan Sulakshin (Διδάκτωρ Φυσικής, Μαθηματικών και Πολιτικών Επιστημών):
ΑΡΘΡΟ 15. Λέει εκεί, για να το πω σε γλώσσα ρουτίνας, ότι ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ.

Vladimir Polevanov (πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης της Ρωσίας):
-Δηλαδή. ιδιωτικοποίησαν οι ΗΠΑ τη Ρωσία τη δεκαετία του '90;
-Ναί. Αυτοί στην ουσία μας επέβαλαν αποζημίωση, ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ και δώσαμε φόρο τιμής... σαν ηττημένοι στον πόλεμο. Σε γενικές γραμμές, ο Γκορμπατσόφ κατέστρεψε τη χώρα.

Βλαντιμίρ Πούτιν:
Η Ρωσία έχει δεσμευτεί να μην συγκεντρώσει συγκεκριμένο αριθμό στρατευμάτων σε ορισμένες περιοχές. Στη δική σας επικράτεια. ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟΙΚΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥ;

________________________________________________________________________________

 

Εκείνοι. δείτε:
⏩ Η ΕΣΣΔ έχασε στον Ψυχρό Πόλεμο (πώς είναι μια ξεχωριστή συζήτηση).
⏩ Αφού η Δύση κέρδισε το πάνω χέρι, έστειλε τους ειδικούς της στην πληγείσα χώρα για να την ελέγξουν από έξω .

Σκέψου το! Μόνο η κυβέρνηση περιελάμβανε 1.200 ξένους συμβούλους!

Ταυτόχρονα, το Σύνταγμά μας γράφτηκε παράλληλα, καθιερώνοντας την αποικιακή θέση της Ρωσίας. Εκείνοι. Γράφτηκε ένα Σύνταγμα που επέτρεπε στη Δύση να κυβερνά και να λεηλατεί τη Ρωσία. Δεν είναι γνωστό ποιος έγραψε το Σύνταγμα. Αλλά γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι το γραφείο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ USAID βοήθησε σε αυτό, αφού οι ίδιοι το ανέφεραν στον επίσημο ιστότοπό τους.

Φυσικά, αυτό ακριβώς το Σύνταγμα είναι γραμμένο με τέτοιο τρόπο που είναι σχεδόν αδύνατο να το αλλάξει. Τροποποιήσεις έγιναν εκεί το 2020. Και αυτό που έχει σημασία είναι οι τροπολογίες .

Δεν έγινε ποτέ καμία αλλαγή στο Σύνταγμα! Η αλλαγή του Συντάγματος σημαίνει ότι τα βασικά επεξεργάζονται. Όμως τα θεμέλια του Συντάγματος δεν θίχτηκαν ποτέ.

Κοιτάξτε πώς έχουν σκεφτεί όλα εδώ. Απλά συγκρίνετε τους στρατιωτικούς όρκους της Ρωσίας και της ΕΣΣΔ.

 

✅ Στη Σοβιετική Ένωση, ένα άτομο ορκίστηκε να είναι έντιμος, γενναίος, πειθαρχημένος, άγρυπνος πολεμιστής, να κρατά αυστηρά στρατιωτικά και κρατικά μυστικά, να προστατεύει τη στρατιωτική και εθνική περιουσία με κάθε δυνατό τρόπο και να είναι αφοσιωμένος στον Λαό του, τη Σοβιετική του Πατρίδα και η σοβιετική κυβέρνηση μέχρι την τελευταία του πνοή !

❌ Και ο σύγχρονος όρκος της Ρωσικής Ομοσπονδίας μας αναγκάζει να τηρούμε ιερά το αποικιακό Σύνταγμα της Ρωσίας, γραμμένο από δυτικούς συμβούλους.
Στην ουσία, οι δυνάμεις ασφαλείας μας δίνουν όρκο να υπερασπιστούν το Σύνταγμα και το αποικιακό σύστημα της Ρωσίας.

Οι δυτικοί ειδικοί που έγραψαν το Σύνταγμά μας φυσικά έκαναν τα πάντα για να καταστήσουν αδύνατη την αλλαγή του αποικιακού συστήματος της Ρωσίας. Όλοι πιστεύουν ότι ο πρόεδρος είναι σχεδόν βασιλιάς. Είναι λογικό: ο βασιλιάς θα μπορούσε να αλλάξει πολλά. Ως εκ τούτου, στο ρωσικό Σύνταγμα περιορίζονται πολλές εξουσίες του αρχηγού του κράτους, όσον αφορά τους ίδιους Γενικούς Γραμματείς και ακόμη και τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

 

Στοιχειώδης. Πιθανότατα έχετε ακούσει τη φράση «δικαίωμα βέτο». Εκείνοι. το δικαίωμα επιβολής απαγόρευσης σε μια συγκεκριμένη απόφαση. Και πολλοί πιστεύουν ότι ο πρόεδρος το έχει και μπορεί να ασκήσει βέτο σε κάποιο νόμο. Οχι. Και αυτό είναι 100% αλήθεια -

Ο Πρόεδρος της Ρωσίας στερείται το δικαίωμα αρνησικυρίας. Και αν, για παράδειγμα, το κοινοβούλιο αποφασίσει να περάσει οποιοδήποτε νόμο στο πλαίσιο του Συντάγματος, τότε ο πρόεδρος δεν θα μπορεί να τον απορρίψει με κανέναν τρόπο. ΟΧΙ - Θα το επαναλάβω ξανά.

Ναι, Πούτιν, αυτή είναι μια ξεχωριστή συζήτηση, αλλά τώρα μιλάμε για τη θέση του προέδρου.

Και επιστρέφοντας στον Πούτιν: έτσι, το 2000, έγινε πρόεδρος μιας όχι, θα λέγαμε, κλασικής χώρας, έγινε πρόεδρος μιας νεοαποικίας , ενός παραρτήματος της Δύσης, μιας επαρχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ενός μετρητού αγελάδα.

Ένας πρόεδρος με μειωμένες εξουσίες που δεν του επιτρέπουν ούτε να μπλοκάρει έναν απλό νόμο.

*Επιπλέον, η ίδια η λέξη «πρόεδρος» σε ορισμένες πηγές ορίζεται ως επικεφαλής των βρετανικών αποικιών.

Αυτό είναι σημαντικό να καταλάβουμε: ο Πούτιν, έχοντας γίνει πρόεδρος, δεν έπρεπε να γίνει αυτό που έγινε σήμερα. Θα έπρεπε να ήταν, ας πούμε, πρόεδρος της Γερμανίας. Έχετε ακούσει πολλά για τον Πρόεδρο της Γερμανίας; Μάλλον μόνο που ξέχασαν να τον συναντήσουν στο αεροδρόμιο του Κατάρ.

 

Ο Πρόεδρός μας, όπως και ο Γερμανός, έπρεπε να περιμένει στα αεροδρόμια μέχρι να έλθουν να τον συναντήσουν.

