Μια άποψη που καλλιεργείται συστηματικά από τα ΜΜΕ
και κάθε είδους "ειδήμονες", είναι ότι "οι κρατικές επιχειρήσεις
είναι εκ φύσεως ανίκανες να σταθούν οικονομικά/επιχειρηματικά/αναπτυξιακά",
"το ελληνικό κράτος καλύπτει με
εκατομμύρια ευρώ το χρόνο τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ" και ότι "η
μόνη λύση είναι η ιδιωτική επιχείρηση και η ανταγωνιστική λειτουργία αυτών".
Το πρώτο χαρακτηριστικό παράδειγμα που μου έρχεται
στο νου όταν διαβάζω αυτή την άποψη, είναι τα γρήγορα τρένα (TGV), που λειτουργούν στα πλαίσια της
κρατικής εταιρείας SNCF της Γαλλίας από το 1981 και βρίσκονται στην κορυφή της σιδηροδρομικής
τεχνολογίας μεταφορών. Τα δρομολόγια δεν καθυστερούν ούτε δευτερόλεπτο και στα
40 χρόνια λειτουργίας τους δεν υπήρξε ούτε ένα θανατηφόρο ατύχημα (και έχουν
μεταφέρει 1,7 δις επιβάτες). Στη Γαλλία, η ικανοποίηση των επιβατών απ τις
σιδηροδρομικές μεταφορές αγγίζει το 85%.
Αντίθετα, στην Αγγλία που προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση
του σιδηροδρόμου, η παραμέληση των σταθμών και του δικτύου απ τους ιδιώτες και
τα σοβαρά ατυχήματα με πολλούς θανάτους επιβατών που ακολούθησαν, τους
ανάγκασαν να επανακρατικοποιήσουν το σιδηρόδρομο.
Στην Ελλάδα, Ο ΟΣΕ έγινε πειραματόζωο για την
επιβολή των νεοφιλελεύθερων, αντεργατικών και αντιαναπτυξιακών μέτρων του
Κόμματος των Μνημονίων. Το 2010 είχε ξεσπάσει ένας προπαγανδιστικός
βομβαρδισμός της κοινής γνώμης, με σκοπό να πεισθούν οι πολίτες ότι "ο ΟΣΕ
αποτελεί μεγάλο πρόβλημα για τον φορολογούμενο πολίτη", "παράγει
ελλείμματα", "οι εργαζόμενοι φταίνε", "δίνονται υπέρογκοι
μισθοί", κά. Είναι έτσι;
Ο Ιδρυτικός νόμος του ΟΣΕ (Ν.Δ. 674/1970) καθόρισε
τον κοινωνικό του χαρακτήρα (το Δημόσιο, δηλ η εκάστοτε κυβέρνηση, διαμορφώνει
την τιμολογιακή του πολιτική, επιβάλλει μειωμένο εισιτήριο για ειδικές
κοινωνικές ομάδες και την εκμετάλλευση άγονων (ζημιογόνων) γραμμών. Συγχρόνως
όμως, νόμος (Ν.Δ. 1300/1972) υποχρεώνει το Δημόσιο να καταβάλλει στον ΟΣΕ τις
αντίστοιχες "αντισταθμιστικές" αποζημιώσεις.
Αργότερα, με τον Ν 2671/98, νομοθετήθηκε σαν
εναλλακτική λύση, αντί της χρηματοδότησης απ το Δημόσιο του ΟΣΕ, η καταφυγή του
σε δανεισμό υπό την εγγύηση του Δημοσίου, η οποία (μαντέψτε) κατέληξε σε
μοναδική και αποκλειστική λύση (επικαλούμενο το Δημόσιο εκ συστήματος
"δημοσιονομικούς λόγους"), καταχρεώνοντας τον ΟΣΕ με υψηλά επιτόκια
και δυσβάσταχτους τόκους. Απ το 2004 ..."καθιερώθηκε" επίσης η μη
επιστροφή του ΦΠΑ στον ΟΣΕ.
Οι επιλογές της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας
(λεπτομέρεια: όλως τυχαία, όλες τους υπήρξαν πάντοτε ένθερμοι υποστηρικτές του
"θαύματος της ιδιωτικής πρωτοβουλίας", του "ανταγωνισμού", του
νεοφιλελευθερισμού και όλων των σχετικών) έπαιξαν επίσης το ρόλο τους
("έμπιστες" διοικήσεις, κακοδιοίκηση του Οργανισμού, αλόγιστες
σπατάλες, χαριστικές παροχές σε "ημέτερους", ατιμώρητα σκάνδαλα επί
σκανδάλων - για παράδειγμα, το 1998 αγοράστηκαν έναντι δισεκατομμυρίων, μηχανές
ηλεκτροκίνησης, τη στιγμή που το δίκτυο ήταν στο σύνολό του δηζελοκίνητο...).
Θα μπορούσατε να φανταστείτε, τα ανταγωνιστικά
προς τον Σιδηρόδρομο, Ιδιωτικά Μεταφορικά Μέσα, να κατασκευάζουν μόνα τους τις
υποδομές τους (Λιμάνια, Αεροδρόμια, Δρόμους) και οι χρηματοδοτήσεις του
Δημοσίου για άγονες γραμμές κλπ προς αυτά να μην καταβάλλονται στο ακέραιο;
Ο καθηγητής Πανεπιστημίου Κυριάκος Κιουλάφας, σε
μελέτη του για το ζήτημα του ΟΣΕ, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι "ο ΟΣΕ
υποχρεώνεται να λειτουργεί με πολιτικά κριτήρια, ενώ αξιολογείται με
επιχειρηματικά κριτήρια".
Οι οπαδοί του "θαύματος της ιδιωτικής
πρωτοβουλίας" προτείνουν: "Πονάει δόντι; Κόψει κεφάλι. Στους
ιδιώτες". Στη "χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία", κανείς δεν
σκέφτηκε να προτείνει: αξιοκρατία, διαφάνεια, Δημοκρατία;
Προτείνεται σαν λύση ο "ελεύθερος
ανταγωνισμός", δηλαδή ένα φαινόμενο του προ-περασμένου αιώνα. Σήμερα
επικρατούν τα μονοπώλια και τα καρτέλ και ο ανταγωνισμός υπάρχει μόνο σαν
πρόσχημα και "βούτυρο στο ψωμί" των μεγαλοεπιχειρηματιών. Οι μεγάλες
βιομηχανίες μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους και να κερδίζουν τεράστια ποσά
σε βάρος των καταναλωτών. Όλοι οι μεγάλοι επιχειρηματίες συνδέονται με τον πιο
στενό τρόπο με στελέχη των μεγάλων κομμάτων (τα οποία "κάτι"
κερδίζουν κι αυτά).
Σχετικά πρόσφατη είναι η αποκάλυψη του καρτέλ
γάλακτος, όπου 17 εταιρείες (γαλακτοβιομηχανίες και αλυσίδες Σούπερ-Μάρκετ) τα
βρήκαν μεταξύ τους με αποτέλεσμα πανάκριβα προϊόντα στα ράφια και χρεοκοπία των
παραγωγών.
Η υπόθεση των "κουμπάρων" αμέσως μετά,
ήρθε για να γελοιοποιήσει τον δήθεν "έλεγχο" της αγοράς απ την
"Επιτροπή Ανταγωνισμού".
Το 2012 διαπιστώθηκε καρτέλ στην αγορά των
πουλερικών, όπου 10 επιχειρήσεις που ελέγχουν το 80% της αγοράς, επί 15 χρόνια
διαμόρφωναν "κοινή συναινέσει" τις τιμές των προϊόντων τους και είχαν
μοιράσει τα δίκτυα διανομής.
Για να μην αναφέρουμε τα πετρέλαια (εδώ γελάμε),
τις τράπεζες (εδώ κλαίμε/ούτε εισαγγελείς δεν επιτρέπεται να τις ελέγξουν, μόνο
να τις ανακεφαλαιοποιούμε κάθε τόσο επιβάλλεται) και το γαϊτανάκι δεν έχει
τελειωμό.
14 Μάη 2019
Γιώργος Παπανικολάου
ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΣΕ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΤΩΝ
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΟΣΕ ΣΤΙς 4 ΜΑΪΟΥ 2010
Οι «πέντε αδελφές» της
γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας και ο «ελεύθερος ανταγωνισμός»
Ως το μεγαλύτερο καρτέλ στη
μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας χαρακτηρίζει η γερμανική Handelsblatt αυτό
που αποκαλύφθηκε από το γερμανικό περιοδικό Spiegel την προηγούμενη Παρασκευή.
Το καρτέλ συγκροτήθηκε από τις πέντε μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες της
χώρας και συγκεκριμένα τη Volkswagen, τη BMW, την Αudi, την Porsche και τη
Daimler. Οι πέντε κολοσσοί πραγματοποιούσαν από τη δεκαετία του ’90 μυστικές
συσκέψεις (στις οποίες συμμετείχαν περισσότερα από 200 στελέχη), προκειμένου να
μαγειρέψουν από κοινού την παρουσίαση των ρύπων από τους ντιζελοκινητήρες, να
συμφωνήσουν σε θέματα κόστους (όπως για παράδειγμα να κατασκευάσουν μικρά και
πιο φτηνά ντεπόζιτα, τα οποία όμως ήταν ανεπαρκή για τον καθαρισμό των ρύπων),
καθώς και να συμφωνήσουν στη στάση απέναντι στους προμηθευτές τους.
Η υποψία προέκυψε αρχικά από έγγραφα που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο των εισαγγελικών ερευνών για το σκάνδαλο με την παραποίηση των ρύπων στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα της VW (που πιάστηκε στα πράσα από αμερικάνικο εργαστήριο). Η ίδια η VW παραδέχτηκε στη συνέχεια «πιθανή» συμπεριφορά που αντιτίθεται στον «ελεύθερο ανταγωνισμό», σε γράμμα της προς τις γερμανικές Αρχές Ανταγωνισμού, στις 4 Ιούλη. Το ίδιο έκανε λίγο αργότερα και η Daimler (που κατασκευάζει τις Mercedes).
Πώς είναι δυνατόν στην εποχή μας να υπάρχουν μονοπώλια που λυμαίνονται την αγορά πνίγοντας τον «ελεύθερο ανταγωνισμό»; Το ερώτημα, φυσικά, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί, αφού η εποχή του περιβόητου «ελεύθερου ανταγωνισμού» έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί εδώ κι ενάμιση αιώνα. Ομως το παραμύθι διατηρείται ακόμα, μαζί με την υποκρισία που αυτές τις μέρες είχε τις δόξες της! Σε ένα ρεσιτάλ αυτής της υποκρισίας ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου (IG Metal) Γιοργκ Χόφμαν, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της VW, ζήτησε «την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης», χαρακτηρίζοντας «εντελώς απαράδεκτες» τις συμπράξεις που δρουν σε βάρος των καταναλωτών και του περιβάλλοντος!
Το θέμα εξετάζεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το υπουργείο Οικονομίας και αν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες, οι οικονομικές συνέπειες προβλέπεται να είναι τσουχτερές. Η Κομισιόν, θεωρητικά, μπορεί να επιβάλει πρόστιμα της τάξης του 10% των ετήσιων εσόδων, ποσό που μπορεί να ξεπεράσει τα 50 δισ. ευρώ.
