ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ: 2014

«Ο Έλληνας απ τον τουρκικό ραγιαδισμό, απ την αναζήτηση του προστάτη-μεσολαβητή, πέρασε σ ένα είδος πολιτικού ραγιαδισμού αμέσως μετά την απελευθέρωση. Το πρόσωπο που επικράτησε να λέγεται «πολιτικός προστάτης» θ αποτελούσε στο εξής τον κεντρικό παράγοντα ενός προσωπικού δικτύου πολιτικής πατρωνίας, που σκοπό είχε και έχει την προσέλκυση και παγίωση της εκλογικής πελατείας. Το πρόσωπο αυτό δεν ήταν άλλο από εκείνο του εκπροσώπου της πολιτικής ολιγαρχίας, κυρίως του βουλευτή… Στον 19^ο αιώνα, ο έλληνας βουλευτής είχε δυνατότητες ακόμη και διάθεσης κρατικής περιουσίας, ενώ ταυτόχρονα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην εργασιακή κατάσταση των ατόμων και κυρίως των δημοσίων υπαλλήλων…

…Ο σημερινός πολιτικός ραγιαδισμός είναι μια βαριά κληρονομιά αιώνων. Έντεχνα όλοι οι νόμιμοι δρόμοι είναι κλειστοί. Η προσωπικότητα δεν είναι ανεκτή, ενώ ο υποτακτικός προωθείται. Θα πρέπει το κάθε άτομο αν θέλει να επιτύχει, να ξεχάσει οριστικά και αμετάκλητα τις δικές του δυνατότητες και ικανότητες, τις οποίες μάλιστα θα πρέπει να κρύβει για να μην προκαλεί. Αντ αυτού είναι αναγκασμένο ν αναζητήσει οπωσδήποτε τον «προστάτη» του μέσα απ την ανάπτυξη «πολιτικών σχέσεων», οι οποίες καταλήγουν να είναι σχέσεις εκλογικής πελατείας ή «κοινωνικών σχέσεων», οι οποίες καταλήγουν να είναι σχέσεις κοινωνικής υποκρισίας…

…Μόνο μια αλλαγή με κεντρικό στόχο την αποκέντρωση της εξουσίας, που θα σημάνει την ουσιαστική μεταφορά μεγάλου μεριδίου εξουσίας στα χέρια του απλού πολίτη, μπορεί να ζωντανέψει την κοινωνία».

Γ. Ρωμαίος, «Ιστορία των κομμάτων: απ τον Καποδίστρια στον Καραμανλή»:

«Τα κόμματα ξεκίνησαν σαν προσωποκεντρικά και ως επί το πλείστον παρέμειναν ως τέτοια. Αδυνατούσαν να εξελιχθούν οργανωτικά και να προχωρήσουν σε μια ουσιαστική εσωτερική οργάνωση και δομή. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά την αποχώρηση ή το θάνατο των αρχηγών τους, τα κόμματα οδηγούνταν είτε σε διάλυση, είτε σε διάσπαση, είτε σε σημαντική μείωση της εκλογικής και πολιτικής τους επιρροής. Επίσης χαρακτηριστική είναι η αδυναμία των κομμάτων να υπερκεράσουν το χρόνιο, απ την αρχή της ύπαρξής τους, πρόβλημα της «βουλευτοκρατίας», δηλ των δεσμών αλληλεξάρτησης των βουλευτών με τους ψηφοφόρους τους».

Ποια ήταν η εξέλιξη των κομμάτων στα νεώτερα χρόνια;

Ανδρέας Παπανδρέου, «Η δημοκρατία στο απόσπασμα» (για τα κόμματα των δεκαετιών ’50 και ’60):

«Τα πολιτικά κόμματα ήταν προσωπικά φέουδα των αρχηγών τους, στερούμενα συγκεκριμένου πολιτικού προγράμματος που θα προέρχονταν απ τη βάση. Το πολιτικό κόμμα στην Ελλάδα είχε παραμείνει εντελώς φεουδαρχικό στη δομή του. Οι έλληνες πολιτικοί ήταν πάνω απ όλα έμποροι ρουσφετιών…

Το κόμμα της Ένωσης Κέντρου δεν ήταν τίποτα παραπάνω, από ένας συνασπισμός πολιτικών προσωπικοτήτων, υπό την προεδρία ενός επιβλητικού, χαρισματικού ηγέτη, του Γ. Παπανδρέου. Στερούμενο παράδοσης και σύγχρονης, δημοκρατικής οργάνωσης στη βάση, δεν μπορούσε να πετύχει συνοχή γύρω απ το πρόγραμμά του ή πειθαρχία στην εκτέλεση των αποφάσεων της ηγεσίας».

Στην Ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ, η διατύπωση είναι πιο ολοκληρωμένη:

«Έχει ο λαός μας πικρή πείρα απ τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους. Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια».