Έχω μια σειρά από θέματα για τον Πούτιν . Κάποια πράγματα, φυσικά, δεν είναι πλέον σχετικά, αλλά εκεί παρουσιάζω πολλές από τις οδηγίες του Πούτιν και πώς αντέδρασαν οι αρχές σε αυτές. Δηλαδή, δεν τις εκπλήρωσαν. Ναι, ο Πούτιν έδωσε οδηγίες, αλλά οι αξιωματούχοι δεν εκτέλεσαν τις οδηγίες του Πούτιν . Και δεν είχαν τίποτα για αυτό .

Και όλα αυτά γιατί, σύμφωνα με το Σύνταγμά μας, ο πρόεδρος μόνο τινάζει τον αέρα, δίνοντας στα μηνύματά του οδηγίες στην κυβέρνηση. Και οι αρχές απλώς τους ακούνε. Δεν είναι απαραίτητο να τα συμπληρώσετε.

 

Άρθρο 100 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας

❗️ Για άλλη μια φορά: συνειδητοποιήστε το - οι πιο σημαντικές οδηγίες του προέδρου, που ανακοινώνονται στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση, δεν υποχρεώνουν κανέναν σε τίποτα απολύτως!

Ο Πρόεδρός μας θα έπρεπε να είναι έτσι, ένα παιδί που θέλει να κάνει: να υπογράφει έγγραφα, να συναντά άλλους ηγέτες.

❗️ Και όλα θα πρέπει να αποφασίζονται από το κοινοβούλιο, τη δικαστική εξουσία και τις εκτελεστικές αρχές, που υπόκεινται στο διεθνές δίκαιο.

Εκείνοι. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο πρόεδρος μας δεν είναι αρχηγός της κυβέρνησης, γιατί... δεν εξαρτώνται, είναι εκπρόσωπός τους . Για να το πω, πρέσβη.

 

Άρθρο 10 του Συντάγματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Και αυτό είναι λογικό. Το Σύνταγμα γράφτηκε για τα συμφέροντα της Δύσης και δεν πρέπει να υπάρχει κυρίαρχος - ένας «τσάρος» που μπορεί να απελευθερώσει τη Ρωσία ή ακόμα και να αλλάξει ριζικά κάτι.

Όμως, όπως γνωρίζουμε, πολλά πράγματα δεν πήγαν όπως τα σχεδίαζαν οι Αγγλοσάξονες.
Γεγονός είναι ότι μια μοναδική προσωπικότητα βρέθηκε στη θέση του προέδρου. Ο Πούτιν δεν είναι απλώς ένας ηγέτης, όπως, ας πούμε, ο Γέλτσιν (και ο Γιέλτσιν ήταν αναμφίβολα ηγέτης). Ο Πούτιν αποδείχθηκε ένας πολύ έξυπνος, πονηρός, θα μπορούσε να πει κανείς και ένας λαμπρός ηγέτης. Δεν θα καταλάβεις τι έχει στο κεφάλι του.

Στα πρώτα στάδια της προεδρίας του, όταν η χώρα κυριαρχούνταν από ολιγάρχες, το ίδιο σύστημα επτά τραπεζιτών, ο Πούτιν δεν μίλησε καθόλου για την κυριαρχία, τις φιλοδοξίες της Ρωσίας κ.λπ.

 

Ναι, εκείνη την εποχή ο Πούτιν ήταν πράγματι πρόεδρος της δυτικής επαρχίας, η οποία ήταν δωρητής στις Ηνωμένες Πολιτείες και τους υποτελείς τους.

Και δεν μπορούσε να κάνει τίποτε άλλο από το να ενισχύσει τη χώρα, χρησιμοποιώντας τις πενιχρές συνταγματικές του δυνατότητες.

Η δυτική πολιτική είναι επίσης πολύ πονηρή: κανείς δεν είπε στους Ρώσους ότι η χώρα μας ήταν σκλαβωμένη. Αντίθετα, στην τηλεόραση μιλούσαν για το πώς νικήσαμε τον ναζισμό και πόσο σκληροί είμαστε, αλλά ζούμε άσχημα, δήθεν απλώς επειδή οι θεσμοί εξουσίας δεν λειτουργούν καλά και υπάρχει υψηλή διαφθορά.

⚠️ Στην πραγματικότητα, το όλο πρόβλημα είναι η έλλειψη κυριαρχίας.

Κάποιοι, συμπεριλαμβανομένου του Πούτιν, φυσικά, το κατάλαβαν πολύ καλά. Και δεν συμφωνούσαν με αυτή την κατάσταση. Ενώθηκαν και άρχισαν να πολεμούν ενάντια σε έναν μονοπολικό κόσμο. Η γνωστή ομιλία του Πούτιν στο Μόναχο το 2007 το επιβεβαιώνει.

 

Πούτιν στο Μόναχο, 2007

Πούτιν στο Μόναχο, 2007:

Πιστεύω ότι για τον σύγχρονο κόσμο το μονοπολικό μοντέλο είναι όχι μόνο απαράδεκτο, αλλά και εντελώς αδύνατο. Το ίδιο το μοντέλο δεν λειτουργεί, γιατί στον πυρήνα του δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρχει ηθική βάση για τον σύγχρονο πολιτισμό.

Κάπως έτσι εμφανίστηκε στην ουσία το Ρωσικό Απελευθερωτικό Κίνημα με επικεφαλής τον Πούτιν.

Έχουν περάσει περισσότερα από 30 χρόνια από την κατοχή και ο Πούτιν μόλις πρόσφατα ανακοίνωσε ότι η μάχη μας για κυριαρχία είναι εθνικής απελευθέρωσης.

Εκείνοι. Έτσι, ο Πούτιν δεν είναι απλώς ο Πρόεδρος.

Ο Πούτιν είναι ο ηγέτης του Ρωσικού Απελευθερωτικού Κινήματος. Απελευθέρωση από τον δυτικό ζυγό.

 

Δεν το είπε ποτέ ανοιχτά, γιατί... Η δυτική δύναμη είναι πολύ ισχυρή. Στο στοιχειώδες, όλη η ελίτ μας ήταν φιλοδυτική μέχρι το 2022: τα χρήματα, τα σπίτια, οι οικογένειες ολιγαρχικών, κάποιων πλούσιων καλλιτεχνών και απλώς επιχειρηματιών ήταν στη Δύση. Οι εταιρείες τους είναι offshore. Για αυτούς, η Δύση είναι το κέντρο των πάντων: πολιτικοί, μάνατζερ και δημοσιογράφοι εκπαιδεύτηκαν εκεί. Και αυτοί είναι όλοι οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να κάνουν πραξικόπημα.

Ως εκ τούτου, ο Πούτιν αναγκάστηκε να τα λάβει υπόψη του. Ταυτόχρονα, συγκέντρωσε γύρω του συμμάχους, κόμματα, ΜΜΕ, αξιωματούχους και, φυσικά, απλούς ανθρώπους. Και έτσι, σε αντίθεση με το Σύνταγμα, είχε στα χέρια του πολύ περισσότερη εξουσία από ό,τι το επιτρέπει το Σύνταγμα. Αλλά επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά: αυτό είναι αντίθετο με το νόμο .