Αυτό όμως βρίσκεται, για την ώρα, στη σφαίρα της... επιστημονικής φαντασίας, γιατί τα μέχρι τώρα πρόστιμα από την επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ είναι πολύ μικρότερα. Οπως για παράδειγμα αυτό που επιβλήθηκε τον Ιούλη του 2016 στη γερμανική Daimler, τη γαλλική Volvo/Renault, την ολλανδική DAF και την ιταλική IVECO, συνολικού ύψους (και για τις τέσσερις) 2.93 δισ. ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι οι παραπάνω εταιρίες (οι οποίες σύμφωνα με τον Guardian κατασκευάζουν το 90% των φορτηγών της ευρωπαϊκής αγοράς) είχαν συμφωνήσει σε θέματα τιμών και μετακύλησαν το κόστος της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις περί εκπομπών ρύπων στους καταναλωτές. Το εν λόγω καρτέλ, στο οποίο συμμετείχε και η MAN (θυγατρική της VW), η οποία όμως γλίτωσε το πρόστιμο των 1.2 δισ. ευρώ γιατί συνεργάστηκε (κοινώς κάρφωσε τους υπόλοιπους), είχε κι αυτό μακρά ιστορία. Η συνεργασία ξεκίνησε το 1997 και τελείωσε το 2011. Η MAN, αφού συνεργάστηκε με τις παραπάνω εταιρίες, τις «έδωσε» στην επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ και όχι μόνο γλίτωσε τα πρόστιμα, αλλά κατάφερε να τις βάλει να πληρώσουν, δηλαδή κατάφερε πλήγμα στα οικονομικά τους! Αυτό θα πει... ελεύθερος ανταγωνισμός!
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, η Greenpeace είχε δημοσιεύσει τη «Μαύρη Βίβλο» της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Εκεί ανέφερε λεπτομέρειες για το πώς το λόμπι της αυτοκινητοβιομηχανίας διαπλεκόταν με πολιτικούς και υψηλόβαθμους αξιωματούχους από το περιβάλλον της καγκελαρίας, που έφταναν μέχρι και σε πρόσωπα εμπιστοσύνης της ίδιας της Μέρκελ. Ο Τομπίας Αουστρουπ, στέλεχος της Greenpeace και ειδικός σε θέματα συγκοινωνιών, είχε καταγγείλει ότι οι εκπρόσωποι αυτού του λόμπι κατορθώνουν με τη βοήθεια των πολιτικών τους διασυνδέσεων να παρακάμψουν την περιβαλλοντική πολιτική. Η Greenpeace είχε δώσει και ονόματα: από τον αντικαγκελάριο και υπουργό Οικονομίας (που ήταν ταυτόχρονα και αρχηγός του SPD) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος είχε διατελέσει στέλεχος στην αυτοκινητοβιομηχανία, μέχρι το γερμανό υπουργό Μεταφορών Αλεξάντερ Ντόμπριντ, αλλά και την ίδια τη Μέρκελ. Ολοι αυτοί φρόντιζαν να επιβάλλουν τα συμφέροντα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Το «δώσιμο» από την Greenpeace δε θα πρέπει να εκπλήσσει, καθώς η οργάνωση εξυπηρετεί αμερικάνικα συμφέροντα.
Τι μένει από τις παραπάνω ιστορίες; Αποκαλύπτεται για μία ακόμα φορά αυτό που οι «δογματικοί» μπολσεβίκοι ισχυρίζονταν από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Οτι ο «ελεύθερος ανταγωνισμός» είναι ένα παραμύθι στην εποχή της τεράστιας συσσώρευσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων, που σφραγίζεται από την ολοκληρωτική επικράτηση των μεγάλων μονοπωλιακών κολοσσών στην οικονομική ζωή των χωρών.
Υπερασπίζοντας τον Μαρξ, ο Β.Ι. Λένιν σημείωνε για τη δημιουργία των μονοπωλίων:
«Πριν από μισό αιώνα, όταν ο Μαρξ έγραφε το Κεφάλαιό του, η καταπληκτική πλειοψηφία των οικονομολόγων θεωρούσε τον ελεύθερο συναγωνισμό “φυσικό νόμο“. Η επίσημη επιστήμη προσπάθησε με τη συνωμοσία της σιωπής να σκοτώσει το έργο του Μαρξ, που απόδειχνε με τη θεωρητική και ιστορική ανάλυση του καπιταλισμού ότι ο ελεύθερος συναγωνισμός γεννάει τη συγκέντρωση της παραγωγής, και αυτή η συγκέντρωση σε μία ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξής της οδηγεί στο μονοπώλιο. Τώρα το μονοπώλιο είναι πια γεγονός. Οι οικονομολόγοι γράφουν βουνά από βιβλία, που περιγράφουν τις διάφορες εκδηλώσεις του μονοπωλίου και συνεχίζουν με μια φωνή να δηλώνουν ότι “ο μαρξισμός έχει αναιρεθεί”. Τα γεγονότα όμως είναι πεισματάρικα πράγματα, όπως λέει μία αγγλική παροιμία, και, θες δε θες, είσαι υποχρεωμένος να τα υπολογίζεις. Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες καπιταλιστικές χώρες, στο ζήτημα λόγου χάρη του προστατευτισμού ή του ελεύθερου εμπορίου, προκαθορίζουν ασήμαντες μονάχα διαφορές στη μορφή των μονοπωλίων ή στο χρόνο εμφάνισής τους, ενώ η γέννηση του μονοπωλίου από τη συγκέντρωση γενικά της παραγωγής αποτελεί γενικό και βασικό νόμο του σύγχρονου σταδίου ανάπτυξης του καπιταλισμού. Για την Ευρώπη μπορεί να καθορίσει κανείς με αρκετή ακρίβεια το χρόνο της οριστικής αντικατάστασης του παλιού καπιταλισμού από τον καινούργιο: είναι ακριβώς οι αρχές του 20ού αιώνα» (Β.Ι.Λένιν, «Ιμπεριαλισμός το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», 1916).
Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, η επιβολή των μονοπωλίων και οι βρωμιές τους εξακολουθούν να μαστίζουν την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Αυτή η επιβολή δε μπορεί να κρυφτεί, όσο κι αν προσπαθεί η επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ, που το μόνο που κάνει είναι να ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις και να κοροϊδεύει τον κοσμάκη με ανοησίες περί «ελεύθερου ανταγωνισμού» και «υγιούς επιχειρηματικότητας». Να είστε σίγουροι ότι τα μονοπώλια θα τη σκαπουλάρουν με μερικά γελοία (σε σχέση με τα τεράστια υπερκέρδη τους) πρόστιμα, προκειμένου το σύστημα να βγει αναβαπτισμένο για να συνεχίσει το... θεάρεστο έργο της απάτης και του ανώτατου κέρδους.
ΥΓ. Ανάλογες «μαγκιές» με τις αμερικάνικες και γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες έκανε και ο Τραμπ, κατηγορώντας τες για το γεγονός ότι παράγουν στο Μεξικό και εξάγουν στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Τελικά, ο Τραμπ τα βρήκε με τις αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες, πράγμα που αποτυπώθηκε και φωτογραφικά, με τον Τραμπ να χαριεντίζεται με τους εκπροσώπους τους και να ανταλλάσσουν θερμές χειραψίες (στη φωτογραφία, ο Τραμπ με τα στελέχη της Ford, τον περασμένο Μάρτη, που τον έπεισαν ότι θα πρέπει να επανεκτιμήσει τις αυστηρές περιβαλλοντικές απαιτήσεις που από το 2025 θα γίνονταν νόμος). Καλή η «μαγκιά» για να κοροϊδεύουμε τους ψηφοφόρους, αλλά τα αφεντικά δεν παύουν να είναι αφεντικά (στην προκειμένη περίπτωση, τ’ αφεντικά του Τραμπ είναι οι αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες και όχι οι εργάτες φυσικά).
Η υποψία προέκυψε αρχικά από έγγραφα που εντοπίστηκαν στο πλαίσιο των εισαγγελικών ερευνών για το σκάνδαλο με την παραποίηση των ρύπων στα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα της VW (που πιάστηκε στα πράσα από αμερικάνικο εργαστήριο). Η ίδια η VW παραδέχτηκε στη συνέχεια «πιθανή» συμπεριφορά που αντιτίθεται στον «ελεύθερο ανταγωνισμό», σε γράμμα της προς τις γερμανικές Αρχές Ανταγωνισμού, στις 4 Ιούλη. Το ίδιο έκανε λίγο αργότερα και η Daimler (που κατασκευάζει τις Mercedes).
Πώς είναι δυνατόν στην εποχή μας να υπάρχουν μονοπώλια που λυμαίνονται την αγορά πνίγοντας τον «ελεύθερο ανταγωνισμό»; Το ερώτημα, φυσικά, μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί, αφού η εποχή του περιβόητου «ελεύθερου ανταγωνισμού» έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί εδώ κι ενάμιση αιώνα. Ομως το παραμύθι διατηρείται ακόμα, μαζί με την υποκρισία που αυτές τις μέρες είχε τις δόξες της! Σε ένα ρεσιτάλ αυτής της υποκρισίας ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου (IG Metal) Γιοργκ Χόφμαν, ο οποίος είναι ταυτόχρονα και μέλος του εποπτικού συμβουλίου της VW, ζήτησε «την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης», χαρακτηρίζοντας «εντελώς απαράδεκτες» τις συμπράξεις που δρουν σε βάρος των καταναλωτών και του περιβάλλοντος!
Το θέμα εξετάζεται από την Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το υπουργείο Οικονομίας και αν επιβεβαιωθούν οι κατηγορίες, οι οικονομικές συνέπειες προβλέπεται να είναι τσουχτερές. Η Κομισιόν, θεωρητικά, μπορεί να επιβάλει πρόστιμα της τάξης του 10% των ετήσιων εσόδων, ποσό που μπορεί να ξεπεράσει τα 50 δισ. ευρώ.
Αυτό όμως βρίσκεται, για την ώρα, στη σφαίρα της... επιστημονικής φαντασίας, γιατί τα μέχρι τώρα πρόστιμα από την επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ είναι πολύ μικρότερα. Οπως για παράδειγμα αυτό που επιβλήθηκε τον Ιούλη του 2016 στη γερμανική Daimler, τη γαλλική Volvo/Renault, την ολλανδική DAF και την ιταλική IVECO, συνολικού ύψους (και για τις τέσσερις) 2.93 δισ. ευρώ. Ο λόγος ήταν ότι οι παραπάνω εταιρίες (οι οποίες σύμφωνα με τον Guardian κατασκευάζουν το 90% των φορτηγών της ευρωπαϊκής αγοράς) είχαν συμφωνήσει σε θέματα τιμών και μετακύλησαν το κόστος της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις περί εκπομπών ρύπων στους καταναλωτές. Το εν λόγω καρτέλ, στο οποίο συμμετείχε και η MAN (θυγατρική της VW), η οποία όμως γλίτωσε το πρόστιμο των 1.2 δισ. ευρώ γιατί συνεργάστηκε (κοινώς κάρφωσε τους υπόλοιπους), είχε κι αυτό μακρά ιστορία. Η συνεργασία ξεκίνησε το 1997 και τελείωσε το 2011. Η MAN, αφού συνεργάστηκε με τις παραπάνω εταιρίες, τις «έδωσε» στην επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ και όχι μόνο γλίτωσε τα πρόστιμα, αλλά κατάφερε να τις βάλει να πληρώσουν, δηλαδή κατάφερε πλήγμα στα οικονομικά τους! Αυτό θα πει... ελεύθερος ανταγωνισμός!