Πως μετεξελίχθηκαν τα κόμματα στη νεώτερη εποχή (μεταπολίτευση);

Γιάννης Βούλγαρης, «Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης»:

«Παρότι στη μεταπολίτευση είχαμε την οικοδόμηση μαζικών κομμάτων, ο ρόλος τους βαθμιαία μειώθηκε και ο χαρακτήρας τους μεταβλήθηκε επιταχυνόμενα σε εκλογικό μηχανισμό για την κατάληψη της εξουσίας απ τις ολιγαρχικού τύπου ηγεσίες τους… Ο αρχηγικός, αντιδημοκρατικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ…Ο πρωθυπουργός-μονάρχης, πέρα και πάνω απ τα συλλογικά όργανα…μαζικές εκκαθαρίσεις (στο ΠΑΣΟΚ) διήρκεσαν 2 χρόνια…».

Ο Χρ. Βερναρδάκης είναι πιο αναλυτικός στο «Πολιτικά κόμματα, εκλογές και κομματικό σύστημα»:

«Τα κόμματα μεταβάλλονται σταδιακά σε επαγγελματικές κομματικές γραφειοκρατίες, που αποσυνδέονται απ τις αντιπροσωπευτικές εντολές τους… Η Ν.Δ. μετά το 1981 έχει εξαρχής χαρακτήρα και δομή «μαζικού κόμματος», όπου οι πολιτικές κορυφές είναι διαχωρισμένες και αυτονομημένες, ενώ η μαζική παρουσία χρησιμοποιείται σαν μηχανισμός κοινωνικής νομιμοποίησης των κεντρικών επιλογών… Η άμεση εκλογή προέδρου με ανοιχτή ψηφοφορία απ τη βάση, διευρύνει ακόμη περισσότερο τον παθητικό τρόπο συμμετοχής, αποδεσμεύοντας την εκλογή αυτή απ τις κλασικές αρχές κομματικής διαδικασίας, όπως η οργανωμένη διαβούλευση και ο απολογισμός, η δεσμευτικότητα της πολιτικής συμφωνίας των οργανωμένων εθελοντικά μελών, η συλλογικότητα των αποφάσεων… Η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 2009, συνοδεύτηκε απ την οικονομική και κοινωνική πολιτική του «Μνημονίου» και των δανειστικών συμβάσεων, δηλ μιας ακραίας, μεσαιωνικού τύπου κεφαλαιοκρατικής πολιτικής, που αποφασίστηκε, συμφωνήθηκε και υλοποιήθηκε, από μια μικρή ομάδα περί τον πρωθυπουργό, ερήμην ακόμα και της κεντρικής πολιτικής ελίτ του ΠΑΣΟΚ…».

Το σήμερα των κομμάτων μας το περιγράφει ο συνταγματολόγος Κ. Χρυσόγονος στο άρθρο του «Η απόλυτη μοναρχία»:

«Το Μάρτη του ’14 ο πρωθυπουργός Σαμαράς προσήλθε στη βουλή μόνο και μόνο για να διαγράψει το μοναδικό βουλευτή που ψήφισε «παρών» στο πολυνομοσχέδιο των προαπαιτούμενων της νέας δόσης, μ ένα πρόχειρο σημείωμα που παρέδωσε στο προεδρείο… Ο κομματικός ηγεμόνας ενεργεί σαν εισαγγελέας, σαν δικαστής και σαν δήμιος ταυτόχρονα, κατά παράβαση τόσο του κανονισμού της κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ., όσο και του άρθρου 29, παρ 1 του Συντάγματος (αρχή της εσωκομματικής δημοκρατίας)… Το εσωκομματικό «πολίτευμα» της Ν.Δ. (όπως και στο ΠΑΣΟΚ) είναι η απόλυτη μοναρχία… Τα όργανα είτε αδρανούν, είτε συνεδριάζουν μόνο για να επευφημήσουν τον «πρόεδρο»-αιρετό μονάρχη…».

Βλέπουμε λοιπόν ότι στην Ελλάδα τα κόμματα, αυτός ο βασικός θεσμός της κοινωνίας, έχουν παραμείνει στην ουσία ένας θεσμός φεουδαρχικός, ένα μεσαιωνικό απολίθωμα, που φιλτράρει και καθορίζει όλη την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική ζωή της κοινωνίας. Έχουμε ένα φεουδαρχικό, μοναρχικό πολιτικό σύστημα, στολισμένο με χρυσόσκονη κοινοβουλευτισμού, την οποία τα Μέσα Μαζικής Αποβλάκωσης φωτίζουν και τονίζουν κάθε φορά, για ν αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου απ την ουσία του συστήματος: τα κόμματα-φέουδα της πολιτικής ολιγαρχίας. Είναι ντροπή για τον κάθε Έλληνα, που ανέχεται να συνεχίζεται αυτό το αίσχος μέχρι σήμερα.