Ο Πούτιν κυβερνά τη χώρα όχι επειδή είναι πρόεδρος, αλλά επειδή είναι εθνικός ηγέτης, αρχή.

Και έτσι, σύμφωνα με το νόμο, η χώρα πρέπει να διοικείται από τις αρχές και όχι από τον Πρόεδρο. Σύμφωνα με το νόμο, έχουμε 3 κλάδους της κυβέρνησης.

 

Ο Πούτιν δεν είναι εξουσία.
Λοιπον ναι. Μετά τις τροπολογίες, η κατάσταση έχει αλλάξει λίγο, αλλά θα μιλήσουμε για την κατάσταση από το 1993.

 

Ο Πούτιν δεν μπορούσε να πολεμήσει αμέσως το αποικιακό σύστημα. Και αργά αλλά σταθερά, σαν τανκ, προχώρησε προς τον στόχο του. Και εδώ μπορείτε πραγματικά να εκπλαγείτε με την εγκράτεια, την ψυχραιμία και τον επαγγελματισμό του. Σιγά σιγά «μαγειρεύει τον βάτραχο» για να μην καταλάβει ότι βρίσκεται σε λάθος χέρια.

Στην αρχή, οι «βάτραχοι» ήταν οι ολιγάρχες - οι ίδιοι επτά τραπεζίτες που αποφάσισαν αν ο Πούτιν θα ήταν πρόεδρος ή όχι.

Πού είναι τώρα αυτή η ομάδα των επτά τραπεζιτών; Οχι. Όλοι οι βουλευτές, οι προδότες, όλοι οι στρατηγοί, όλοι οι φιλελεύθεροι - ο Πούτιν ανησύχησε για όλους και τους έφτυσε.

Ολόκληρη η ιστορία της προεδρίας του Πούτιν είναι μια ιστορία αγώνα για την εξουσία.

Όλα αυτά τα χρόνια, παράλληλα με όσα μας λένε στην τηλεόραση και στο Διαδίκτυο, ο Πούτιν εκπληρώνει τον κύριο στόχο του - αφαιρεί την εξουσία από τη Δύση.

Αυτός είναι ο Πούτιν. Αυτός δεν είναι ο πρόεδρος. Αυτός είναι ο αρχηγός του Εθνικοαπελευθερωτικού Κινήματος.

 

Και στην πραγματικότητα, δεν ξέρουμε καν πώς να ζούμε σε μια πραγματική κυρίαρχη χώρα. Εδώ είναι ένα στοιχειώδες πράγμα σχετικά με την ευημερία:

✅ Η Ρωσική Αυτοκρατορία και η ΕΣΣΔ, σε σχέση με άλλες χώρες, ήταν στην πρώτη πεντάδα οικονομικά - δεύτερη ή τρίτη θέση.

 

❌ Η Ρωσία βρίσκεται πλέον στην 11η θέση. Εκείνοι. Ζούμε 2 φορές χειρότερα από όσο θα έπρεπε, γιατί τα οφέλη μας τα απομυζεί η Δύση.

 

Αν μιλάμε για χρήματα, έχω μάλιστα μια ανάλυση ότι μετά το 1991 η Ρωσία πλήρωνε φόρο 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων την ημέρα μέσω της Κεντρικής Τράπεζας, των offshore εταιρειών και διάφορων οικονομικών κανόνων.

 

Εκείνοι. έχουν δίκιο όσοι λένε ότι δεν ζούμε πολύ καλά. Αλλά δεν λένε γιατί.

Επειδή η Ρωσία έχασε την κυριαρχία της το 1991.

Μετά το 2022, η διαδικασία φυσικά προχώρησε πολύ πιο γρήγορα. Και πολύ σύντομα αυτή η διαδικασία θα ολοκληρωθεί.

Και πριν τελειώσω, επιτρέψτε μου να αναφέρω αυτό το γεγονός: η Ρωσία είναι το μεγαλύτερο μέρος της Σοβιετικής Ένωσης, που το 1990 κατείχε το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ (συνολικά, η ΕΣΣΔ ζύγιζε 14% την εποχή της κατάρρευσής της). Τώρα η Ρωσία αντιπροσωπεύει περίπου το 2% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Και μετά δείτε την εικόνα: μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, υπήρχε μια χώρα με το 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ, με μια τεράστια κληρονομιά της Σοβιετικής Ένωσης. Μια χώρα που υποστηρίχθηκε από όλες τις λεγόμενες «ανεπτυγμένες» χώρες: Ευρώπη, Αμερική, υποτελείς τους. Ολα. Μας έστειλαν ακόμη και ανθρωπιστική βοήθεια.

Και σήμερα όλες οι λεγόμενες «ανεπτυγμένες» χώρες πολεμούν ενεργά εναντίον της Ρωσίας. Η Ρωσία είναι ο ηγέτης μεταξύ των χωρών κατά των οποίων έχουν επιβληθεί κυρώσεις.

❌ Και τώρα συνειδητοποιήστε αυτό: σε μια κατάσταση που η χώρα είχε τεράστια περιουσία - την κληρονομιά της ΕΣΣΔ , όταν υπήρχε φιλία με όλους , όταν όλες οι λεγόμενες "ανεπτυγμένες" χώρες υποστήριζαν τη Ρωσία - οι Ρώσοι πολίτες ζούσαν πολλές φορές χειρότερα από υπό τον Πούτιν.
✅ Και τώρα, όταν δεν υπάρχει σοβιετική κληρονομιά (τα πάντα λεηλατήθηκαν τη δεκαετία του '90) και όταν όλες οι λεγόμενες «ανεπτυγμένες» χώρες έχουν πάρει τα όπλα εναντίον της χώρας μας , ζούμε πολλαπλάσια ευημερία.

Είναι απλώς ένα παράδοξο αν δεν συνειδητοποιήσετε ότι η χώρα ανακτά σιγά σιγά την κυριαρχία της.

 

Εξώφυλλο για το βίντεο «Αυτό είναι πραγματικά ο Πούτιν!», στο οποίο βασίζεται το άρθρο

Αυτή είναι η κατάσταση, φίλοι.

Και αυτό είναι όλο προς το παρόν.

Εγγραφείτε στο κανάλι.

Ευτυχώς!

 

 

Η ιστορία του πώς η Ρωσία έγινε «επιτιθέμενος». Ιστορία των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Δύσης.

29 Δεκεμβρίου 2023

Ανάγνωση 26K

Γεια σε όλους, φίλοι.

Το ερώτημα γιατί η Δύση μισεί τον Πούτιν και τη Ρωσία μπορεί να φαίνεται παράξενο σε πολλούς.
« Λοιπόν, πώς μπορεί να είναι αυτό », θα πει ένας φιλοδυτικός, « Τελικά, υπάρχει μια αντιδυτική πολιτική και, γενικά, δεν υπάρχει διαίρεση των δυτικών αξιών ».
Οπότε, λένε, ο Πούτιν είναι ένας άνθρωπος μακριά από τον πολιτισμένο κόσμο, δεν ταιριάζει σε αυτόν, και ως εκ τούτου οι σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν πάνε καλά. Και αν ο Πούτιν ήταν φίλος με τη Δύση ή είχαμε έναν άλλο φιλοδυτικό πρόεδρο, τότε όλα θα ήταν καλά σε ολόκληρο τον κόσμο - αυτή είναι η ιδέα του κόσμου, υπό όρους, μεταξύ των υποστηρικτών του Ναβάλνι, των φιλελεύθερων και άλλων διάφορων προδότες στη Ρωσία .