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, η Greenpeace είχε δημοσιεύσει τη «Μαύρη Βίβλο» της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Εκεί ανέφερε λεπτομέρειες για το πώς το λόμπι της αυτοκινητοβιομηχανίας διαπλεκόταν με πολιτικούς και υψηλόβαθμους αξιωματούχους από το περιβάλλον της καγκελαρίας, που έφταναν μέχρι και σε πρόσωπα εμπιστοσύνης της ίδιας της Μέρκελ. Ο Τομπίας Αουστρουπ, στέλεχος της Greenpeace και ειδικός σε θέματα συγκοινωνιών, είχε καταγγείλει ότι οι εκπρόσωποι αυτού του λόμπι κατορθώνουν με τη βοήθεια των πολιτικών τους διασυνδέσεων να παρακάμψουν την περιβαλλοντική πολιτική. Η Greenpeace είχε δώσει και ονόματα: από τον αντικαγκελάριο και υπουργό Οικονομίας (που ήταν ταυτόχρονα και αρχηγός του SPD) Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, ο οποίος είχε διατελέσει στέλεχος στην αυτοκινητοβιομηχανία, μέχρι το γερμανό υπουργό Μεταφορών Αλεξάντερ Ντόμπριντ, αλλά και την ίδια τη Μέρκελ. Ολοι αυτοί φρόντιζαν να επιβάλλουν τα συμφέροντα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Το «δώσιμο» από την Greenpeace δε θα πρέπει να εκπλήσσει, καθώς η οργάνωση εξυπηρετεί αμερικάνικα συμφέροντα.
Τι μένει από τις παραπάνω ιστορίες; Αποκαλύπτεται για μία ακόμα φορά αυτό που οι «δογματικοί» μπολσεβίκοι ισχυρίζονταν από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Οτι ο «ελεύθερος ανταγωνισμός» είναι ένα παραμύθι στην εποχή της τεράστιας συσσώρευσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίων, που σφραγίζεται από την ολοκληρωτική επικράτηση των μεγάλων μονοπωλιακών κολοσσών στην οικονομική ζωή των χωρών.
Υπερασπίζοντας τον Μαρξ, ο Β.Ι. Λένιν σημείωνε για τη δημιουργία των μονοπωλίων:
«Πριν από μισό αιώνα, όταν ο Μαρξ έγραφε το Κεφάλαιό του, η καταπληκτική πλειοψηφία των οικονομολόγων θεωρούσε τον ελεύθερο συναγωνισμό “φυσικό νόμο“. Η επίσημη επιστήμη προσπάθησε με τη συνωμοσία της σιωπής να σκοτώσει το έργο του Μαρξ, που απόδειχνε με τη θεωρητική και ιστορική ανάλυση του καπιταλισμού ότι ο ελεύθερος συναγωνισμός γεννάει τη συγκέντρωση της παραγωγής, και αυτή η συγκέντρωση σε μία ορισμένη βαθμίδα ανάπτυξής της οδηγεί στο μονοπώλιο. Τώρα το μονοπώλιο είναι πια γεγονός. Οι οικονομολόγοι γράφουν βουνά από βιβλία, που περιγράφουν τις διάφορες εκδηλώσεις του μονοπωλίου και συνεχίζουν με μια φωνή να δηλώνουν ότι “ο μαρξισμός έχει αναιρεθεί”. Τα γεγονότα όμως είναι πεισματάρικα πράγματα, όπως λέει μία αγγλική παροιμία, και, θες δε θες, είσαι υποχρεωμένος να τα υπολογίζεις. Τα γεγονότα δείχνουν ότι οι διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες καπιταλιστικές χώρες, στο ζήτημα λόγου χάρη του προστατευτισμού ή του ελεύθερου εμπορίου, προκαθορίζουν ασήμαντες μονάχα διαφορές στη μορφή των μονοπωλίων ή στο χρόνο εμφάνισής τους, ενώ η γέννηση του μονοπωλίου από τη συγκέντρωση γενικά της παραγωγής αποτελεί γενικό και βασικό νόμο του σύγχρονου σταδίου ανάπτυξης του καπιταλισμού. Για την Ευρώπη μπορεί να καθορίσει κανείς με αρκετή ακρίβεια το χρόνο της οριστικής αντικατάστασης του παλιού καπιταλισμού από τον καινούργιο: είναι ακριβώς οι αρχές του 20ού αιώνα» (Β.Ι.Λένιν, «Ιμπεριαλισμός το ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού», 1916).
Πάνω από έναν αιώνα αργότερα, η επιβολή των μονοπωλίων και οι βρωμιές τους εξακολουθούν να μαστίζουν την Ευρώπη και όλο τον κόσμο. Αυτή η επιβολή δε μπορεί να κρυφτεί, όσο κι αν προσπαθεί η επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ, που το μόνο που κάνει είναι να ρυθμίζει τις μεταξύ τους σχέσεις και να κοροϊδεύει τον κοσμάκη με ανοησίες περί «ελεύθερου ανταγωνισμού» και «υγιούς επιχειρηματικότητας». Να είστε σίγουροι ότι τα μονοπώλια θα τη σκαπουλάρουν με μερικά γελοία (σε σχέση με τα τεράστια υπερκέρδη τους) πρόστιμα, προκειμένου το σύστημα να βγει αναβαπτισμένο για να συνεχίσει το... θεάρεστο έργο της απάτης και του ανώτατου κέρδους.
ΥΓ. Ανάλογες «μαγκιές» με τις αμερικάνικες και γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες έκανε και ο Τραμπ, κατηγορώντας τες για το γεγονός ότι παράγουν στο Μεξικό και εξάγουν στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. Τελικά, ο Τραμπ τα βρήκε με τις αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες, πράγμα που αποτυπώθηκε και φωτογραφικά, με τον Τραμπ να χαριεντίζεται με τους εκπροσώπους τους και να ανταλλάσσουν θερμές χειραψίες (στη φωτογραφία, ο Τραμπ με τα στελέχη της Ford, τον περασμένο Μάρτη, που τον έπεισαν ότι θα πρέπει να επανεκτιμήσει τις αυστηρές περιβαλλοντικές απαιτήσεις που από το 2025 θα γίνονταν νόμος). Καλή η «μαγκιά» για να κοροϊδεύουμε τους ψηφοφόρους, αλλά τα αφεντικά δεν παύουν να είναι αφεντικά (στην προκειμένη περίπτωση, τ’ αφεντικά του Τραμπ είναι οι αμερικάνικες αυτοκινητοβιομηχανίες και όχι οι εργάτες φυσικά).
Σάββατο 29 Ιουλίου 2017
05.08.2017, 15:22
Παραδοσιακή γερμανική
πρακτική η δημιουργία... καρτέλ
Η περιβόητη «αναβάθμιση λογισμικού» που ανακοίνωσαν νωρίτερα αυτήν την
εβδομάδα οι Γερμανοί αυτοκινητοβιομήχανοι ως λύση στις υπέρ το δέον εκπομπές
ρύπων των πετρελαιοκίνητων οχημάτων τους, σύμφωνα με τους ειδικούς, θα κοστίσει
στους τρεις μεγαλύτερους κατασκευαστές (BMW, Daimler, Volkswagen) τουλάχιστον… 500 εκατ. ευρώ.
Το ποσό αυτό αν μη τι άλλο
προκαλεί τη νοημοσύνη. Σε καμία περίπτωση δεν επαρκεί για μια σοβαρή επίλυση
του προβλήματος των επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία οξειδίων του αζώτου που
εκπέμπουν τα ντιζελοκίνητα αυτοκίνητα.
Ισοδυναμεί μόλις με το 1/10
των κερδών που είχε πέρυσι μία μόνο εκ των παραπάνω αυτοκινητοβιομηχανιών - η
χτυπημένη από το σκάνδαλο Dieselgate, Volkswagen.
Η στάση αυτή των Γερμανών
αυτοκινητοβιομηχάνων -που εδώ και χρόνια απολαμβάνουν σημαντικά υψηλότερα
περιθώρια κέρδους σε σχέση με τους ανταγωνιστές τους- είναι ενδεικτική της
απληστίας και -κυρίως- της αλαζονείας που τους διέπει. Πηγάζει από την τεράστια
ισχύ τους και αυτή με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο
κάνουν τις δουλειές τους.
Οι τρεις παραπάνω αυτοκινητοβιομηχανίες -μαζί με τις Porsche, Αudi- έχουν δημιουργήσει,
σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Spiegel, για περισσότερα από 20
χρόνια καρτέλ, κανονίζοντας μεταξύ τους σε μυστικές συναντήσεις κόστη,
προμήθειες, τιμές, μισθούς και δεκάδες τεχνικά θέματα των οχημάτων που
παράγουν.
Μεταξύ των τελευταίων,
φέρονται να είχαν συμφωνήσει κρυφά και στην από κοινού συρρίκνωση του μεγέθους
των δεξαμενών ουρίας -που οι κατασκευαστές είναι υποχρεωμένοι από τον νόμο να
έχουν ενσωματωμένες στα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα- με αποτέλεσμα ο καθαρισμός
των καυσαερίων να μην είναι αποτελεσματικός.
Οι Volkswagen, Daimler, BMW,
Audi, Porsche δεν είναι οι πρώτες, ούτε οι μοναδικές βιομηχανίες στη Γερμανία
που λειτουργούν έτσι. Το σύνολο της βιομηχανικής Γερμανίας λειτουργεί με αυτόν
τον τρόπο, μέσω δηλαδή συνασπισμών, καρτέλ και ομάδων πίεσης (λόμπι) εδώ και
δεκαετίες, για την ακρίβεια από τον 19ο αιώνα.
Συνασπισμοί
Απαρχή του συστήματος των καρτέλ στη Γερμανία αποτελούν οι προστατευτικές
πολιτικές του Οτο φον Μπίσμαρκ στα τέλη της δεκαετίας του 1870.
Οι υψηλοί δασμοί που εισήχθησαν
εκείνη την περίοδο επέτρεψαν στην καθυστερημένη έως τότε βιομηχανικά Γερμανία
να αναπτυχθεί με εκρηκτικούς ρυθμούς και να εξελιχθεί σε κορυφαία δύναμη ώς τον
Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι επιχειρήσεις στους
περισσότερους βιομηχανικούς κλάδους συνασπίστηκαν, δημιουργώντας κοινές δομές
πωλήσεων, ελαχιστοποιώντας τον μεταξύ τους ανταγωνισμό στην εγχώρια αγορά και
μέσω του ντάμπινγκ (εξήγαν τα προϊόντα τους σε υπερβολικά χαμηλές τιμές, ακόμη
και κάτω του κόστους, τσακίζοντας τους ανταγωνιστές τους στις ξένες αγορές,
όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα με την Κίνα) κατέστησαν τη γερμανική βιομηχανία
ανταγωνιστική παγκοσμίως.