Ο Π. Χασάπης το λέει με άλλα λόγια:

«Το κοινοβουλευτικό σύστημα χρησιμοποιήθηκε και χρησιμοποιείται στη χώρα μας σαν άλλοθι δημοκρατίας, προκειμένου να επιβάλλονται στο λαό τα διάφορα προσωπικά και μη, ντόπια και ξένα συμφέροντα, με δημοκρατικό μανδύα».

Μόνο η συνταγματική πρόβλεψη θεσμών εσωκομματικής δημοκρατίας θα μπορούσε να εξαλείψει αυτό το μεσαιωνικό βαρίδι της κοινωνίας μας και να δημιουργήσει συνθήκες ουσιαστικής συμμετοχής των πολιτών στα κόμματα και στην πολιτική. Μα τότε, όλο το καθεστώς θα κατέρρεε…

[Η αναθεώρηση του συντάγματος για κάποιους, πρέπει ν αφορά τον αριθμό των βουλευτών και άλλα παρόμοια «ζωτικά» ζητήματα. Βλέπετε ο φεουδάρχης και με μισούς υπηρέτες, μπορεί να κάνει τη δουλειά του… (Π. Χασάπης «Το τέλος των πρωθυπουργών: «Στο πολιτικό μας σύστημα, με δεδομένο τον τρόπο συγκρότησης και λειτουργίας των κομμάτων, οι βουλευτές δεν είναι στην πραγματικότητα αντιπρόσωποι του λαού, αλλά αντιπρόσωποι της αντίστοιχης κομματικής ηγεσίας. Είναι στην ουσία απολογητές και πειθήνια όργανα της τελευταίας, απ τη βούληση της οποίας εξαρτάται η πολιτική τους ύπαρξη»)].

Προκαλεί εντύπωση, πως ένας άνθρωπος σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, που εντόπισε και περιέγραψε θαυμάσια αυτό το πολιτικό σύστημα και διακήρυξε την αλλαγή του, όταν ήρθε στην εξουσία, όχι μόνο το συνέχισε, αλλά και το «αναβάθμισε». Κάποιοι έχουν δώσει την εξήγηση ότι «ο Παπανδρέου ήταν άνθρωπος των αμερικανών, ήταν πράκτορας της CIA». Αλλά, όπως είπε κάποιος για τους Γάλλους του 18^ου αιώνα «απόμενε να εξηγηθεί, πως ένα έθνος 36 εκατομμυρίων αιφνιδιάστηκε και οδηγήθηκε χωρίς αντίσταση στην αιχμαλωσία, από τρεις αγύρτες». Εγώ θεωρώ πιο πιθανή την ύπαρξη κάποιου υλικού κατά βάση μηχανισμού στην ελληνική κοινωνία, που έμεινε αναλλοίωτος στην ουσία του δεκαετίες επί δεκαετιών, που παράγει με αναγκαιότητα τα γνωστά αποτελέσματα στο πολιτικό εποικοδόμημα, και ο οποίος πρέπει με όσο το δυνατόν επιστημονικό τρόπο, να εντοπιστεί, να εξηγηθεί και να βρεθεί τρόπος αλλαγής του.

Γίνεται λόγος σήμερα για το εκλογικό σύστημα της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης και ο δημοσιογράφος Κ. Βαξεβάνης, σαν αστείο, προτρέπει τον «νομοπλάστη» Βενιζέλο να εφεύρει νόμο που να νικά το δεύτερο σε ψήφους κόμμα. Αλλά κάτι τέτοιο δεν θάναι πρωτόγνωρο για την Ελλάδα. Ο Καραμανλής στις εκλογές του 1956 είχε εφεύρει το «πλειοψηφικό με περιορισμένη εκπροσώπηση της μειοψηφίας», όπου η ΕΡΕ με 47,4% των ψήφων, έλαβε 165 έδρες (και νίκησε!), ενώ η Δημοκρατική Ένωση με 48,1% έλαβε 135 έδρες (!).

Το 1961, πριν τις εκλογές της βίας και της νοθείας, σύμφωνα με τον Ανδρέα Παπανδρέου («Η δημοκρατία στο απόσπασμα»), ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο αρχηγός της CIA στην Ελλάδα Κάμπελ, προσπάθησαν να πείσουν τον Γ. Παπανδρέου μέσω του γιού του Ανδρέα, να συνηγορήσει στην ψήφιση του εκλογικού συστήματος των συγγενών κομμάτων (σύμφωνα με αυτό το σύστημα, το Συμβούλιο της Επικρατείας, θ αποφάσιζε και θα κατέτασσε τα κόμματα σε 2 κατηγορίες: στα εθνικόφρονα και στα μη εθνικόφρονα. Κατά την καταμέτρηση των ψήφων, όλες οι έδρες θα παραχωρούνταν στην κατηγορία (όχι στο κόμμα) που είχε εξασφαλίσει το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων στην κάθε εκλογική περιφέρεια. Η τελική κατανομή των εδρών στα κόμματα της νικήτριας κατηγορίας σε κάθε περιφέρεια θα γίνονταν με αναλογική βάση). Έτσι θα κατάφερναν να εξαφανίσουν την ΕΔΑ, που στις εκλογές του 1958 είχε αναδειχθεί σε αξιωματική αντιπολίτευση). Όταν είδαν ότι αποτυγχάνουν, ο Κάμπελ είπε στον Ανδρέα: «Πηγαίνετε να πείτε στον πατέρα σας πως στην Ελλάδα μας περνά. Κάνουμε ό,τι θέλουμε και δεν σταματάμε προ ουδενός».