Αλλά τι πραγματικά;

Απλώς σκεφτείτε το: πώς η Ρωσία μετατράπηκε σε «επιτιθέμενο»;

Σήμερα, ένας από τους κύριους λόγους της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Δύσης είναι η επέκταση του ΝΑΤΟ.
Και αυτή είναι η ιστορία.

Το ΝΑΤΟ δημιουργήθηκε για να αντιμετωπίσει τη Σοβιετική Ένωση.

Και τώρα κοιτάξτε, ακόμη και στη σοβιετική εποχή, ο ηγέτης της ΕΣΣΔ, Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, είπε στις Ηνωμένες Πολιτείες, που κυβέρνησαν και συνεχίζουν να κυβερνούν
ΝΑΤΟ: « Παρατάμε τις θέσεις μας, αποσύρουμε τα στρατεύματά μας από την Ευρώπη ».
Χρονικό Ειδήσεων:
Σύνοδος Κορυφής της Μάλτας. Το αποτέλεσμα της συνάντησης θεωρήθηκε ως το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ο Γκορμπατσόφ διαβεβαίωσε επίσης ότι η Σοβιετική Ένωση δεν θα επιτεθεί ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά οι Αμερικανοί δεν βιάζονταν να κάνουν τέτοιες διαβεβαιώσεις. Έθεσαν σαφείς απαιτήσεις: η ΕΣΣΔ πρέπει να συμφωνήσει στην ενοποίηση της Γερμανίας, να μην παρεμβαίνει στις αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη και να σταματήσει να βοηθά την Κούβα και τη Νικαράγουα.

Η σοβιετική πλευρά δεν είχε ιδιαίτερες αντιρρήσεις. Μετά τη σύνοδο κορυφής, η Μόσχα αποδέχθηκε ουσιαστικά όλους τους όρους χωρίς να απαιτήσει κάτι συγκεκριμένο ως αντάλλαγμα.

Σύνοδος Κορυφής της Μάλτας, 1989

Σε γενικές γραμμές, ο Γκορμπατσόφ υποχώρησε σε ολόκληρη τη χώρα στον γεωπολιτικό του εχθρό.
Και το πιο σημαντικό, δεν ζήτησε τίποτα σε αντάλλαγμα! Αν και ήταν δυνατό (και ακόμη και απαραίτητο) να ζητηθούν παρόμοια βήματα: η ΕΣΣΔ αποσύρει τα στρατεύματα από την Ανατολική Γερμανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν τα στρατεύματα από τη Δυτική Γερμανία.

Αλλά, πόσο μάλλον αυτό, η ηγεσία της ΕΣΣΔ δεν απαίτησε καν από το ΝΑΤΟ να μην επεκταθεί ανατολικότερα μέχρι τα σύνορα της ΕΣΣΔ και της Ρωσίας. Θα μπορούσε κανείς να πει: « Εντάξει, εγκαταλείπουμε τις θέσεις μας, και εσείς τουλάχιστον σταματήστε να προωθείτε τα στρατεύματά σας στα σύνορά μας - μια δίκαιη απαίτηση σε αυτήν την κατάσταση - Ας υπογράψουμε τα χαρτιά που το επιβεβαιώνουν και θα ζήσουμε ευτυχισμένοι μετά ." .
Οχι. Ο Γκορμπατσόφ δεν απαιτούσε απολύτως τίποτα.

Από τη σκοπιά της χώρας αυτό είναι προδοσία και συνθηκολόγηση.
Από τη σκοπιά του δυτικού ανθρώπου στο δρόμο, αυτό ήταν ένα βήμα προς την ειρήνη.

Εντάξει τότε.

Τότε αποδεικνύεται ότι ήταν η ΕΣΣΔ που κινήθηκε προς την προσέγγιση, προς τη λεγόμενη παγκόσμια ειρήνη.

Όχι οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η ΕΣΣΔ.

Δηλ. Η Σοβιετική Ένωση πρέπει να θεωρείται ο πραγματικός ειρηνοποιός για τη Δύση.
Ήδη αυτή τη στιγμή η Δύση θα μπορούσε πραγματικά να αρχίσει να είναι φίλη με τη Ρωσία. Και εδώ είναι ένα ερώτημα για τους φιλοδυτικούς ανθρώπους: γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν το έκαναν αυτό;
Αντίθετα, από τη Ρωσία, σαν αποικία, άρχισαν να αντλούν φυσικούς πόρους, οικονομικά, ανθρώπους και γενικά ό,τι έχει αξία.
Και αμέσως άρχισε η επέκταση του ΝΑΤΟ :
 το 1990 , οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέλαβαν την Ανατολική Γερμανία .

Για τι ?
Άλλωστε η ΕΣΣΔ υποχώρησε οικειοθελώς. Ο ίδιος είπε: «Ας γίνουμε φίλοι». Και δεν το είπε απλώς, αλλά έκανε ένα τεράστιο βήμα μονομερώς, φεύγοντας από την Ευρώπη και χωρίς καν να ζητήσει αντάλλαγμα!
Περαιτέρω, υπό τον Πρόεδρο Γέλτσιν, τον καλύτερο φίλο του Αμερικανού Προέδρου Κλίντον,
 το 1994 , το ΝΑΤΟ ξεκινά απόπειρες στρατιωτικής κατάληψης των πρώην συμμάχων της ΕΣΣΔ .
Στις 12 Μαρτίου 1999 , 12 ημέρες πριν από την έναρξη των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας, η Ουγγαρία , η Πολωνία και η Τσεχική Δημοκρατία προσχώρησαν στη συμμαχία .

Δηλ. Κοίτα: πρώτα ο Γκορμπατσόφ συνθηκολογεί πλήρως με τις Ηνωμένες Πολιτείες, λέγοντας: « Αυτό είναι, δεν θέλουμε αντιπαράθεση, θέλουμε να ζήσουμε μαζί ». Αλλά οι ΗΠΑ μόλις ξεκίνησαν μια επίθεση ως απάντηση.
Μετά τον Γκορμπατσόφ, τη χώρα ηγήθηκε ο Γέλτσιν , ο οποίος λύγισε τη χώρα ακόμη περισσότερο κάτω από τους Αμερικανούς - κυβέρνησαν πλήρως τη Ρωσία: έγραψαν νόμους, διόρισαν πολιτικούς, αφόπλισαν τη χώρα μας κ.λπ.

Φαίνεται ότι αυτό είναι - δεν μπορεί να υπάρξει απειλή. Αλλά όχι! Το ΝΑΤΟ επεκτεινόταν όλο και περισσότερο, περικυκλώνοντας τη Ρωσία.