Ως το 1901 λειτουργούσαν στη
Γερμανία περί τα 450 καρτέλ. Μεταξύ άλλων δραστηριοποιούνταν στην εκμετάλλευση
του άνθρακα, στον χάλυβα, τον ηλεκτρισμό, τα χημικά, την υφαντουργία, την
ξυλεία, το καουτσούκ, το χαρτί, το γυαλί, τις κατασκευές.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα
καρτέλ αυτής της εποχής αποτελεί το Rheinisches Westfaelisches Koblensyndikat,
που εκμεταλλευόταν τον άνθρακα όλων των ορυχείων. Οι μετοχές της εταιρείας
ανήκαν αποκλειστικά στα μέλη του καρτέλ. Σε κανέναν άλλον δεν επιτρεπόταν η
πώληση.
Το καρτέλ εξελίχθηκε σταδιακά
σε μοναδικό αγοραστή των εξορυσσόμενων προϊόντων στη Γερμανία και μοναδικό
πωλητή τους στο κοινό.
Στις εταιρείες-μέλη του, το
καρτέλ πλήρωνε την ίδια τιμή ανεξαρτήτως του σε ποιον θα πωλούσε το προϊόν.
Εφαρμόζοντας ακραία πολιτική ντάμπινγκ, πωλούσε τον άνθρακα στο εξωτερικό στη
μισή σχεδόν τιμή. Στην Αυστρία, η τιμή του ήταν στα 8 μάρκα (RM),
όταν στη Βαυαρία ήταν 17 μάρκα.
Πέραν της καταχρηστικής αυτής
συμπεριφοράς, στην εκτόξευση της Γερμανίας σε κορυφαία βιομηχανική δύναμη
συντέλεσε και η προώθηση της έρευνας. Ελλείψει πρώτων υλών, η τελευταία δεν θα
ήταν δυνατή αν δεν υπήρχαν δασμοί, καρτέλ και η βοήθεια από το κράτος.
Τα καρτέλ αγκαλιάστηκαν και
από τη δικαστική εξουσία, η οποία ουκ ολίγες φορές σε ζητήματα σχετικά με
πατέντες και ελεύθερο ανταγωνισμό δικαίωσε τα μονοπώλια.
Η διαδικασία στρέβλωσης της
ελεύθερης οικονομίας υποβοηθήθηκε όμως και από την αλλαγή της κοινής γνώμης και
την επικράτηση της αντίληψης σε μεγάλα τμήματα αυτής ότι ο ελεύθερος
ανταγωνισμός είναι υπεύθυνος για μια χαοτική οικονομία.
Ο Χάινριχ Κρονστάιν, επιφανής
Γερμανός καθηγητής Νομικών που αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στις ΗΠΑ στα τέλη
της δεκαετίας του ‘30 προκειμένου να αποφύγει τις διώξεις του Χίτλερ, γράφει
χαρακτηριστικά σε μελέτη του το 1942:
«Ο ελεύθερος ανταγωνισμός,
όπου υπήρξε, εξελίχθηκε σε αγώνα για την απόκτηση μεριδίων στο μελλοντικό
καρτέλ, ενώ οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι στα πανεπιστήμια έκλεισαν τα μάτια
τους και προσποιήθηκαν ότι ζουν σε εποχή ελεύθερου εμπορίου.
»Οποιοσδήποτε μηχανισμός για
την προστασία του ατόμου έγινε ασυνείδητα μηχανισμός ελέγχου από τα καρτέλ και
τα μονοπώλια. Η απώλεια ελευθερίας δράσης επηρέασε την όλη φιλοσοφία των
ανθρώπων, ανεξαρτήτως θέσεώς τους στην κοινωνία».
Πολεμική μηχανή
Στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, ο μηχανολογικός εξοπλισμός των
καρτέλ αποτέλεσε εργαλείο της κρατικής πολιτικής πολέμου.
Τα καρτέλ αποτέλεσαν τη βάση
για όλες τις επιχειρήσεις πολέμου. Η υπηρεσία τους αυτή ήταν ιδιαίτερα
επικερδής τόσο γι’ αυτά όσο και για τους βιομηχάνους που βρίσκονταν πίσω από
αυτά.
Ακόμη και μετά το τέλος του
Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, την ήττα της Γερμανίας και την υιοθέτηση
αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας, τα καρτέλ παρέμεναν πανίσχυρα. Ο μόνος τρόπος για
να τα πολεμήσει κάποιος ήταν να συνασπιστεί μαζί τους.
Ενδεικτικό είναι ότι στη
δεκαετία του 1930, η ολλανδική Phillips, ενώ αρχικά ενήγαγε την Telefunken
(κοινοπραξία των Siemens, AEG) για μονοπωλιακές πρακτικές, στη συνέχεια
δημιούργησε μαζί της καρτέλ για το μοίρασμα της γερμανικής και της ολλανδικής
αγοράς ραδιοφώνων.
Οταν οι ναζί ήρθαν στην
εξουσία τη δεκαετία του 1930 ευλόγησαν και αυτοί τα καρτέλ, καθώς τα θεωρούσαν
ανώτερη μορφή οικονομικής οργάνωσης σε σχέση με τον ελεύθερο ανταγωνισμό και
πιο αποτελεσματικά για τη συγκράτηση του πληθωρισμού.
Οδήγησαν τις επιχειρήσεις σε
ένωση των δυνάμεών τους όταν οι άλλες μέθοδοι οικονομικής τόνωσης απέτυχαν.
Την κατάργηση των μονοπωλίων
και τον ελεύθερο ανταγωνισμό επεχείρησαν να επιβάλουν στη Γερμανία μετά το
τέλος Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οι Αμερικανοί. Ομως ο γερμανικός επιχειρηματικός
κόσμος αντιστάθηκε και η αντιμονοπωλιακή νομοθεσία πήρε χρόνια για να
εφαρμοστεί.
Στις μεγάλες επιχειρήσεις
προέκυψε τελικά ένα σύστημα αλληλοσυνδεόμενων διευθύνσεων, που υπάρχει μέχρι
σήμερα. Είναι αυτό που επί της ουσίας κινεί, σε άρρηκτη συνεργασία με το
πολιτικό κατεστημένο, τα νήματα της οικονομίας.
Ο ερχομός της Ε.Ε., η κοινή
αγορά και η ισχυρή αντιμονοπωλιακή νομοθεσία δεν άλλαξαν πολλά. Με τη βοήθεια
των πολιτικών και των πανίσχυρων λόμπι, τα καρτέλ συνεχίζουν να βασιλεύουν.
Η πεποίθηση ότι οι
επιχειρήσεις του ίδιου κλάδου μπορούν και πρέπει να εργάζονται μαζί προκειμένου
να βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα και την ανταγωνιστικότητά τους διεθνώς
παραμένει ακόμη βαθιά ριζωμένη.
Παράδεισος των καρτέλ και
μονοπωλίων η Ελλάδα...
Το STOPCARTEL δημοσιεύει το
παρακάτω άρθρο, ενώ ο υπουργός ανάπτυξης κ.Μιχάλης Χρυσοχοίδης δεν έχει δώσει
ακόμη καμμία απάντηση...
στις καταγγελίες του STOPCARTEL για το θάψιμο υποθέσεων από την επιτροπή ανταγωνισμού και τις καταστροφές μικρομεσαίων.Όλα είναι σε γνώση κυβέρνησης, επιτροπής ανταγωνισμού και δικαιοσύνης..Όλοι σιωπούν και στέλνουν στην αυτοκτονία δεκάδες απελπισμένους πολίτες!
Έτσι στήνονται τα Μονοπώλια!
Τα παραδείγματα γύρω από τη γιγάντωση των μονοπωλίων μέσα από τις αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές που με κάθε τρόπο ενθάρρυναν οι ασκούμενες πολιτικές, αλλά και με τους ανελέητους νόμους του «ανταγωνισμού» σε βάρος μικρότερων μονάδων, με αποτέλεσμα μια χούφτα από αυτά να ελέγχουν στο συντριπτικό τους μέρος ολόκληρους κλάδους και προϊόντα και άρα να διαμορφώνουν και τις τιμές, «παίζοντας» σε «γήπεδο χωρίς αντίπαλο», είναι εντυπωσιακά και αποκαλυπτικά.
Χαρακτηριστική και με εξέχουσα θέση στη δράση και την επέκταση των μονοπωλίων είναι η περίπτωση του «γίγαντα» VIVARTIA (ιδιοκτησίας της MIG). Εχοντας απλώσει τα πλοκάμια της σε μια σειρά κλάδους έχει συγκεντρώσει στο «χαρτοφυλάκιο» των δραστηριοτήτων της δεκάδες εταιρείες. Μεταξύ αυτών, είτε ως θυγατρικές της VIVARTIA είτε ως εξαγορές της ΔΕΛΤΑ (ιδιοκτησίας του ίδιου ομίλου) κατέχουν, όπως καυχιέται στην ιστοσελίδα της η «Vivartia», μερίδια αγοράς μεγαλύτερα από 30%.
Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στην κατηγορία του λευκού γάλακτος η ΔΕΛΤΑ κατέχει μερίδιο αγοράς 23,6%, ενώ μετά την εξαγορά της MEΒΓΑΛ, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και με τη «βούλα» της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του φορέα... «υπερασπιστή» των «κανόνων του ανταγωνισμού», αναμένεται ότι το ποσοστό αυτό θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στο 35%. Εάν, δε, όπως εκτιμάται, συνυπολογιστούν και οι ποσότητες που παράγονται με ιδιωτική ετικέτα για λογαριασμό αλυσίδων σούπερ μάρκετ τότε το ποσοστό αυτό αναμένεται ότι θα εκτιναχθεί ακόμα και στο 45%.