Αν κάποιοι αμφιβάλουν αν το Συμβούλιο της Επικρατείας θα έπαιρνε μια τέτοια απόφαση κατηγοριοποίησης των κομμάτων, ο Ανδρέας Παπανδρέου στο βιβλίο του αναφέρει: «Τη δικαιοσύνη τότε την έλεγχαν εκείνοι που δέχτηκαν να συμμετάσχουν στην πρώτη κυβέρνηση της δικτατορίας. Εκτός απ τη στρατιωτική χούντα, υπήρχε και η χούντα των δικαστών. Πρωθυπουργός της δικτατορίας έγινε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου. Η κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου είχε ασκήσει εναντίον του δίωξη για ενέργειές του συγκάλυψης των υπευθύνων της δολοφονίας του βουλευτή της αριστεράς Γρ. Λαμπράκη. Η πλειοψηφία του Αρείου Πάγου τον κάλυψε…».

Νέο σχήμα στην παλιά ιδέα (εθνικόφρονες και μη) έδωσε ο Σαμαράς με δηλώσεις του στην επίσημη εναρκτήρια τελετή της Ελληνικής Προεδρίας στο Μέγαρο Μουσικής, όταν χαρακτήρισε την απουσία του Τσίπρα σαν αντιευρωπαϊκή, αντιδυτική και αντινατοϊκή. Θα το τολμήσουν εν έτει 2014;…

6 Ιούνη 2014

Γιώργος Παπανικολάου

http://www.scribd.com/doc/228871632/%CE%9F-%CE%A6%CE%95%CE%9F%CE%A5%CE%94%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%A3-%CE%A7%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%9A%CE%A4%CE%97%CE%A1%CE%91%CE%A3-%CE%A4%CE%A9%CE%9D-%CE%95%CE%9B%CE%9B-%CE%9A%CE%9F%CE%9C%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%A9%CE%9D

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Ευρωεκλογές 2014: H κοινωνική γεωγραφία του εκλογικού σώματος

Γράφει ο Χριστόφορος Βερναρδάκης

http://tvxs.gr/news/ellada/eyroekloges-2014-h-koinoniki-geografia-toy-eklogikoy-somatos

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Η απόλυτη απονομιμοποίηση (τρεις και την κακή τους μέρα).

Η απόλυτη απονομιμοποίηση (τρεις και την κακή τους μέρα).

Οι συγκυβερνώντες μιλάνε για τα εκλογικά αποτελέσματα και τη σημασία τους σαν να επρόκειτο για μια χώρα όπου ισχύει η απλή αναλογική. Δυστυχώς γι αυτούς το υπάρχον, το πραγματικό, το νομιμοποιημένο απ τους ίδιους τους συγκυβερνώντες (αφού αυτοί το ψήφισαν) εκλογικό/πολιτικό σύστημα, κλέβει 50 έδρες απ όλους τους άλλους και τις δίνει στο 1ο κόμμα. Και πρώτο κόμμα οι εκλογές έδειξαν ότι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Το εκλογικό αποτέλεσμα διέλυσε κάθε πρόσχημα νομιμοποίησης της κυβέρνησης. Ας κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ο κ. Σαμαράς. Η ΝΔ χάνει 7 μονάδες και το ΠΑΣΟΚ 5 μονάδες. Αν είχαν διεξαχθεί εθνικές εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε 130 έδρες και η ΝΔ 69. Με ποια ηθική και πολιτική νομιμοποίηση θα διαπραγματευτεί αυτή η κυβέρνηση για το χρέος ή θα εφαρμόσει νέα μέτρα και νέο μνημόνιο;» τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας, ζητώντας την προκήρυξη πρόωρων εκλογών «ώστε να αποκατασταθεί η δημοκρατική νομιμότητα».

Είναι διπλή και τριπλή όμως, η απονομιμοποίησή τους τώρα, γιατί δεν ξεχνάμε βέβαια, πως πρόκειται για πολιτικούς απατεώνες, που το «προεκλογικό τους πρόγραμμα», κυκλοφορεί ακόμα στο ίντερνετ (αν και το έθαψαν στη σελίδα τους), για να γελάει κάθε πικραμένος, με όσα υπόσχονταν τον Ιούνη του 2012, και που κάποιοι (καλώς, έστω και αργά), το θυμήθηκαν λίγες μέρες πριν τις εκλογές (κι ας ελπίσουμε ότι σταθερά και αποφασιστικά θα το προβάλλουν και δεν θα το ξεχάσουν τις επόμενες μέρες). Διότι όπως έδειξε ο Λαφαζάνης το βράδυ των εκλογών, είναι το επιχείρημα που βουλώνει το στόμα των Πρετεντέρηδων κι όσων εκθειάζουν τη «δημοκρατία τους».