Το 1999 , παραβιάζοντας όλους τους διεθνείς κανόνες και κανόνες, όλα τα ηθικά και ηθικά πρότυπα της ανθρωπότητας, οι Ηνωμένες Πολιτείες αρχίζουν να βομβαρδίζουν την πρωτεύουσα της σλαβικής χώρας - τη Γιουγκοσλαβία . Μεταξύ άλλων φρίκης, αυτό εξευτελίζει την αξιοπρέπεια του ρωσικού κράτους. Μια αξιοπρέπεια που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε πια.
Γιατί είναι όλα αυτά; Στη συνέχεια, ο Πούτιν έρχεται στην εξουσία - ένας δημοκράτης, φιλελεύθερος, υπερασπίζεται το κράτος δικαίου και τη φιλία με τη Δύση.

Τι εμπόδισε τη Δύση να σταματήσει την ταπεινωτική της πολιτική απέναντι στη Ρωσία και να αρχίσει να είναι φίλοι;

Εντάξει, μπορεί ο Γέλτσιν να ήταν τρελός μεθυσμένος, αλλά ο Πούτιν είναι κάτι παραπάνω από επαρκής και έξυπνος.
Τι επιθετικότητα ήρθε τότε από τη χώρα μας, ώστε
το 2004 η Βουλγαρία , η Λετονία , η Λιθουανία , η Ρουμανία , η Σλοβακία , η Σλοβενία ​​και η Εσθονία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ . Εκείνοι. ήδη συγκεκριμένα εδάφη που ήταν μέρος της Ρωσίας για εκατοντάδες χρόνια! Αυτή η επέκταση ήταν γενικά η μεγαλύτερη στην ιστορία της συμμαχίας.
Εκείνοι. Το ΝΑΤΟ, σε μια εποχή που η Ρωσία ήταν ανοιχτή σε όλα τα μέτωπα, όταν, όπως ο Λεοπόλδος ο γάτος, ήθελε να ζήσει ειρηνικά, είχε ήδη καταλάβει άμεσα τα ιστορικά εδάφη της Ρωσίας.

Για τι?

Κοιτάξτε τι συμβαίνει: ο κόσμος βρίσκεται σε κίνδυνο για πολλές δεκαετίες λόγω της απειλής πυρηνικού πολέμου μεταξύ ΕΣΣΔ και ΗΠΑ. Φυσικά, για τον δυτικό άνθρωπο στο δρόμο και τους σημερινούς φιλελεύθερους και προδότες, ο κύριος κακός ήταν η ΕΣΣΔ. Αλλά ήταν η ΕΣΣΔ που ήρθε και είπε: « Δεν θα πολεμήσω άλλο, παραδίνομαι και ας αφοπλιστούμε ».

Αλλά οι δυτικοί ηγέτες εξεπλάγησαν, χαμογέλασαν και ακόμη περισσότεροι άρχισαν να επιτίθενται σε αυτό που φαινόταν ότι ήταν ο πρώην εχθρός τους. Εκείνοι. άρχισε να οδηγεί την κατάσταση σε μελλοντική καταστροφή . Όχι η ΕΣΣΔ, όχι η Ρωσία, αλλά οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους!
Και αυτό δεν είναι προπαγάνδα του Κρεμλίνου, αυτά είναι ανοιχτά, γνωστά γεγονότα.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον.
Σκεφτείτε το! Ο Ρώσος πρόεδρος Μπόρις Γέλτσιν έρχεται στις ΗΠΑ και δηλώνει ότι οι πύραυλοί μας δεν θα κατευθύνονται προς έναν πιθανό εχθρό (δηλαδή τις ΗΠΑ ) και το κάνει μονομερώς. Και στο τέλος λέει πομπωδώς: «Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική».
Bois Yeltsin (Κονγκρέσο των ΗΠΑ, 17 Ιουνίου 1992):
Δηλώνω υπεύθυνα: εμείς, χωρίς να περιμένουμε την υπογραφή μιας συνθήκης ή συμφωνίας, έχουμε ήδη αρχίσει (και ο Ρώσος Υπουργός Άμυνας, που είναι παρών εδώ, θα επιβεβαιώσει) να απομακρύνουμε μάχης τους βαρείς πυραύλους SS-18 που στόχευαν στις ΗΠΑ.
...
Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική.

 

Ομιλία του Ρώσου Προέδρου Μπόρις Γέλτσιν στο Κογκρέσο των ΗΠΑ στις 17 Ιουνίου 1992

Τι εμπόδισε μετά από αυτό τη Δύση να σταματήσει τη στρατιωτική ανάπτυξη της Ανατολικής Ευρώπης και των ιστορικών ρωσικών εδαφών;

Άλλωστε, μόλις 2 χρόνια μετά από αυτά τα λόγια, το 1994, χώρες του πρώην σοσιαλιστικού στρατοπέδου άρχισαν να παρασύρονται στο ΝΑΤΟ.
Για τι?
Το 1999 , το GUAM , μια πολιτική ένωση της Γεωργίας, της Ουκρανίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Μολδαβίας, που δημιουργήθηκε από το ΝΑΤΟ εναντίον της Ρωσίας , μπορεί να θεωρηθεί γεωπολιτικό «παράρτημα» του ΝΑΤΟ .

Χάρη σε αυτό το GUAM, η Γεωργία, το Αζερμπαϊτζάν και το Ουζμπεκιστάν αποχώρησαν από τη Συνθήκη Συλλογικής Ασφάλειας της ΚΑΚ. Για το λόγο αυτό, ο πόλεμος της Γεωργίας εναντίον της Ρωσίας το 2008 κατέστη δυνατός.

Τώρα όσον αφορά τον Πούτιν. Δεν έδειξε καθόλου επιθετικότητα προς τη Δύση. Αντίθετα, μίλησε για συνεργασία και επαναπροσέγγιση.

Επιπλέον, ο Πούτιν αντιμετωπίζει έναν επικείμενο κίνδυνο, δηλ. την προσέγγιση του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, για να αποφευχθεί η στρατιωτική επιθετικότητα από το μπλοκ, που στην πραγματικότητα συμβαίνει τώρα, πρότεινε μάλιστα να ενταχθεί και η Ρωσία στο ΝΑΤΟ.

Πούτιν (Βαλντάι, 2023):

Άλλωστε, υπήρξε μια στιγμή που ο ταπεινός υπηρέτης σας απλώς πρότεινε: μήπως έπρεπε να μπούμε στο ΝΑΤΟ; Αλλά όχι, μια τέτοια χώρα δεν χρειάζεται στο ΝΑΤΟ. Οχι.

Το ερώτημα είναι τι άλλο; Νομίζαμε ότι ήμασταν ήδη δικοί μας, με συγχωρείτε, που λέει ο λαός μας, αστοί. Τι άλλο? ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ. Ποιο είναι το πρόβλημα?

Απλά να το γνωρίζεις.

Η Σοβιετική Ένωση, η Ρωσία, οι πρόεδροί της - όλη την ώρα ξαπλωμένοι στην πλάτη τους και κουνώντας την ουρά τους, έλεγαν στη Δύση: "Ας γίνουμε φίλοι: είμαστε άοπλοι μπροστά σας, τα στρατεύματά μας δεν βρίσκονται στο έδαφός σας".