Μεταξύ των εταιρειών που ελέγχει από ένα ποσοστό μέχρι και εξολοκλήρου ο όμιλος της VIVARTIA είτε άμεσα είτε μέσω της ΔΕΛΤΑ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι οι εξής:
ΔΕΛΤΑ
MEBΓΑΛ
United Milk
ΒΙΟΜΑΡ (μαρμελάδες «spin - span»)
«Froza», κατεψυγμένα είδη
«Μπάρμπα Στάθης», κατεψυγμένα είδη
ΒΙΓΛΑ Ολύμπου, τυροκομικά
Παγωτά ΔΩΔΩΝΗ
«Goody's», αλυσίδα καταστημάτων γρήγορης εστίασης
«Κυλινδρόμυλοι Παφίλη»
«Chipita», σνακς
«Everest», αλυσίδα γρήγορου φαγητού
«Hellenic Catering»
«A. & Σ. Στεφανίδης», γαλακτοβιομηχανία Κύπρου
«Γενική Τροφίμων ΑΕ»
«Nestle Ελλάς», «Βλάχας»
«Creamline Group», όμιλος επιχειρήσεων με θυγατρικές στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
«Royal Foods» (Βουλγαρία) Μ. Αραμπατζής
«Euromerchant Balkan FundELDI» (Ρωσία)
«Κrasnoselskaya» (Ρωσία)
«Food and Snack» (Γερμανία)
«Χαραλαμπίδης»
«Flocafe», καφέ
«La Pasteria», εστιατόρια
«General Food OOD»
«Agroteam Food»
«Green Food»
«Sopexho Alliance»
«Christeas Dairies Public»
«Anthemia»
«Tsimis SA»
«Alesis»
Ο έτερος πολυεθνικών συμφερόντων «γίγαντας» στον κλάδο των τροφίμων, αλλά και όχι μόνο, η UNILEVER, που ελέω «ελεύθερης αγοράς» βρέθηκε να διακινεί μολυσμένα ηλιέλαια, συγκεντρώνει στην γκάμα των προϊόντων της από είδη διατροφής μέχρι απορρυπαντικά και προϊόντα ατομικής περιποίησης με τα πιο γνωστά εμπορικά σήματα και μερίδια αγοράς τόσο συντριπτικά που φτάνουν μέχρι και το 90%. Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της, ο τζίρος της ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ το χρόνο, διακινεί 400 προϊόντα σε 150 χώρες και καυχιέται ότι αποτελεί το «μεγαλύτερο προμηθευτή σε μη διαρκή καταναλωτικά προϊόντα». Μεταξύ άλλων, στην ελληνική αγορά διακινεί:
Ελαιόλαδα & προϊόντα ελιάς ΑΛΤΙΣ, Φυτίνη
Μαργαρίνες (ΒΙΤΑΜ SOFT, BECEL PRO-ACTIV)
Φυτικά έλαια (SOL & ΦΛΩΡΑ)
Παγωτά (MAGIC, CARTE D' OR, ALGIDA, ΕΒΓΑ)
Αφεψήματα και τσάι LIPTON
Κύβοι, σάλτσες και σούπες KNORR
Ετοιμα γεύματα ζυμαρικών KNORR
Κρύα ροφήματα φρούτων & λαχανικών
Μαγιονέζες & σάλτσες για σαλάτες HELLMANN'S
Κατεψυγμένα προϊόντα IGLO
Προϊόντα σάλτσας ντομάτας (PUMMARO) CARTE D' OR ζελέ, σαντιγί ή μπεσαμέλ
Προϊόντα οικιακού καθαρισμού (χλωρίνη KLINEX, CIF)
Απορρυπαντικά & μαλακτικά ρούχων (SKIP, CAJOLINE)
Προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος (DOVE, LUX)
Προϊόντα στοματικής υγιεινής (AIM)
Προϊόντα περιποίησης μαλλιών (ORGANICS, ULTREX)
Αρώματα - αποσμητικά (AXE, REXONA).
Στον κλάδο της ζυθοποιίας «λύνει και δένει» με τις ευλογίες της εφαρμοζόμενης πολιτικής η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία». Με τζίρο κοντά στα 450 εκατ. ευρώ το 2009 και μερίδιο αγοράς στην μπίρα της τάξης του 70% διακινεί μερικές από τις πιο γνωστές μάρκες μπίρας και νερών. Με βάση τα οικονομικά της αποτελέσματα το 2009 βρέθηκε στην τέταρτη θέση μεταξύ των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χρονιάς, μετά τα ΕΛΠΕ, τη φαρμακοβιομηχανία «Alapis» και τη «Motor Oil», και μεταξύ των 20 πρώτων που κατείχαν το 53% των συνολικών κερδών και 41% επί του συνολικού τζίρου. Διακινεί τα προϊόντα:
Amstel
Heineken
Fischer
Fϋrstenbraϋ
Ιοli
Ioli Fizzy
Alfa Hellenic
Marathon
Στο όνομα του «ανταγωνισμού» και η Coca Cola 3E, πέμπτη στη λίστα των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, που δε χρειάζεται... συστάσεις, φιγουράρει στη λίστα των αδιαμφισβήτητων κυρίαρχων μεταξύ των μονοπωλίων με μερίδια αγοράς μέχρι 77% στα αναψυκτικά και τζίρο το 2010 στα 609 εκατ. ευρώ. Τα προϊόντα που διακινεί, εκτός από τα αναψυκτικά, είναι χυμοί, σόδες, πατατάκια, καφέδες, εμφιαλωμένα νερά, τσάι με μερικά από τα επικρατέστερα εμπορικά σήματα στα ράφια των σούπερ μάρκετ:
Coca Cola
Sprite
Fanta
Amita (χυμοί)
Αύρα (εμφιαλωμένο νερό)
Nestea (έτοιμο τσάι)
Powerade
Tuborg (σόδα)
Τsakiris (πατατάκια)
Illy Cafe
Water Blue
Λυττός
Frulite
Μια σειρά από προϊόντα που «μπαίνουν» στην καθημερινή ζωή της λαϊκής οικογένειας ανήκουν στον - ελβετικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο - κολοσσό της «Nestle», η οποία έχοντας το μαχαίρι και το πεπόνι με βάση τα μεγέθη που κατέχει σε διάφορες κατηγορίες με δεκάδες προϊόντα τιμολογεί και ανάλογα με τη μονοπωλιακή της θέση. Αξίζει να θυμηθεί κανείς, ως ενδεικτική της στάσης που κρατάνε τα μονοπώλια απέναντι σε ζητήματα διαμόρφωσης τιμών, τη δήλωση ανώτερου στελέχους της συγκεκριμένης πολυεθνικής σχολιάζοντας τον προηγούμενο Οκτώβρη τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς ότι οι πολυεθνικές «πρέπει» (τάχα) να μειώσουν τις τιμές σε προϊόντα που πουλάνε ακριβότερα μέχρι και 30% στην ελληνική αγορά. Διεμήνυσε, λοιπόν, στην κυβέρνηση ο διευθύνων σύμβουλος της «Nestle» ότι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί γενικευμένης πρακτικής διαμόρφωσης υψηλότερων τιμών στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι. Ως παράδειγμα επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο καφές Nescafe πωλείται εδώ κατά 8% φθηνότερα από άλλες χώρες! Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτό δεν αναιρεί την τιμή ακρίβειας και κερδοσκοπίας, καθόλου δεν είναι μεταξύ των ενδιαφερόντων ούτε της κυβέρνησης ούτε της «Nestle». Ιδού σε ποιες κατηγορίες προϊόντων έχει εξαπλώσει τη μονοπωλιακή της δράση η εν λόγω πολυεθνική:
Δημητριακά (Clusters, Fitness, Corn Flakes, Fibre1, Crunch, fitness bars, παιδικά bars)
Καφέδες (Nescafe, Λουμίδης, Buondi καφές φίλτρου, εσπρέσο, Fredoccino)
Σοκολάτες (Crunch, Κit Kat, Nesquik, Sparties, Bacci)
Παγωτά (Boss, Aloma, Maxibon, Magnum)
Στιγμιαία σοκολατούχα ροφήματα (Nesquik, Le chocolat)
Νερά (Κορπή, Contrex, Perrier, Aqua Spring)
Προϊόντα μαγειρικής (κύβοι, πουρές και σούπες Maggi)
Προϊόντα για κατοικίδια (με το εμπορικό σήμα Purina)
Βρεφική διατροφή (γάλατα, κρέμες, έτοιμα γεύματα)
Μέσα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και από ενδοοικογενειακές οικονομικές διαφορές μεταξύ των αδελφών Γ. και Κ. Φιλίππου, η οικογένεια ελέγχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από μονοπωλιακή θέση ένα μεγάλο μέρος της αγοράς τροφίμων. Μέσω των ομίλων της ΦΑΓΕ, της Hellenic Quality Foods (HQF) και της Elbisco έχουν βάλει στο χέρι μια σειρά εταιρειών διαφόρων κλάδων. Συγκεκριμένα, στη ΦΑΓΕ, στην οποία έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα και οι δύο αδελφοί, συμπεριλαμβάνονται οι παρακάτω θυγατρικές:
ΕΒΓΑ ΑΕ (εκτός ενός σημαντικού μέρους των παγωτών που ανήκουν στη «Nestle» και στη «Unilever»)
ΒΙΣ ΑΕ
ΒΙΠΕΧ ΑΕ
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ
«Ι. Νικολάου ΟΕ»
ΜΠΙΖΙΟΣ ΑΕ
ΙΩΦΙΛ ΑΕ
ΑΓΑΝ ΑΕ
ΤΥΡΑΣ
ΠΙΝΔΟΣ
Γ. Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΑΕ
ΗΛΙΑΤΩΡ ΑΕ
ΖΑΓΚΑΣ
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ (Πρώην ΞΥΛΟΥΡΗΣ)
FAGE ITALIA
FAGE USA
FAGE U.K.
Στον Γ. Φιλίππου ανήκει, ακόμη, η «Hellenic Quality Foods», όπως μετονομάστηκε η εταιρεία «ΚANAKΗ» που διακινεί προϊόντα ζύμης, λαχανικά και πουλερικά) και τα κοτόπουλα «MIMIKOS». Στον Κ. Φιλίππου ανήκει η «Elbiscο», μονοπώλιο στον κλάδο των προϊόντων ζύμης, μπισκότου, κρουασάν, φρυγανιάς κ.ά. Στην «Elbisco» έχουν περιέλθει μετά από εξαγορές και συγχωνεύσεις οι εταιρείες:
«Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων»
«Βοσινάκης»
«Αλλατίνη»
«Kρις Κρις»
«Αρτοβιομηχανία Elite»
«Forma»
«Εlbisco Εμπορική ΑΕ Διανομών Τροφίμων»
ΧΑΝΟΓΛΟΥ ΑΕ
ZITO LUKS (εταιρεία παραγωγής και διανομής ψωμιού που αριθμεί 29 αρτοποιεία στη FYROM)
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ (εταιρεία συσκευασιών)
ΕΒΓΑ Συμμετοχών ΑΕ με τα προϊόντα κρουασάν «Folie», κατεψυγμένης ζύμης, τους χυμούς «Refresh» και «Sunny» και παγωτά.
ΠΡΕΖΑ TV
στις καταγγελίες του STOPCARTEL για το θάψιμο υποθέσεων από την επιτροπή ανταγωνισμού και τις καταστροφές μικρομεσαίων.Όλα είναι σε γνώση κυβέρνησης, επιτροπής ανταγωνισμού και δικαιοσύνης..Όλοι σιωπούν και στέλνουν στην αυτοκτονία δεκάδες απελπισμένους πολίτες!
Έτσι στήνονται τα Μονοπώλια!
Τα παραδείγματα γύρω από τη γιγάντωση των μονοπωλίων μέσα από τις αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές που με κάθε τρόπο ενθάρρυναν οι ασκούμενες πολιτικές, αλλά και με τους ανελέητους νόμους του «ανταγωνισμού» σε βάρος μικρότερων μονάδων, με αποτέλεσμα μια χούφτα από αυτά να ελέγχουν στο συντριπτικό τους μέρος ολόκληρους κλάδους και προϊόντα και άρα να διαμορφώνουν και τις τιμές, «παίζοντας» σε «γήπεδο χωρίς αντίπαλο», είναι εντυπωσιακά και αποκαλυπτικά.