Αλλά εκτός από πολιτικοί απατεώνες, είναι και κοινοί εγκληματίες, γιατί δεν ξεχνάμε βέβαια, πως το ένα εκατομμύριο μάρκα του Τσουκάτου, είναι το ένα απ τα 100 εκατομμύρια μάρκα που πλήρωσε η SIEMENS, λαδώνοντας το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα και τους σφογκοκολάριούς τους. Κι αυτά τα 99 εκατομμύρια που λείπουν, είναι κρυμμένα στα χέρια κάποιων απ τους σημερινούς σωτήρες μας. Αλλά ξέρουμε επίσης, πως τα κλεμμένα δεν είναι μόνο της SIEMENS, κι ότι ανέρχονται όχι σε εκατομμύρια, αλλά σε δισεκατομμύρια.

Τα αποτελέσματα έκαναν και κάποιους, να θυμηθούν και το θέμα των συμμαχιών, που το είχαν ξεχάσει όταν κατάρτιζαν τα κομματικά τους ψηφοδέλτια πριν τις εκλογές. Το σύνθημά τους «στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν», δείχνει πως χωρίς αυτό το αποτέλεσμα, δεν θα είχαν καταλάβει, ούτε τι συμμαχίες πρέπει να κάνουν, ούτε με τι σύστημα έχουν να κάνουν: οι πολιτικοί απατεώνες, οι κλέφτες και οι εγκληματίες, που έχουν ενσωματώσει στο καθεστώς τους όλους τους θεσμούς (σε σημείο που να ισχυρίζονται ότι το κλείσιμο της ΕΡΤ δεν ήταν αντισυνταγματικό!), δεν φεύγουν με εκλογές. Πρέπει να τους διώξεις με κλωτσιές. Κι αν θεωρούν «κομματικό κοπάδι και κτήμα τους» την ψήφο τη δική μου και άλλων συμπολιτών στον ΣΥΡΙΖΑ, πιστεύω πως θ απογοητευτούν στο μέλλον γι άλλη μια φορά. Κάτι ανάλογο ισχύει και για τους «επαναστάτες» των εκλογικών ποσοστών του 0,00…%. Καθώς και για όσους ενώ εύστοχα και θαρραλέα αναδεικνύουν τα ζητήματα επιβίωσης του λαού και της ανατροπής του δοσιλογικού καθεστώτος, θεωρούν «κόκκινες γραμμές τα εθνικά θέματα».

Ο λαός και οι άμεσες, επείγουσες ανάγκες του σήμερα, δεν ζητάνε ούτε «κυβέρνηση της αριστεράς», ούτε καμιά «λαϊκή εξουσία», ούτε πρόγραμμα 20ετίας, ούτε επιτακτικά εδώ και τώρα, λύση στα εθνικά θέματα.

Υπάρχουν συγκεκριμένες, μεγάλες μάζες του λαού, που πνίγονται στα χρέη και έχουν άμεσα πρόβλημα επιβίωσης, και το σάπιο/δοσιλογικό καθεστώς και η έλλειψη δημοκρατίας, τους στερούν κάθε δυνατότητα να βρουν άμεσες λύσεις. Όσο δεν βλέπουν μια ουσιαστική και άμεση προοπτική (γκρέμισμα καθεστώτος, δημοκρατία) να προβάλλεται και να παλεύεται απ τις αντιμνημονιακές δυνάμεις, τόσο απογοητεύονται, και κάποιοι καταφεύγουν και σε λύσεις σαν της Χρυσής Αυγής.

Να δούμε πόσο ακόμα κάποιοι θα ξεχνάνε αυτές τις άμεσες, τις επείγουσες ανάγκες της κοινωνίας, και θα παλεύουν «για αλλαγή των συσχετισμών» (δηλ για «λαϊκές εξουσίες», για «κυβερνήσεις της αριστεράς», για «τα εθνικά μας θέματα», κι άλλα τέτοια μεγαλόπνοα σχέδια), βασιζόμενοι στη μη βίαιη (μέχρι τώρα) αντίδραση της κοινωνίας που πνίγεται.