Όμως η Δύση προχωρούσε ακόμα.

Και ο Πούτιν, κοιτάζοντας αυτό, είπε: « Αφήστε τη Ρωσία να ενταχθεί επίσης στο ΝΑΤΟ και να ζήσουμε μαζί ».
Λοιπόν, πού αλλού μπορούμε να πάμε;
Ναι, το γεγονός ότι ο Πούτιν μίλησε για ένταξη στο ΝΑΤΟ χρησιμοποιείται από κάποια πρόσωπα για να τον δυσφημήσουν. Κοιτάξτε, τι είδους πατριώτης είναι αυτός; Ήθελα να μπω στο ΝΑΤΟ.
Αλλά πρώτα, στην ουσία ήταν λογικό να αποφευχθεί ένας πόλεμος με το ΝΑΤΟ στο μέλλον. Ένας πόλεμος που ήδη διαφαίνεται πραγματικά.
Δεύτερον, η Ρωσία θα είχε τεράστια επιρροή στο ΝΑΤΟ.
Τρίτον, όμως, όσοι κατηγορούν τον Πούτιν για αντιπατριωτισμό, δείχνοντας τα λόγια του για την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ, ξεχνούν ότι και η ΕΣΣΔ ήθελε να το κάνει αυτό το 1954. Εκείνοι. αυτό δεν είναι καινούργιο. Και η παρουσία της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ θεωρήθηκε ως νίκη και απειλή για εμάς.

Πούτιν, 2001 (κοινή συνέντευξη τύπου με τον Μπους):

Θα σας διαβάσω τώρα κάτι που αποχαρακτηρίστηκε πρόσφατα... στην πραγματικότητα, ήταν στον Τύπο για πολύ καιρό, τα συνοδευτικά έγγραφα ήταν κάποτε μυστικά. Γράφεται: το αντίγραφο έχει αποχαρακτηριστεί, αλλά έγινε μυστικά.
Αυτό είναι ένα σημείωμα της σοβιετικής κυβέρνησης από το 1954 που εστάλη σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ.
Τα ακόλουθα γράφονται εδώ: «Καθοδηγούμενη από τις αμετάβλητες αρχές της ειρηνευτικής εξωτερικής της πολιτικής και προσπαθώντας να μειώσει την ένταση στις διεθνείς σχέσεις, η σοβιετική κυβέρνηση εκφράζει την ετοιμότητά της να εξετάσει, μαζί με τις ενδιαφερόμενες κυβερνήσεις, το ζήτημα της συμμετοχής της ΕΣΣΔ. στη Συνθήκη του Βορείου Ατλαντικού».

Και ιδού η απάντηση: «Τέτοιες και τέτοιες προτάσεις συνοδεύτηκαν από την επέκταση του Ατλαντικού Συμφώνου μέσω της προσχώρησης της Σοβιετικής Ένωσης στη Βορειοατλαντική Συνθήκη Δεν χρειάζεται να τονιστεί ο εντελώς εξωπραγματικός χαρακτήρας μιας τέτοιας πρότασης». Αυτή είναι η απάντηση.
Πριν από περίπου ένα χρόνο, απάντησα στην ερώτηση για το αν ήταν δυνατόν η Ρωσία να ενταχθεί με κάποιο τρόπο στο ΝΑΤΟ. Είπα: "Γιατί όχι;" Και αμέσως η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, η κυρία Μ. Ολμπράιτ, είπε: «Λοιπόν, αυτό δεν συζητείται τώρα».

Θέλω, θέλω πολύ, οι απλοί άνθρωποι στη Δύση και οι λεγόμενοι φιλοδυτικοί φιλελεύθεροί μας να δουν αυτά τα γεγονότα.

Για να καταλάβουμε ΠΟΙΟΣ είναι ο πραγματικός επιτιθέμενος και από πού ξεκίνησαν πραγματικά όλα.

Επόμενο για την «επιθετική» Ρωσία.
Το 2001, η Ρωσία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ υποστήριξε τις Ηνωμένες Πολιτείες στον αγώνα κατά των τρομοκρατών και παρείχε στα αμερικανικά στρατεύματα έδαφος ως βάση μεταφόρτωσης.

Σκεφτείτε πόσο ανοιχτή ήταν η Ρωσία - επέτρεψε στα αμερικανικά στρατεύματα να πολεμήσουν εναντίον των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν χρησιμοποιώντας το έδαφός της!

Εδώ πάλι, ένα μικρό σχόλιο. Το γεγονός αυτό χρησιμοποιείται και κατά του Πούτιν. Όπως, κοίτα: επέτρεψε τη δημιουργία βάσης του ΝΑΤΟ στη Ρωσία. Τι πατριώτης είναι αυτός;
Αλλά αυτοί που το λένε αυτό είναι στενόμυαλοι άνθρωποι που είτε απλά δεν ξέρουν είτε σκόπιμα σιωπούν για το γεγονός ότι οι Ταλιμπάν ήθελαν να εισβάλουν στο έδαφος της Τσετσενίας. Το σχεδίασαν πραγματικά αυτό.

Ως εκ τούτου, ο Πούτιν βοήθησε ευτυχώς τους Αμερικανούς στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν και εμπόδισε μια τεράστια μάζα τρομοκρατών να εισβάλει στη Ρωσία.
Τελικά τι παίρνουμε;

Η Ρωσία πάντα συναντούσε τη Δύση, πάντα πρόσφερε φιλία και ειρήνη.
Αλλά η Δύση χαμογέλασε, κούνησε το κεφάλι της ως απάντηση και έπνιγε τη Ρωσία όλο και περισσότερο.

Και με κάθε έννοια: οικονομική, στρατιωτική, γεωπολιτική κ.λπ.
Η Ρωσία μονομερώς όχι μόνο παρέδωσε θέσεις και ανοίχτηκε στον λεγόμενο πολιτισμένο κόσμο, αλλά και αφόπλισε .

Ναι, η χώρα μας κατέστρεφε τα όπλα της, και ΥΠΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ,
και τότε οι Αμερικάνοι μόνο τα κατασκεύαζαν, περικυκλώνοντας τη Ρωσία με στρατιωτικές υποδομές.
Λοιπόν, ποιος είναι ο επιτιθέμενος εδώ;
Υπάρχουν ιδιαίτερα πεισματάρηδες που λένε ότι το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί απειλή για τη Ρωσία. Όπως, μην ανησυχείτε, είναι απλώς μια αμυντική συμμαχία .

Ναί. Μια αμυντική συμμαχία που καταστρέφει ολόκληρες χώρες :
Ιράκ, Λιβύη, Γιουγκοσλαβία - δεν θα σε αφήσουν να πεις ψέματα.

Και επαναλαμβάνω για άλλη μια φορά: αυτή η υποτιθέμενη αμυντική συμμαχία βομβάρδισε αυτές τις χώρες , παραβιάζοντας όλους τους διεθνείς κανόνες! Επιπλέον, οι βομβαρδισμοί αυτοί πραγματοποιήθηκαν με πυρομαχικά απεμπλουτισμένου ουρανίου, κάτι που εξακολουθεί να έχει τις συνέπειές του.