Χαρακτηριστική και με εξέχουσα θέση στη δράση και την επέκταση των μονοπωλίων είναι η περίπτωση του «γίγαντα» VIVARTIA (ιδιοκτησίας της MIG). Εχοντας απλώσει τα πλοκάμια της σε μια σειρά κλάδους έχει συγκεντρώσει στο «χαρτοφυλάκιο» των δραστηριοτήτων της δεκάδες εταιρείες. Μεταξύ αυτών, είτε ως θυγατρικές της VIVARTIA είτε ως εξαγορές της ΔΕΛΤΑ (ιδιοκτησίας του ίδιου ομίλου) κατέχουν, όπως καυχιέται στην ιστοσελίδα της η «Vivartia», μερίδια αγοράς μεγαλύτερα από 30%.
Ενδεικτικό είναι ότι μόνο στην κατηγορία του λευκού γάλακτος η ΔΕΛΤΑ κατέχει μερίδιο αγοράς 23,6%, ενώ μετά την εξαγορά της MEΒΓΑΛ, που ολοκληρώθηκε πρόσφατα και με τη «βούλα» της Επιτροπής Ανταγωνισμού, του φορέα... «υπερασπιστή» των «κανόνων του ανταγωνισμού», αναμένεται ότι το ποσοστό αυτό θα διαμορφωθεί τουλάχιστον στο 35%. Εάν, δε, όπως εκτιμάται, συνυπολογιστούν και οι ποσότητες που παράγονται με ιδιωτική ετικέτα για λογαριασμό αλυσίδων σούπερ μάρκετ τότε το ποσοστό αυτό αναμένεται ότι θα εκτιναχθεί ακόμα και στο 45%.
Μεταξύ των εταιρειών που ελέγχει από ένα ποσοστό μέχρι και εξολοκλήρου ο όμιλος της VIVARTIA είτε άμεσα είτε μέσω της ΔΕΛΤΑ, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, είναι οι εξής:
ΔΕΛΤΑ
MEBΓΑΛ
United Milk
ΒΙΟΜΑΡ (μαρμελάδες «spin - span»)
«Froza», κατεψυγμένα είδη
«Μπάρμπα Στάθης», κατεψυγμένα είδη
ΒΙΓΛΑ Ολύμπου, τυροκομικά
Παγωτά ΔΩΔΩΝΗ
«Goody's», αλυσίδα καταστημάτων γρήγορης εστίασης
«Κυλινδρόμυλοι Παφίλη»
«Chipita», σνακς
«Everest», αλυσίδα γρήγορου φαγητού
«Hellenic Catering»
«A. & Σ. Στεφανίδης», γαλακτοβιομηχανία Κύπρου
«Γενική Τροφίμων ΑΕ»
«Nestle Ελλάς», «Βλάχας»
«Creamline Group», όμιλος επιχειρήσεων με θυγατρικές στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία
«Royal Foods» (Βουλγαρία) Μ. Αραμπατζής
«Euromerchant Balkan FundELDI» (Ρωσία)
«Κrasnoselskaya» (Ρωσία)
«Food and Snack» (Γερμανία)
«Χαραλαμπίδης»
«Flocafe», καφέ
«La Pasteria», εστιατόρια
«General Food OOD»
«Agroteam Food»
«Green Food»
«Sopexho Alliance»
«Christeas Dairies Public»
«Anthemia»
«Tsimis SA»
«Alesis»
Ο έτερος πολυεθνικών συμφερόντων «γίγαντας» στον κλάδο των τροφίμων, αλλά και όχι μόνο, η UNILEVER, που ελέω «ελεύθερης αγοράς» βρέθηκε να διακινεί μολυσμένα ηλιέλαια, συγκεντρώνει στην γκάμα των προϊόντων της από είδη διατροφής μέχρι απορρυπαντικά και προϊόντα ατομικής περιποίησης με τα πιο γνωστά εμπορικά σήματα και μερίδια αγοράς τόσο συντριπτικά που φτάνουν μέχρι και το 90%. Σύμφωνα με τα όσα δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της, ο τζίρος της ανέρχεται σε 40 δισ. ευρώ το χρόνο, διακινεί 400 προϊόντα σε 150 χώρες και καυχιέται ότι αποτελεί το «μεγαλύτερο προμηθευτή σε μη διαρκή καταναλωτικά προϊόντα». Μεταξύ άλλων, στην ελληνική αγορά διακινεί:
Ελαιόλαδα & προϊόντα ελιάς ΑΛΤΙΣ, Φυτίνη
Μαργαρίνες (ΒΙΤΑΜ SOFT, BECEL PRO-ACTIV)
Φυτικά έλαια (SOL & ΦΛΩΡΑ)
Παγωτά (MAGIC, CARTE D' OR, ALGIDA, ΕΒΓΑ)
Αφεψήματα και τσάι LIPTON
Κύβοι, σάλτσες και σούπες KNORR
Ετοιμα γεύματα ζυμαρικών KNORR
Κρύα ροφήματα φρούτων & λαχανικών
Μαγιονέζες & σάλτσες για σαλάτες HELLMANN'S
Κατεψυγμένα προϊόντα IGLO
Προϊόντα σάλτσας ντομάτας (PUMMARO) CARTE D' OR ζελέ, σαντιγί ή μπεσαμέλ
Προϊόντα οικιακού καθαρισμού (χλωρίνη KLINEX, CIF)
Απορρυπαντικά & μαλακτικά ρούχων (SKIP, CAJOLINE)
Προϊόντα περιποίησης προσώπου και σώματος (DOVE, LUX)
Προϊόντα στοματικής υγιεινής (AIM)
Προϊόντα περιποίησης μαλλιών (ORGANICS, ULTREX)
Αρώματα - αποσμητικά (AXE, REXONA).
Στον κλάδο της ζυθοποιίας «λύνει και δένει» με τις ευλογίες της εφαρμοζόμενης πολιτικής η «Αθηναϊκή Ζυθοποιία». Με τζίρο κοντά στα 450 εκατ. ευρώ το 2009 και μερίδιο αγοράς στην μπίρα της τάξης του 70% διακινεί μερικές από τις πιο γνωστές μάρκες μπίρας και νερών. Με βάση τα οικονομικά της αποτελέσματα το 2009 βρέθηκε στην τέταρτη θέση μεταξύ των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων της χρονιάς, μετά τα ΕΛΠΕ, τη φαρμακοβιομηχανία «Alapis» και τη «Motor Oil», και μεταξύ των 20 πρώτων που κατείχαν το 53% των συνολικών κερδών και 41% επί του συνολικού τζίρου. Διακινεί τα προϊόντα:
Amstel
Heineken
Fischer
Fϋrstenbraϋ
Ιοli
Ioli Fizzy
Alfa Hellenic
Marathon
Στο όνομα του «ανταγωνισμού» και η Coca Cola 3E, πέμπτη στη λίστα των 500 πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, που δε χρειάζεται... συστάσεις, φιγουράρει στη λίστα των αδιαμφισβήτητων κυρίαρχων μεταξύ των μονοπωλίων με μερίδια αγοράς μέχρι 77% στα αναψυκτικά και τζίρο το 2010 στα 609 εκατ. ευρώ. Τα προϊόντα που διακινεί, εκτός από τα αναψυκτικά, είναι χυμοί, σόδες, πατατάκια, καφέδες, εμφιαλωμένα νερά, τσάι με μερικά από τα επικρατέστερα εμπορικά σήματα στα ράφια των σούπερ μάρκετ:
Coca Cola
Sprite
Fanta
Amita (χυμοί)
Αύρα (εμφιαλωμένο νερό)
Nestea (έτοιμο τσάι)
Powerade
Tuborg (σόδα)
Τsakiris (πατατάκια)
Illy Cafe
Water Blue
Λυττός
Frulite
Μια σειρά από προϊόντα που «μπαίνουν» στην καθημερινή ζωή της λαϊκής οικογένειας ανήκουν στον - ελβετικών συμφερόντων πολυεθνικό όμιλο - κολοσσό της «Nestle», η οποία έχοντας το μαχαίρι και το πεπόνι με βάση τα μεγέθη που κατέχει σε διάφορες κατηγορίες με δεκάδες προϊόντα τιμολογεί και ανάλογα με τη μονοπωλιακή της θέση. Αξίζει να θυμηθεί κανείς, ως ενδεικτική της στάσης που κρατάνε τα μονοπώλια απέναντι σε ζητήματα διαμόρφωσης τιμών, τη δήλωση ανώτερου στελέχους της συγκεκριμένης πολυεθνικής σχολιάζοντας τον προηγούμενο Οκτώβρη τους κυβερνητικούς λεονταρισμούς ότι οι πολυεθνικές «πρέπει» (τάχα) να μειώσουν τις τιμές σε προϊόντα που πουλάνε ακριβότερα μέχρι και 30% στην ελληνική αγορά. Διεμήνυσε, λοιπόν, στην κυβέρνηση ο διευθύνων σύμβουλος της «Nestle» ότι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί περί γενικευμένης πρακτικής διαμόρφωσης υψηλότερων τιμών στην Ελλάδα είναι αβάσιμοι. Ως παράδειγμα επικαλέστηκε το γεγονός ότι ο καφές Nescafe πωλείται εδώ κατά 8% φθηνότερα από άλλες χώρες! Το γεγονός, βέβαια, ότι αυτό δεν αναιρεί την τιμή ακρίβειας και κερδοσκοπίας, καθόλου δεν είναι μεταξύ των ενδιαφερόντων ούτε της κυβέρνησης ούτε της «Nestle». Ιδού σε ποιες κατηγορίες προϊόντων έχει εξαπλώσει τη μονοπωλιακή της δράση η εν λόγω πολυεθνική:
Δημητριακά (Clusters, Fitness, Corn Flakes, Fibre1, Crunch, fitness bars, παιδικά bars)
Καφέδες (Nescafe, Λουμίδης, Buondi καφές φίλτρου, εσπρέσο, Fredoccino)
Σοκολάτες (Crunch, Κit Kat, Nesquik, Sparties, Bacci)
Παγωτά (Boss, Aloma, Maxibon, Magnum)
Στιγμιαία σοκολατούχα ροφήματα (Nesquik, Le chocolat)
Νερά (Κορπή, Contrex, Perrier, Aqua Spring)
Προϊόντα μαγειρικής (κύβοι, πουρές και σούπες Maggi)
Προϊόντα για κατοικίδια (με το εμπορικό σήμα Purina)
Βρεφική διατροφή (γάλατα, κρέμες, έτοιμα γεύματα)
Μέσα από αλλεπάλληλες συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών και από ενδοοικογενειακές οικονομικές διαφορές μεταξύ των αδελφών Γ. και Κ. Φιλίππου, η οικογένεια ελέγχει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο από μονοπωλιακή θέση ένα μεγάλο μέρος της αγοράς τροφίμων. Μέσω των ομίλων της ΦΑΓΕ, της Hellenic Quality Foods (HQF) και της Elbisco έχουν βάλει στο χέρι μια σειρά εταιρειών διαφόρων κλάδων. Συγκεκριμένα, στη ΦΑΓΕ, στην οποία έχουν ιδιοκτησιακά δικαιώματα και οι δύο αδελφοί, συμπεριλαμβάνονται οι παρακάτω θυγατρικές:
ΕΒΓΑ ΑΕ (εκτός ενός σημαντικού μέρους των παγωτών που ανήκουν στη «Nestle» και στη «Unilever»)
ΒΙΣ ΑΕ
ΒΙΠΕΧ ΑΕ
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ
«Ι. Νικολάου ΟΕ»
ΜΠΙΖΙΟΣ ΑΕ
ΙΩΦΙΛ ΑΕ
ΑΓΑΝ ΑΕ
ΤΥΡΑΣ
ΠΙΝΔΟΣ
Γ. Σ. ΚΩΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΞΥΛΟΥΡΗΣ ΑΕ
ΗΛΙΑΤΩΡ ΑΕ
ΖΑΓΚΑΣ
ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΕ
ΦΑΓΕ ΕΜΠΟΡΙΚΗ (Πρώην ΞΥΛΟΥΡΗΣ)
FAGE ITALIA
FAGE USA
FAGE U.K.