26 Μάη 2014

Γιώργος Παπανικολάου

Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ,
του Γιώργου Παπανικολάου,
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" ΛΑΡΙΣΑΣ

http://www.scribd.com/doc/226953733/%CE%97-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9B%CE%A5%CE%A4%CE%97-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%9D%CE%9F%CE%9C%CE%99%CE%9C%CE%9F%CE%A0%CE%9F%CE%99%CE%97%CE%A3%CE%97-%CE%95%CE%9B%CE%95%CE%A5%CE%98%CE%95%CE%A1%CE%99%CE%91

Καταγγελία – σοκ ! Ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης καταγγέλλει πρόεδρος Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών

Ωμή παρέμβαση στο έργο της Δικαιοσύνης καταγγέλλει πρόεδρος Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με αφορμή την υπόθεση αντιδικίας μεταξύ του υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη και του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνου Καμμένου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Η Πρόεδρος Πρωτοδικείου Ευαγγελία Γεωργίτση που εκδίκασε την αγωγή του Π. Καμμένου σε βάρος του Α. Γεωργιάδη, για συκοφαντική δυσφήμηση, όσον αφορά στην υπόθεση του σκάφους Iliatoras, καταγγέλλει -μέσω αναφοράς- την παρέμβαση και τις πιέσεις του προέδρου του Αρείου Πάγου ώστε να μειώσει τη χρηματική ποινή ειδάλλως θα τιμωρούνταν με. πειθαρχικό παράπτωμα και ως εκ τούτου δεν θα προαγόταν.

Σύμφωνα με την αναφορά-σοκ της προέδρου του δικαστηρίου η οποία εστάλη στον Υπουργό Δικαιοσύνης, με αριθμό πρωτοκόλλου 1605/24-04-2014, και κοινοποιήθηκε στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η καταγγέλλουσα δικαστικός τονίζει ότι δέχτηκε πιέσεις και απειλές για πρόωρο τερματισμό της πορείας της στο δικαστικό σώμα.

Όπως αναφέρει στην καταγγελία της: «Κλήθηκα από τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου, χωρίς να γνωρίζω τον λόγο. Κατά την επίσκεψή μου στον τέταρτο όροφο του Αρείου Πάγου διαπίστωσα ότι ο κ. Πρόεδρος είχε δεχθεί προηγουμένως σε ακρόαση και τους τρεις συνέδρους της συνθέσεώς μου. Κατά την είσοδό μου στο γραφείο του κ. Προέδρου δέχτηκα, αιφνιδιαζόμενη, τις αυστηρές επιπλήξεις του, χωρίς καν να ακουστώ, για το έντονο ύφος με το οποίο είχα διατυπώσει την άποψή μου κατά τον χρόνο της προσδιάσκεψης».

Όπως αναφέρει η δικαστικός άκουγε έκπληκτη τον πρόεδρο του Αρείου Πάγου και απάντησε ότι δεν είχε γίνει καμία διάσκεψη! Διαπίστωσε δε, από όσα της είπε ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου, ότι είχε προηγηθεί διάσκεψη των υπόλοιπων μελών του δικαστηρίου εν αγνοία της και ουσιαστικά είχε ληφθεί απόφαση!

«Ο πρόεδρος συνέχιζε να με επιπλήττει, θεωρώντας απαράδεκτες τις συστάσεις μου προς τα μέλη της συνθέσεως, οι οποίες, κατά την άποψή του, «με καθιστούν γελοία», συνέχισε δε διατυπώνοντας την άποψή του ότι δεν έχω αντιληφθεί σοβαρά τον ρόλο μου ως δικαστικός λειτουργός», ότι «εκθέτω με την συμπεριφορά μου αυτή το δικαστικό σώμα», ότι του θυμίζω «ένα δικαστή από τη Θεσσαλονίκη που νόμιζε ότι ήταν αυτός ο μόνος έντιμος με αποτέλεσμα να μην τον συναναστρέφεται κανένας συνάδελφός του και να απομονωθεί»», σημειώνει στην αναφορά.

Για την ουσία της υπόθεσης αναφέρουμε ότι και οι υπόλοιποι δύο δικαστές οι οποίοι δίκασαν την υπόθεση συμφώνησαν με την καταδικαστική απόφαση εναντίον του υπουργού Άδωνι Γεωργιάδη διαφωνώντας μόνον ως προς το ύψος της χρηματικής ποινής. Εκατό χιλιάδες ευρώ είχε προτείνει η κυρία Γεωργίτση, δεκαπέντε εκείνοι με το επιχείρημα ότι το πρόστιμο ήταν δυσανάλογο των εισοδημάτων του, όταν για αντιδικίες μισθοσυντήρητων πολιτών (συκοφαντική δυσφήμιση), επιδικάζονται καθημερινά πρόστιμα των 30 και 50 χιλιάδων ευρώ…

Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις, δεν υπήρξε έντονη αντίδραση από την πλευρά της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων.

Το zougla.gr επικοινώνησε με τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου ο οποίος δήλωσε ότι «είμαι ενήμερος για το θέμα. Έχω διαβάσει την αναφορά της Προέδρου Πρωτοδικών και θα εξετάσω την υπόθεση».