Λοιπόν, γενικά, δείτε τη λίστα των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ και απαντήστε στην ερώτηση: τι είδους άμυνα είναι αυτή;

Αν το σκεφτείς έτσι, τότε ο Χίτλερ υπερασπιζόταν μόνο τον εαυτό του.

Υπάρχουν γεγονότα για ΕΠΙΘΕΣΗ από την «αμυντική» συμμαχία - υπάρχουν όσα από αυτά θέλετε.
Και από ποιον και πότε ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΙ αυτή την «αμυντική συμμαχία»;

Πούτιν, 2001 (κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Μπους):
Αναρωτιόμαστε: είναι αυτή μια στρατιωτική οργάνωση ή όχι;
Στρατός.
Δεν θέλουν να μας δουν εκεί;
Δεν θέλω.
Κινείται προς τα σύνορά μας;
Κίνηση.
ΓΙΑ ΤΙ?

Εδώ μπορείτε να προσθέσετε :
Αμερικανική χορηγία τρομοκρατών στη Δημοκρατία της Τσετσενίας, κατασκευή στρατιωτικών βιολογικών εργαστηρίων στον μετασοβιετικό χώρο (πάλι εναντίον ποιών;) και γενικά, μια κάθε άλλο παρά φιλική πολιτική απέναντι στη χώρα μας. Αλλά παρόλα αυτά, η Ρωσία, σκουπιζόμενη από τις προσβολές, την ταπείνωση και τη σκλαβιά, συνέχισε να κοιτάζει τις Ηνωμένες Πολιτείες με ορθάνοιχτα ερωτευμένα μάτια. Και ακόμη και αφού όπλισαν τον Σαακασβίλι, ο οποίος επιτέθηκε σε Ρώσους ειρηνευτές, μετά από διάφορες πλασματικές κατηγορίες, η Ρωσία και πάλι δεν έδειξε καμία επιθετικότητα! Το 2007, στη Γερμανία, ο Πούτιν έδωσε μια ομιλία όπου προειδοποίησε τη Δύση ότι ένας μονοπολικός κόσμος ήταν καταστροφικός για ολόκληρο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ηγεμόνα. Επισημαίνοντας ότι με μια τέτοια παγκόσμια τάξη γίνονται περισσότεροι πόλεμοι. Πολύ μεγαλύτερο. Και πάλι, όπως η γάτα ο Λέοπολντ κάλεσε να ζήσουμε μαζί .

Φαίνεται ότι εκείνη την εποχή ήταν δυνατόν να συμφωνήσουμε με κάποιο τρόπο για την ειρήνη και τη συνεργασία, να υπογράψουμε κάποιου είδους συμφωνία ώστε η Ρωσία να αισθάνεται ασφαλής και το ΝΑΤΟ να μην επεκτείνει πλέον τα στρατεύματά του. Αλλά όχι.
Αυτή είναι η εποχή που πρόεδρος της Ρωσίας ήταν ο φιλελεύθερος Μεντβέντεφ, ο οποίος μιλούσε περισσότερο από τον Πούτιν για φιλία με τη Δύση, υποστήριξε διάφορα ψηφίσματα που πρότειναν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και μάλιστα εξέφρασε την ανησυχία του, λέγοντας ότι

Το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να είναι ένα στρατιωτικό μπλοκ και οι πύραυλοί του κατευθύνονται προς τη Ρωσία.

Γιατί ήταν απαραίτητη αυτή η έκτη επέκταση του ΝΑΤΟ; Για τι?
Και ακόμη και μετά από αυτό, η Ρωσία δεν αποτελούσε καμία απειλή (καμία!) για τη Δύση - εξαρτιόταν πλήρως από την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήταν μέρος ενός μονοπολικού κόσμου: η ΕΔΑ, τα διεθνή δικαστήρια - εξακολουθούσαν να αποφάσιζαν στη Ρωσία ( σε κάποιο βαθμό εξακολουθούν να κυβερνούν).

Και σε μια τέτοια κατάσταση, η Δύση αρχίζει να ανακινεί ενεργά την κατάσταση στη γειτονική μας χώρα , καλλιεργώντας , για να το θέσω ήπια, ανθρώπους που δεν αντιμετωπίζουν πολύ καλά τη Ρωσία .

Και πάλι το ερώτημα είναι - γιατί ;
Γενικά, στην Ουκρανία έχουν γίνει αρκετά πραξικοπήματα. Και το θέμα τους ήταν να σύρουν στην εξουσία φιλοδυτικούς που δεν μπορούσαν να κερδίσουν δίκαιες εκλογές. Αυτό είναι όλο.

Για παράδειγμα, οι εκλογές του 2004, όταν κέρδισε ο Γιανουκόβιτς. Αλλά ουσιαστικά εξοντώθηκε με πραξικόπημα. Στη συνέχεια ορίστηκε ένας αντισυνταγματικός τρίτος γύρος, στον οποίο ο Γιούσενκο είχε ήδη διασυρθεί.
Αλλά αργότερα, ο Γιανουκόβιτς κέρδισε τις εκλογές και απομακρύνθηκε από την εξουσία το 2014, πάλι, ως αποτέλεσμα ενός φιλοδυτικού πραξικοπήματος. Ένα πραξικόπημα, το οποίο υποστηρίχθηκε και χρηματοδοτήθηκε ανοιχτά από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ερώτηση: γιατί ;
Και μετά κοίτα: μέχρι αυτή τη στιγμή , πάλι, δεν υπήρχε κίνδυνος από τη Ρωσία για τη Δύση ή για τη γειτονική χώρα . Το πιο σημαντικό είναι ότι δεν υπήρχαν εδαφικές διεκδικήσεις κατά της Ουκρανίας : η Κριμαία, το Ντονμπάς αναγνωρίστηκαν ως ουκρανικά και όλα ήταν εντάξει.

Όλα αυτά όμως καταστράφηκαν από το πραξικόπημα του 2014, το οποίο οργανώθηκε από τις δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Και μόνο από αυτή τη στιγμή, από φέτος, η Ρωσία αποφάσισε να δηλώσει τον εαυτό της. Όχι απλώς εκφράστε ανησυχία, αλλά ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΔΡΑΣΤΕ - μετά από όλη αυτή την επιθετικότητα, την ταπείνωση και την προσβλητική.