Στον Γ. Φιλίππου ανήκει, ακόμη, η «Hellenic Quality Foods», όπως μετονομάστηκε η εταιρεία «ΚANAKΗ» που διακινεί προϊόντα ζύμης, λαχανικά και πουλερικά) και τα κοτόπουλα «MIMIKOS». Στον Κ. Φιλίππου ανήκει η «Elbiscο», μονοπώλιο στον κλάδο των προϊόντων ζύμης, μπισκότου, κρουασάν, φρυγανιάς κ.ά. Στην «Elbisco» έχουν περιέλθει μετά από εξαγορές και συγχωνεύσεις οι εταιρείες:
«Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων»
«Βοσινάκης»
«Αλλατίνη»
«Kρις Κρις»
«Αρτοβιομηχανία Elite»
«Forma»
«Εlbisco Εμπορική ΑΕ Διανομών Τροφίμων»
ΧΑΝΟΓΛΟΥ ΑΕ
ZITO LUKS (εταιρεία παραγωγής και διανομής ψωμιού που αριθμεί 29 αρτοποιεία στη FYROM)
ΜΟΡΝΟΣ ΑΕ (εταιρεία συσκευασιών)
ΕΒΓΑ Συμμετοχών ΑΕ με τα προϊόντα κρουασάν «Folie», κατεψυγμένης ζύμης, τους χυμούς «Refresh» και «Sunny» και παγωτά.
ΠΡΕΖΑ TV
ΠΑΣΟΚ: Ανεξέλεγκτη η λειτουργία καρτέλ στη χώρα μας, ανταγωνισμός στην αγορά δεν υφίσταται (15/1/2008 00:00)
Η ακρίβεια στη χώρα μας και η εύρυθμη λειτουργία της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ως εποπτεύουσας αρχής των συνθηκών ανταγωνισμού στην ελληνική αγορά, ήταν το αντικείμενο της συνάντησης που πραγματοποιήθηκε σήμερα μεταξύ κλιμακίου του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου της Αρχής κ. Σ. Ζησιμόπουλου.
Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Ανεξάρτητης Αρχής και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Υπεύθυνος Ανάπτυξης, και οι βουλευτές Απόστολος Κατσιφάρας και Φίλιππος Σαχινίδης, εισηγητής και αναπληρωτής εισηγητής του ΚΤΕ Ανάπτυξης αντίστοιχα.
Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι «ανταγωνισμός στην ελληνική αγορά δεν υφίσταται. Στη χώρα μας βρίσκονται, σε πλήρη και ανεξέλεγκτη λειτουργία, καρτέλ επιχειρήσεων που ρυθμίζουν τις τιμές βασικών αγαθών με εναρμονισμένες τιμολογιακές πρακτικές. Το έργο της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν αρκεί, διότι η κυβέρνηση δεν θέλει να συγκρουστεί με τα καρτέλ των τροφίμων, των καυσίμων, των σούπερ μάρκετ».
Ο κ. Χρυσοχοϊδης έκανε λόγο, μεταξύ άλλων, για επί χρόνια παρατηρούμενη και με ευθύνη της κυβέρνησης ελλιπή στελέχωση της Αρχής, απαράδεκτες χρονικές καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων, προκλητική αδράνεια στην ενίσχυση της αντι-ολιγοπωλιακής νομοθεσίας στη χώρα μας και ανύπαρκτη επίδραση των όποιων κυρώσεων στη λειτουργία της αγοράς και στην προστασία του καταναλωτή.
«Το φαινόμενο της ακρίβειας είναι πλέον ανεξέλεγκτο και η κυβέρνηση δεν θέλει και δε μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Η Ελλάδα έχει αποκτήσει ένα ρόλο «αρνητικού πρωταθλητή» στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια: η ακρίβεια καλπάζει, η αγοραστική δύναμη μειώνεται, τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται», τόνισε ο υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης.
Πρόσθεσε ότι το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται να ενισχύσει θεσμικά την αντι-μονοπωλιακή και αντι-ολιγοπωλιακή νομοθεσία και τα όργανα ελέγχου ενάντια στα μονοπώλια και στα ολιγοπώλια, καθώς επίσης να ανοίξει πόλεμο απέναντι στην ακρίβεια.
Μετά την ολοκλήρωση της συνάντησης, ο Μ. Χρυσοχοΐδης δήλωσε ότι «ανταγωνισμός στην ελληνική αγορά δεν υφίσταται. Στη χώρα μας βρίσκονται, σε πλήρη και ανεξέλεγκτη λειτουργία, καρτέλ επιχειρήσεων που ρυθμίζουν τις τιμές βασικών αγαθών με εναρμονισμένες τιμολογιακές πρακτικές. Το έργο της Επιτροπής Ανταγωνισμού δεν αρκεί, διότι η κυβέρνηση δεν θέλει να συγκρουστεί με τα καρτέλ των τροφίμων, των καυσίμων, των σούπερ μάρκετ».
Ο κ. Χρυσοχοϊδης έκανε λόγο, μεταξύ άλλων, για επί χρόνια παρατηρούμενη και με ευθύνη της κυβέρνησης ελλιπή στελέχωση της Αρχής, απαράδεκτες χρονικές καθυστερήσεις στην έκδοση αποφάσεων, προκλητική αδράνεια στην ενίσχυση της αντι-ολιγοπωλιακής νομοθεσίας στη χώρα μας και ανύπαρκτη επίδραση των όποιων κυρώσεων στη λειτουργία της αγοράς και στην προστασία του καταναλωτή.
«Το φαινόμενο της ακρίβειας είναι πλέον ανεξέλεγκτο και η κυβέρνηση δεν θέλει και δε μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση. Η Ελλάδα έχει αποκτήσει ένα ρόλο «αρνητικού πρωταθλητή» στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια: η ακρίβεια καλπάζει, η αγοραστική δύναμη μειώνεται, τα κέρδη των επιχειρήσεων αυξάνονται», τόνισε ο υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης.
Πρόσθεσε ότι το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται να ενισχύσει θεσμικά την αντι-μονοπωλιακή και αντι-ολιγοπωλιακή νομοθεσία και τα όργανα ελέγχου ενάντια στα μονοπώλια και στα ολιγοπώλια, καθώς επίσης να ανοίξει πόλεμο απέναντι στην ακρίβεια.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-Συμμαχία με
τα καρτέλ
Επιχειρεί να κρύψει
τη φιλομονοπωλιακή πολιτική της, μετακυλίοντας τις ευθύνες ...στην Επιτροπή
Ανταγωνισμού
Ανεξέλεγκτη δράση καρτέλ και… ΝΕΣΤΛΕ
Η χώρα χρειάζεται
αλλαγή πορείας (Ο Γ.Παπανδρέου για τα καρτέλ, 30/10/2008)
Κομισιόν: Πρόστιμα 1,07 δισ. ευρώ σε πέντε τράπεζες για σύσταση καρτέλ
Ολιγοπώλια ελέγχουν την αγορά σε 23 κλάδους
Επίθεση στη δημοκρατία Tης Tασουλας Kαραϊσκακη
http://www.kathimerini.gr/702914/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/epi8esh-sth-dhmokratia
Καλά κρατούν καρτέλ και μονοπώλια
http://www.avgi.gr/article/10838/9419987/d-kyritsakes-e-epitrope-antagonismou-apodeichtheke-e-yparxe-kartel-gia-te-dianome-tou-typou-kai-gia-ten-apostole-tou
Εφοδος για καρτέλ σε «αφεντικά» της χαλυβουργίας
July 20, 2008
https://www.paron.gr/2008/07/20/%CE%B5%CF%86%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BB-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B1/
https://www.paron.gr/2008/07/20/%CE%B5%CF%86%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BB-%CF%83%CE%B5-%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%87%CE%B1/
http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/archives/18065
Ελληνικά καρτελ και μονοπώλια ενώπιον της Κομισιόν
https://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%BA%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%AD%CE%BB-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%8E%CE%BB%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CF%83%CF%8C%CE%BD&dr=tvxsmrstvxs
Posted by tolimeri
Wall Street Journal: Δύο οικογένειες δημιούργησαν καρτέλ των
καυσίμων στην Ελλάδα[ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ]
– Εάν έριχναν τις τιμές των καυσίμων θα έπεφτε ο πληθωρισμός
1%
– Τα περιθώρια κέρδους στην αγορά καυσίμων της Ελλάδας είναι
τα υψηλότερα στην Ευρώπη
– Η έκθεση του ΔΝΤ «καρφώνει» Βαρδινογιάννη και Λάτση
– 1 δισ. δολάρια το χρόνο πληρώνουν παραπάνω οι Έλληνες
πολίτες!
Με δημοσίευμά της, η Wall Street Journal, «καρφώνει»
τους δύο Έλληνες μεγιστάνες. Για την ακρίβεια, η εφημερίδα δημοσιεύει την έκθεση
του ΔΝΤ, σύμφωνα με την οποία τα διυλιστήρια των Βαρδινογιάννη και Λάτση
αντίστοιχα, που χρησιμοποιούν – όπως τονίζει η Wall Street Journal – τη δύναμή
τους για να ελέγξουν αποτελεσματικά την αγορά.
Το planet-greece μεταφράζει και δημοσιεύει αυτούσιο
ολόκληρο το κείμενο, διατηρώντας, πάντως, τις επιφυλάξεις μας για το αν
κρύβονται άλλα συμφέροντα πίσω από το συγκεκριμένο δημοσίευμα. Όλο το ακριβές
κείμενο έχει ως εξής:
ΔΝΤ: Η έλλειψη ανταγωνισμού «σκοτώνει» την Ελληνική αγορά
καυσίμων του ALKMAN GRANITSAS, στην Wall Street Journal Η έλλειψη ανταγωνισμού
κοστίζει στους Έλληνες καταναλωτές πάνω από 1 δις δολάρια το χρόνο, σύμφωνα με
σχετική απόρρητη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ως ένδειξη των
βαθιών διαρθρωτικών προβλημάτων, που επικαλούνται οι διεθνείς οικονομολόγοι για
να εξηγήσουν τους λόγους για τους οποίους η Ελλάδα δεν μπορεί να αξιοποιήσει
τις ευκαιρίες να σταθεί στα πόδια της.