Από την πλευρά του ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης τόνισε στην εφημερίδα μας ότι «η πρόεδρος Πρωτοδικών στο δικαστήριο δεν με άφησε να μιλήσω σχεδόν καθόλου. Δεν γνωρίζω για την αναφορά που έχει κάνει και είμαι έτοιμος να προχωρήσω σε μηνύσεις».

Ενήμερος για την υπόθεση αυτή είναι και ο πρόεδρος του Αρείου Πάγου Μιχάλης Θεοχαρίδης ο οποίος δεν θέλησε να προβεί σε οποιοδήποτε σχόλιο λόγω του θεσμικού του ρόλου.

http://www.zougla.gr/greece/article/katagelia—sok

http://politiko-kafeneio.gr/Forum/viewtopic.php?t=32772

Ελιά ή κελιά κύριε Βενιζέλο;

Του Κώστα Βαξεβάνη

Η μοναδική φράση του Ευάγγελου Βενιζέλου στην οποία σίγουρα δεν μπορείς να εντοπίσεις υποκρισία είναι αυτή που εκστόμισε σε ανύποπτο χρόνο στη Βουλή: «Δεν θα μας βάλετε εσείς φυλακή». Είναι μια φράση που συγκεντρώνει αγωνία, ένταση και, περιέργως, αλήθεια. Είναι βέβαια ενδιαφέρον πως είναι από τις σπάνιες φορές που ο Βενιζέλος χρησιμοποιεί το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο αντί του οικείου του και αγαπημένου του πρώτου ενικού. Έτσι το «δεν θα με βάλετε εμένα φυλακή» γίνεται «δεν θα μας βάλετε». Ακόμη και αυτός ο Ναπολέων του «εγώ» καταλαβαίνει πως δεν μπορεί να δείξει τόση αγωνία προτάσσοντας ένα προσωπικό φόβο. Άλλωστε με το «μας» της φυλακής στέλνει ένα μήνυμα και σε άλλους.