Οι Αμερικανοί δεν ήρθαν απλώς στην αρκούδα και ξεσήκωσαν το άντρο του, λέγοντας: «Κοίταξτε, ότι η αρκούδα είναι επιθετική . Οι Αμερικανοί κατάφεραν να εξοργίσουν την αρκούδα, η οποία ήταν στην πραγματικότητα ήμερη και πειθήνια.
Αυτή τη στιγμή ήταν ήδη οριστικό.. 100% .. Απλώς έγινε ξεκάθαρο ότι δεν θα άκουγαν ποτέ τη Ρωσία, δεν τους ένοιαζαν οι ανησυχίες και τα προβλήματά της. Η Δύση καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της δύναμης. Και η Ρωσία δεν έχει άλλη επιλογή από το να μιλήσει αυτή τη γλώσσα.
Πούτιν, 2018 (παρουσίαση του νεότερου τύπου όπλου - Sarmat, Dagger):
Περάσαμε πολύ καιρό προσπαθώντας να πείσουμε τους Αμερικανούς να μην καταστρέψουν τη συνθήκη ABM, να μην διαταράξουν τη στρατηγική ισορροπία. Όλα είναι μάταια.
Το 2002, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποχώρησαν μονομερώς από αυτή τη συνθήκη. Αλλά και μετά από αυτό, προσπαθήσαμε για πολύ καιρό να δημιουργήσουμε έναν εποικοδομητικό διάλογο μαζί τους. Αλλά όχι. Όλες οι προτάσεις μας (δηλαδή ΟΛΕΣ οι προτάσεις μας) απορρίφθηκαν.
Είναι ακόμη εκπληκτικό, αλλά παρ' όλα τα προβλήματα που συναντήσαμε εκεί: στην οικονομία, στα οικονομικά, στην αμυντική βιομηχανία, στον στρατό, η Ρωσία παρέμεινε και παραμένει η μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη.

Οχι. Κανείς δεν ήθελε πραγματικά να μας μιλήσει. Κανείς δεν μας άκουσε. Ακου τώρα.

Και εδώ η Δύση φαίνεται ότι πρέπει να σκεφτεί το γεγονός ότι είναι η πολιτική ΤΟΥΣ που οδηγεί στον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, να προσπαθήσουν με κάποιο τρόπο να καταλήξουν σε συμφωνία, να σταματήσουν, γιατί έχουν ήδη καταλάβει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο.
Αλλά όχι. Ως απάντηση στη λογική απάντηση της Ρωσίας, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι υποτελείς τους εξοργίστηκαν ακόμη περισσότερο και άρχισαν να πιέζουν με κυρώσεις και, φυσικά,
 περαιτέρω επέκταση του ΝΑΤΟ και δημιουργία αντιρωσικού από τη γειτονική χώρα.

Και πάλι το ερώτημα: γιατί ;

Όμως η Ρωσία προσπάθησε να καταλήξει σε συμφωνία μέχρι την τελευταία στιγμή.

Η Ρωσία πάντα κινούνταν προς την ειρήνη. Τώρα είναι πολύ σημαντικό - σκεφτείτε το: τον Δεκέμβριο του 2021 (Δεκέμβριο!) η Ρωσία στέλνει στους Αμερικανούς ένα σχέδιο συνθήκης για την ασφάλεια στην Ευρώπη.

Το θέμα της συνθήκης ήταν να συμφωνηθεί για ειρήνη. Όπως, εσείς οι Αμερικάνοι σταματήστε να επιτίθενται, και αυτό είναι τεκμηριωμένο. Και εμείς - η Ρωσία - θα τεκμηριώσουμε επίσης ότι δεν θα απειλήσουμε κανέναν.

Εκείνοι. και πάλι, όπως ο Λεοπόλδος ο γάτος, η Ρωσία είπε: « Ας ζήσουμε μαζί ».
Και πώς πιστεύετε ότι αντέδρασαν οι Αμερικανοί σε αυτό; Ναι, δεν τους ένοιαζε η ασφάλεια στην Ευρώπη και οι επιθυμίες της Ρωσίας.

Και τότε η Ρωσία έκανε ήδη αυτό που ήταν αναγκασμένη να κάνει για πολλά, πολλά χρόνια .

Έχει γίνει «επιτιθέμενος» κατά τη γνώμη της Δύσης.
Και από τη σκοπιά της χώρας μας, άρχισε απλώς να υπερασπίζεται ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΗΣ.

Για να κατανοήσετε ακόμα καλύτερα την τρέχουσα κατάσταση, φανταστείτε το αντίστροφα: εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες μιλούσαν συνεχώς για ειρήνη και άκουγαν τη Ρωσία, και εκείνη την εποχή η Ρωσία τοποθετούσε ολοένα και περισσότερες στρατιωτικές βάσεις κάπου στον Καναδά, το Μεξικό, το Τέξας, ενώ ταυτόχρονα κατηγορούσε τις Ηνωμένες Πολιτείες για επιθετικότητα και ιμπεριαλισμός. Πώς θα έμοιαζε; Επαρκώς?

Τώρα αυτό συμβαίνει, μόνο αντίστροφα.

Και από όλες αυτές τις πληροφορίες θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι κανένας φιλοδυτικός πρόεδρος στη χώρα μας δεν θα μπορέσει να ευχαριστήσει τη Δύση εάν ενισχύει και τη Ρωσία. Όλοι όσοι υποστηρίζονται από τη Δύση , όπως ο Ναβάλνι, κατά τη γνώμη αυτής ακριβώς της Δύσης, πρέπει απλώς να καταστρέψουν τη Ρωσία . Διαφορετικά, γιατί οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήθελαν να είναι φίλοι υπό τον Γιέλτσιν, τον Μεντβέντεφ και τον πρώιμο Πούτιν;
Δυστυχώς, αυτές είναι οι πραγματικότητες. Καταλαβαίνουν αποκλειστικά τη γλώσσα της δύναμης.
Αυτή, φίλοι, είναι η ιστορία του πώς η Ρωσία έγινε «επιτιθέμενος». Δυστυχώς, έχω παραλείψει πολλά σημαντικά σημεία, γιατί... Το άρθρο μπορεί να αποκλειστεί. Αλλά νομίζω ότι γνωρίζετε ήδη όλες τις αποχρώσεις για τη χώρα "404".

Αυτα για τωρα.

Εγγραφείτε στο κανάλι.

Ευτυχώς!

 

 

Συνταγματάρχης Richard H. Black: «Το ΝΑΤΟ ήθελε πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας και απέρριψε όλες τις προτάσεις του Β.Πούτιν»

https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/syntagmatarxis-richard-h-black-to-nato-ithele-polemo-oukranias-rosias-kai-aperripse-oles-tis-protaseis-tou-v-poutin/

Ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας του ΟΗΕ. Το βασικό μυστικό των δημιουργών του

https://politikofilosofikesanazitiseis.blogspot.com/2024/05/blog-post_14.html

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ (Α)

https://analyst.gr/2015/02/28/stratigiki-sok-kai-deos-a/

 

ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ (Β)

https://analyst.gr/2015/03/08/stratigiki-sok-kai-deos-b/

ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ

https://analyst.gr/2014/03/02/6714/

Σύμφωνα με φημισμένο αμερικανικό ίδρυμα, η περικύκλωση της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, η επέκταση της ΕΕ και η πραξικοπηματική πτώση της κυβέρνησης του Κιέβου, προκάλεσαν την κρίση – οπότε είναι λάθος η ενοχοποίηση του Putin

Ο ΑΣΥΜΜΕΤΡΟΣ, ΥΒΡΙΔΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

https://analyst.gr/2014/08/31/o-asymentros-ivridikos-polemos/