Παρά την 5ετή ύφεση, την ραγδαία αύξηση της οικονομίας
και τις επανειλημμένες προσπάθειες για το άνοιγμα των αυστηρών ρυθμίσεων (σ.σ.
εννοεί των κλειστών επαγγελμάτων), οι τιμές στην Ελλάδα παραμένουν σε πολύ
υψηλά επίπεδα – ένα σημαντικό εμπόδιο για την αποκατάσταση της χαμένης
ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης της. Ένας από τους λόγους, σύμφωνα με το ΔΝΤ και άλλους αναλυτές, είναι ένας
συνδυασμός των κυρίαρχων εταιρειών και η υπερβολική ρύθμιση που καταπνίγει τους
ανταγωνιστές. Οι προσπάθειες για την απελευθέρωση σε δεκάδες τομείς,
συμπεριλαμβανομένων των νομικών υπηρεσιών και τα κρουαζιερόπλοια, έχουν σημειώσει
μόνο μέτρια πρόοδο.
Οι Αξιωματούχοι του ΔΝΤ, αποτελούν ένα μέρος της
Τρόικας των διεθνών επιθεωρητών που έχουν αναλάβει τον έλεγχο και διάσωση της
χώρας, μέσω του τελευταίου δανείου των 173 δισ. ευρώ.
Η τελευταία
εσωτερική έκθεση που εκπονήθηκε από το ΔΝΤ καταγράφει το μεγάλο πρόβλημα της
γραφειοκρατίας στην Ελλάδα αλλά και τα λάθη στην επιβολή του νόμου, τα οποία
επιτρέπουν μεγάλους παίκτες να κυριαρχούν στις αγορές πετρελαίου, ντίζελ και
θέρμανσης, βλάπτοντας την οικονομία .
Η νέα συντηρητική κυβέρνηση συνασπισμού που εκλέχθηκε
τον Ιούνιο, ισχυρίζεται ότι θέλει να διορθώσει κι ότι κινείται για την
καταπολέμηση των αντιανταγωνιστικών πρακτικών στην αγορά. Ερωτηθείς από την
εφημερίδα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου τόνισε ότι
«Η καλύτερη λειτουργία της αγοράς καυσίμων είναι κάτι που
θέλουμε να κάνουμε και θα εξετάσουμε κάθε πρόταση σχετικά με το πώς μπορούμε να
το καταφέρουμε αυτό» και πρόσθεσε «Ηδη έχουμε εντατικοποιήσει τους ελέγχους
μας, γιατί γνωρίζουμε καλά ότι λόγω των υψηλών φόρων, η Ελλάδα έχει τους
υψηλότερους φόρους καυσίμων στην Ευρώπη.
Οι Έλληνες, λόγω της κρίσης, πληρώνουν πολύ υψηλές τιμές για
τη βενζίνη.» Ο. κ. Κεδίκογλου πάντως αρνήθηκε να σχολιάσει τις λεπτομέρειες της
έκθεσης λέγοντας ότι το περιεχόμενό του δεν έχει γνωστοποιηθεί στην κυβέρνηση.
Η έκθεση, σύμφωνα με την Wall Street Journal, παρουσιάζει μια σειρά από εμπόδια
για την εγκατάσταση ανεξάρτητων παραγωγών φυσικού αερίου από την αγορά καυσίμων
του εξωτερικού. Όλοι οι εισαγωγείς πρέπει να διαθέτουν εγκαταστάσεις και τα
καύσιμα θα πρέπει να μεταφέρονται μόνο σε μεγάλα ρυμολκούμενα δεξαμενόπλοια.
«Αυτό καθιστά αδύνατη για τους ανεξάρτητους σταθμούς φυσικού αερίου τη μεταφορά
καυσίμων στην Ελλάδα», αναφέρει η έκθεση.
Το ΔΝΤ
αρνήθηκε να σχολιάσει σχετικά με το σχέδιο, αλλά επιβεβαίωσε την αυθεντικότητά
του. Τέλος όπως αναφέρεται στην έκθεση «Η ελληνική αγορά είναι
εξαιρετικά συγκεντρωμένη και ελέγχεται ουσιαστικά από δύο μεγάλα εγχώρια
διυλιστήρια (ΕΛΠΕ και Motor Oil), προσθέτοντας ότι οι χαμηλότερες τιμές των
καυσίμων θα μπορούσε να βοηθήσουν στην μείωση του πληθωρισμού στη χώρα
περισσότερο από 1%. Επίσης όπως επισημαίνεται τα περιθώρια κέρδους για τα
προϊόντα των καυσίμων στην Ελλάδα είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, στην
περίπτωση δε του πετρελαίου θέρμανσης, περισσότερο από το διπλάσιο από το μέσο
όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Tέλος η έκθεση αναφέρει ότι «οι καταναλωτές και οι
παραγωγοί, οι φορολογούμενοι, αλλά και τα βενζινάδικα» θα ωφεληθούν από την
ελευθέρωση.
Αλλά προειδοποιεί ότι «οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι των
δύο διυλιστηρίων, οι χονδρέμποροι καθώς και οι τελωνειακοί υπάλληλοι θα
αντισταθούν σθενάρα σε μια πιθανή απελευθέρωση στον τομέα των καυσίμων.
Δείτε και το αυτούσιο κείμενο, όπως το δημοσίευσε η
Wall Street Journal:
ATHENS—Lack of competition in Greece’s oil-refining
industry is costing consumers here more than $1 billion a year, according to a
draft internal report by the International Monetary Fund, in an indication of
the deep structural problems that many economists believe are hobbling Greece’s
chances of recovering its footing
. Despite five years of recession, soaring unemployment and
repeated efforts to open up its highly regulated economy, prices in Greece
remain stubbornly high—a major obstacle to restoring its lost competitiveness
and growth. One reason, according to the IMF and other analysts, is a
combination of dominant companies and excessive regulation that stifles
competitors. Efforts to liberalize dozens of sectors, including legal services
and cruise shipping, have made only modest headway. IMF officials are part of a
troika of international inspectors monitoring Athens’s overhauls as part of the
country’s latest €173 billion ($225 billion) bailout deal. The internal report,
prepared by the IMF’s on-the-ground team in Athens, details a thicket of
bureaucratic red tape and lapses in law enforcement that it says allow big
players to dominate the markets for gas, diesel and heating oil, damaging the
economy. Greece’s new conservative-led coalition government, voted into office
in June, says it wants to fix that and is moving to combat anticompetitive
practices in the marketplace. «A better-functioning fuels market is something
we desire and we will examine every proposal on how to bring that about,» said
government spokesman Simos Kedikoglou. «We are already doing that by stepping
up our checks because we are well aware that due to high taxes»—Greece has the highest
fuel taxes in Europe—»Greeks, on account of the crisis, pay very high prices
for gasoline overall.» Mr. Kedikoglou wouldn’t comment on the specifics of the
report, however, saying its contents hadn’t been divulged to the government.
The report, reviewed by The Wall Street Journal, also
levels criticism at the country’s two biggest oil refiners, which it says use
their market muscle to exert effective control over the heavily regulated
market.
As an example, the report outlined a chain of
obstacles it says effectively prevent independent gas stations from buying fuel
abroad
. All importers must have facilities to hold 60 days of
inventory, something beyond the capability of many smaller businesses. And fuel
can only be transported in large tractor-trailer tankers, though gas stations
aren’t permitted to own vehicles that large. «This makes it impossible for
independent gas stations to transport fuel into Greece,» the report says. The
IMF declined to comment on the draft, but confirmed its authenticity. Although
a draft report, and still subject to revision, many of the allegations it makes
aren’t new. Greece’s de facto restrictions on imports—such as the rules
relating to storage facilities and the impediments facing independents—have
been the subject of more than two decades of complaints by European Union
regulators against Greece. Greece’s own antitrust watchdog, the Hellenic
Competition Commission, investigated the fuel market in late 2006 and issued
four reports and two decisions ordering the government to open up the market,
with little effect. The drafting of the IMF report suggests the Fund has now
also taken an interest in Greece’s fuel market and may press the government to
open up the sector as part of the long-term overhauls Greece must make in order
to receive continued aid. Many economists and business people complain of
similar problems in dozens of sectors, but the fuel market has perhaps the
biggest impact on the economy. «Uncompetitive markets cause high costs for
Greek consumers,» the report says. «Given how important energy is for the
overall economy, competitiveness of Greece would be improved by better
functioning fuel markets.
This market needs reform.» «The Greek market is highly
concentrated and basically controlled by the two domestic refiners,» the IMF
report says, adding that lower fuel prices could help push down Greece’s
consumer inflation rate by more than 1%. It says profit margins for fuel
products in Greece are among the highest in Europe, and in the case of home
heating oil, more than twice the European Union average. The report also
alleges that the two big refiners, controlled by two of the country’s best
known and richest tycoons, engage in manipulative and anticompetitive practices
. Referring to the Hellenic Competition Commission
investigation in 2006 and two European Court of Justice rulings, it contends
that Motor Oil Hellas Corinth Refineries SA and Hellenic Petroleum SA—which
together own all of the country’s refining capacity, control 70% of its
wholesale market and 60% of all gas stations—have hit retailers with
surcharges, failed to disclose pricing information and manipulated
international benchmark indexes.
Motor Oil Hellas, controlled by Greek oil magnate
Vardis Vardinoyannis, declined to comment on the report. Officials at Hellenic
Petroleum, which is partly owned by the Greek government, said the problems in
the market lie elsewhere. «Hellenic Petroleum believes that the greatest
problem of the Greek fuels market is fuel smuggling, adulteration and cheating,
which lead to distortions in the market that burden the end consumers as well
as the legitimate companies,» said a spokesman for the company. «Hellenic
Petroleum has submitted to the authorities a written 10-point proposal with
their positions on how to eliminate those distortions.» Hellenic Petroleum, the
larger of the two firms, is controlled by shipping and oil tycoon Spiros
Latsis, who owns 41.9%. The Greek government owns a 35.5% stake. Messrs.
Vardinoyannis and Latsis have high profiles in Greece.
Mr. Latsis, whos
e family also controls Greece’s second-biggest bank and a leading property developer, is ranked as Greece’s second-richest man by Forbes. His net worth of $2.6 billion puts him just a bit below American television celebrity Oprah Winfrey in the global billionaires’ league table. The report says that «consumers and producers, taxpayers, independent and franchised gas stations» would all benefit from liberalization. But it warned that «owners and employees of the two refineries and their wholesalers» as well as «customs officials» would likely resist change………………………………………………. planet-greece» ………….…………………–> –>
e family also controls Greece’s second-biggest bank and a leading property developer, is ranked as Greece’s second-richest man by Forbes. His net worth of $2.6 billion puts him just a bit below American television celebrity Oprah Winfrey in the global billionaires’ league table. The report says that «consumers and producers, taxpayers, independent and franchised gas stations» would all benefit from liberalization. But it warned that «owners and employees of the two refineries and their wholesalers» as well as «customs officials» would likely resist change………………………………………………. planet-greece» ………….…………………–> –>
