ΛΕΝΙΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η στάση απέναντι στους αστούς δημοκράτες

Η στάση απέναντι στους αστούς δημοκράτες

Η προλεταριακή πτέρυγα παλαίβει αναλύοντας το ταξικό περιεχόμενο του δημοκρατισμού.

Η διανοουμενίστικη πτέρυγα κυνηγάει όρους συμφωνιών μόνο στα λόγια.

Η προλεταριακή πτέρυγα απαιτεί έμπραχτη κοινότητα πάλης.

Η διανοουμενίστικη σκαρώνει ένα μέτρο διάκρισης μιας καλής και αγαθής αστικής τάξης που αξίζει να κλείσεις συμφωνία μαζί της.

Η προλεταριακή δεν περιμένει καμιά καλοσύνη απ την αστική τάξη, υποστηρίζει όμως κάθε αστική τάξη, έστω και τη χειρότερη, στο βαθμό που αυτή παλαίβει στην πράξη ενάντια στον τσαρισμό.

Η διανοουμενίστικη πτέρυγα ξεστρατίζει σε μια μπακάλικη άποψη: αν περάσετε με το μέρος των σοσιαλδημοκρατών κι όχι των σοσιαλιστών-επαναστατών, τότε δεχόμαστε να κλείσουμε συμφωνία ενάντια στον κοινό εχθρό, διαφορετικά όχι.

Η προλεταριακή πτέρυγα ακολουθεί την άποψη της σκοπιμότητας: η υποστήριξή μας προς εσάς εξαρτάται αποκλειστικά από το αν μπορούμε μ αυτό τον τρόπο να καταφέρουμε πιο έντεχνα έστω και το παραμικρότερο χτύπημα στον εχθρό μας.

Το ζήτημα ανάγεται στην κοινότητα πάλης: στο βαθμό που η αστική τάξη είναι επαναστατική ή μόνο αντιπολιτευτική στην πάλη της ενάντια στον τσαρισμό, στο βαθμό αυτό οι σοσιαλδημοκράτες πρέπει να την υποστηρίζουν.

Το μόνο ρεαλιστικό κριτήριο: ο βαθμός της έμπραχτης συμμετοχής στην πάλη. Το προλεταριάτο θα υποστηρίξει την αστική δημοκρατία όχι με βάση τις συμφωνίες μαζί της να μην προκληθεί πανικός, όχι με βάση την πίστη στην αξιοπιστία της, αλλά θα την υποστηρίξει μόνο τότε και μόνο τόσο, όταν και όσο η τάξη αυτή θα παλαίβει στην πράξη ενάντια στην απολυταρχία.

Όλη η ιστορία του ευρωπαϊκού και του ρωσικού φιλελευθερισμού παρουσιάζει εκατοντάδες παραδείγματα διάστασης λόγων και έργων.

Η απόφαση Σταροβέρ (της μειοψηφίας) δεν κάνει ταξική ανάλυση, επινοεί όρους συμφωνίας, όρους πλασματικούς, όρους στα λόγια. Λες και η ιστορία της αστικής δημοκρατίας δεν έχει κάνει παντού και ολούθε τους εργάτες προσεχτικούς σ ό,τι αφορά την πίστη σε δηλώσεις, διεκδικήσεις και συνθήματα. Λες και η ιστορία δεν μας έχει δείξει εκατοντάδες παραδείγματα που οι αστοί δημοκράτες έριχναν συνθήματα όχι μόνο για πλήρη ελευθερία, μα και για ισότητα, συνθήματα σοσιαλισμού.

ΛΕΝΙΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, τ.9, σελ 180-190

http://www.scribd.com/doc/206642841/%CE%9B%CE%95%CE%9D%CE%99%CE%9D-%CE%95%CE%A1%CE%93%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%91%CE%A3%CE%A4%CE%99%CE%9A%CE%97-%CE%94%CE%97%CE%9C%CE%9F%CE%9A%CE%A1%CE%91%CE%A4%CE%99%CE%91