Η δημοκρατία μες την κρίση.

Η δημοκρατία μες την κρίση.

Με το ξέσπασμα της κρίσης έγιναν φανερές 4 διαφορετικές στάσεις ως προς τη δημοκρατία. Υπό «κανονικές» συνθήκες αυτές καλύπτονταν και ο καθένας μπορούσε να ψαρέψει στα θολά νερά.

1. Τα αστικά κόμματα και δυνάμεις υποστηρίζουν ανοιχτά τις συνταγματικές παραβιάσεις, τις εκτροπές και τις αντιδημοκρατικές λύσεις, δείχνοντας την απέχθειά τους στην κυριαρχία του λαού.
2. Για το ΚΚΕ δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική διαφορά σε σχέση με το πριν την κρίση διάστημα και τις προηγούμενες πολιτικές της άρχουσας τάξης, παρά μόνο ποσοτική διαβάθμιση της αντιλαϊκής πολιτικής της. Κανένα ουσιαστικό πρόβλημα δημοκρατίας δεν προέκυψε γι αυτό, από τις τελευταίες εξελίξεις.
3. Δυνάμεις και κόμματα της αριστεράς, διαφωνούντες του Πασοκικού χώρου, δυνάμεις που κινούνται στο χώρο της Ν.Δ. («λαϊκή δεξιά»), ακόμη και βαθειά συντηρητικά τμήματα κοινωνικών στρωμάτων και παράγοντες, εντοπίζουν ουσιαστικό πρόβλημα δημοκρατίας και αντιδρούν έντονα.
4. Ένα τμήμα της αριστεράς (ΣΥΝ), ενώ στα λόγια αναγνωρίζει το πρόβλημα δημοκρατίας που δημιουργείται και συμμετέχει σε σημαντικό βαθμό στις αντιδράσεις, με τη στάση του, όπως πχ στη βουλή, ακυρώνει την ουσία και το πρακτικό αντίκρισμα των λόγων του. Έτσι ενώ μιλά για απονομιμοποιημένη κυβέρνηση και για κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα, η στάση του στη βουλή δείχνει πως πρόκειται για μια συνηθισμένη συμμετοχή σε μια κανονική βουλή. Τίποτε δεν άλλαξε. Δημιουργεί την εντύπωση στον κόσμο ότι πυροβολεί τον αντίπαλο, αλλά με  άσφαιρα πυρά… με ό,τι συνέπειες μπορεί να έχει αυτό… Η δε εμμονή αυτών, αλλά και άλλων δυνάμεων, να παρουσιάζουν τις εκλογές σαν την κύρια απάντηση στη σημερινή κατάσταση, παρά τον φανερό πλέον προσανατολισμό των αστικών δυνάμεων σε αντιδημοκρατικές λύσεις και εκτροπές, δείχνει την ευπιστία τους και την «καλή τους θέληση» απέναντι στη στάση της άρχουσας τάξης. Αυτό είναι ένα πολύ επικίνδυνο χαρακτηριστικό, που μπορεί να στοιχίσει ακριβά σε καίριες στιγμές του κινήματος –δες Βάρκιζα πχ- και πρέπει να εντοπιστεί και να καταπολεμηθεί έγκαιρα και αυστηρά, άμεσα και πριν μας χαντακώσει. Τα μέλη και οι οπαδοί του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει ν αντιδράσουν και ν αφυπνίσουν τους βουλευτές και την καθοδήγηση του ΣΥΝ τώρα, με ό,τι μέσο μπορούν (ερωτηματικά δημιουργούνται από το δημοσίευμα του Δρόμου της Αριστεράς στις 12 Νοέμβρη 2011, ότι η βουλευτής κ. Ηρώ Διώτη, μιλώντας στη βουλή είπε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ αρνείται να τοποθετηθεί για οποιοδήποτε νομοσχέδιο, για οποιοδήποτε θέμα, από τη στιγμή που η παρούσα βουλή, όσο και η όποια κυβέρνηση αναδειχθεί από αυτή, δεν έχουν πλέον κανένα ίχνος νομιμοποίησης», ενώ τη μεθεπόμενη μέρα οι βουλευτές πήραν μέρος κανονικά και καταψήφισαν την κυβέρνηση Παπαδήμου).  

Η στάση των αστικών κομμάτων και δυνάμεων δικαιώνει την εκτίμηση των μαρξιστών, πως στους μεταβατικούς κοινωνικούς σχηματισμούς προς το σοσιαλισμό, χρειάζεται η δημοκρατία του λαού να προβλέπει και να αυτοπροστατεύεται με κάθε μέσο, απ τις αντιδημοκρατικές ενέργειες αυτών των δυνάμεων (ο Μάρξ αυτό το ονόμασε δικτατορία του προλεταριάτου, ο Λένιν το είπε δικτατορία των εργατών και των αγροτών, αν και εγώ διαφωνώ με τον όρο, γιατί δίνει τη δυνατότητα στον εχθρό να δημαγωγήσει. Η ουσία του είναι: προστασία της δημοκρατίας του λαού απ τις αντιδημοκρατικές δράσεις της άρχουσας τάξης).

Γιώργος Παπανικολάου

20 Νοέμβρη 2011

Ο Μαρξ για τη δικτατορία του προλεταριάτου

(το κεφάλαιο «Η αγοραία αστική παρουσίαση της δικτατορίας και η άποψη του Μαρξ γι αυτή» απ το έργο του Λένιν: Δυο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση).

http://www.scribd.com/doc/75366325/%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%9E-%CE%93%CE%99%CE%91-%CE%94%CE%99%CE%9A%CE%A4%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%A1%CE%99%CE%91-%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%A0%CE%A1%CE%9F%CE%9B%CE%95%CE%A4%CE%91%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%A4%CE%9F%CE%A5