Ο Βενιζέλος πέρασε τη μισή του πολιτική ζωή να νομοθετεί ιδιοτρόπως και τυχαίως υπέρ συμφερόντων και την άλλη μισή να δημιουργεί τις νομικές καλύψεις, ακριβώς για να μην πάει φυλακή. Από εκείνη την αλλαγή που έκανε πριν δεκαετίες στον ποινικό κώδικα, με την οποία γλίτωσε τη φυλακή η αφρόκρεμα της Θεσσαλονίκης που είχε κάνει μεταγραφές στα Πανεπιστήμια με πλαστά χαρτιά έως τον νόμο για να μην πάνε φυλακή οι υπουργοί και από το σκάνδαλο Λαυρεντιάδη έως τα υποβρύχια και τη SIEMENS, ο Βενιζέλος αποδεικνύεται ευέλικτος χονδρέμπορος νόμων. Κάνει νόμους που κάποιους βολεύουν.
Η μεγάλη του επιτυχία όμως, όπως φαίνεται από τις αποκαλύψεις στο www.koutipandoras.gr, είναι το PSI. Το κούρεμα των ομολόγων και οι δανειακές συμβάσεις. Ως σήμερα η γενική εντύπωση είναι πως με το «κούρεμα» αφανίστηκαν οι μικροομολογιούχοι, έκλεισαν τα ασφαλιστικά ταμεία που είχαν ομόλογα του Δημοσίου και ευνοήθηκαν απλώς οι Τράπεζες, οι οποίες μετά από το κούρεμα «για να μην καταρρεύσουν» ανακεφαλαιοποιήθηκαν από τα λεφτά μας φυσικά. Κάτι που δεν έγινε με τα Ταμεία.
Κομμάτι της γενικής εικόνας πολιτικής ευθύνης Βενιζέλου, είναι πως ως Υπουργός Οικονομικών ενέταξε το «κούρεμα» και τις δανειακές συμβάσεις στο Αγγλικό Δίκαιο. Δηλαδή οι πιστωτές έχουν το δικαίωμα μέσω του Αγγλικού Δίκαιου, να προχωρήσουν σε κατάσχεση ελληνικών περιουσιακών στοιχείων (κτίρια, έσοδα, ελληνικό απόθεμα χρυσού, πλουτοπαραγωγικές πηγές κλπ), αν προκύψει διαφωνία μεταξύ των δύο μερών. Δηλαδή το Αγγλικό Δίκαιο εξασφαλίζει την από εκεί πλευρά και αφαιρεί από την Ελλάδα το όπλο της στάσης πληρωμών. Όλα αυτά, όπως άλλωστε και η υπαγωγή στα μνημόνια, εμφανίστηκαν ως αναγκαία.
Να όμως που τα έγγραφα που δημοσιοποιεί η «Πανδώρα», αποδεικνύουν ότι η υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο ήταν ένα προσωπικό παιχνίδι και μια επιλογή του Υπουργού Οικονομικών Ευάγγελου Βενιζέλου. Ο ίδιος ως υπουργός, ζήτησε από την αμερικανική εταιρεία «Cleary Gottlieb Steen and Hamilton» να παίξει το ρόλο συμβούλου στο ελληνικό PSI με αμοιβή αρκετών εκατομμυρίων. Ο Lee Buchheit, μετρ και μέτοχος της εταιρείας, ανέλαβε τις διαμεσολαβήσεις και τις επαφές με τους ομολογιούχους και ενημέρωνε τον Βενιζέλο προσωπικά. Ο Buchheit τέλη Ιουλίου 2011, ενημέρωσε τον Βενιζέλο προφορικά και στις 4 Αυγούστου και γραπτά, πως οι ομολογιούχοι προτείνουν να ενταχθούν οι διαδικασίες «κουρέματος» στο Αγγλικό Δίκαιο, ώστε να μην έχουν εκπλήξεις από πιθανή αλλαγή του ελληνικού νόμου στο μέλλον. Παρόλα αυτά, εξηγούσε στον Βενιζέλο πως η υπαγωγή στο Αγγλικό Δίκαιο έπρεπε να αποφευχθεί. Πρότεινε λοιπόν, εγγράφως πάντα, να διατηρηθούν τα ομόλογα στο Ελληνικό Δίκαιο και να δεσμευτεί η Ελλάδα πως εννοεί αυτό που ισχύει ως εκείνη την στιγμή. Έτσι οι πιστωτές εξασφαλίζονταν από την πιθανή νομική αλλαγή. Ο Buchheit είχε ενημερώσει επίσης για ένα μεγάλο πλεονέκτημα της Ελλάδας. Πως το σύνολο σχεδόν του χρέους της διεπόταν από το Ελληνικό Δίκαιο και ήταν πολύ εύκολο να πει στους πιστωτές πως έτσι θα παραμείνει. Δηλαδή μπορούσε να τους πει πρακτικά πως αν δεν το αποδεχθούν, η Ελλάδα μπορεί να κάνει στάση πληρωμών και να χάσουν τα λεφτά τους. Αυτά όλο πρότεινε ο άνθρωπος που πληρώθηκε για να παρέχει τις υπηρεσίες του για το PSI
Ο Βενιζέλος δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά. Αντιθέτως, τις ημέρες που η εταιρεία του δίνει τη λύση, ο ίδιος συνομιλεί με ομολογιούχους με επιστολές, στις οποίες αναφέρει (από τον Ιούλιο ακόμη) πως το Δίκαιο που θα διέπει τη διαδικασία θα είναι το Αγγλικό. Έχει δηλαδή ήδη αποφασίσει και προωθεί μια επιζήμια επιλογή χωρίς διαπραγμάτευση. Τον Φεβρουάριο του 2012, λίγο δηλαδή πριν το PSI, τόσο ο πρωθυπουργός Παπαδήμος όσο και ο αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών Σαχινίδης, επισήμως δηλώνουν πως η Ελλάδα έχει επιλέξει να προωθήσει PSI με Ελληνικό Δίκαιο. Οκτώ μήνες όμως πριν ο Βενιζέλος έχει επιλέξει άλλη λύση. Το ερώτημα είναι αν Παπαδήμος και Σαχινίδης όταν κάνουν τις δηλώσεις λένε ψέματα ή αγνοούν και οι ίδιοι τις κινήσεις Βενιζέλου.
Δύο ημέρες πριν το PSI, ο Βενιζέλος σε συνέντευξή του στον Νίκο Χατζηνικολάου, δηλώνει πως είναι καλό το Αγγλικό Δίκαιο και για τις δανειακές και για τα ομόλογα. Δεν το εμφανίζει ως λύση που επέβαλαν δανειστές και ομολογιούχοι αλλά ως καλή δική του επιλογή. Λέει ψευδώς μάλιστα πως τις μελλοντικές διαφορές θα τις επιλύσουν τα ελληνικά δικαστήρια, ενώ η αλήθεια είναι πως τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου επιδικάζουν οποιαδήποτε διαφορά με βάση το Αγγλικό Δίκαιο.
Με τις ρυθμίσεις Βενιζέλου για το PSI κάποιοι κερδίζουν δισεκατομμύρια αφού δεν «κουρεύονται» όλα τα ομόλογα. Όσα ομόλογα κατέχει η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και εταιρείες α λα Goldman Sachs εξαιρούνται του «κουρέματος». Τα ασφαλιστικά ταμεία και οι μικροομολογιούχοι καταστρέφονται, αλλά οι τράπεζες σώζονται. Το βασικό είναι πως η χώρα γίνεται όμηρος των δανειστών. Δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει το όπλο της στάσης πληρωμών που είναι διαδικασία της ελεύθερης αγοράς. Οι πιστωτές θα πληρωθούν είτε κατάσχοντας τον ενεργειακό πλούτο της χώρας, είτε κατάσχοντας ελληνική περιουσία και τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδας στο Λονδίνο. Η χώρα είναι ανοχύρωτη και παραδομένη, ενώ αναπαράγεται το φοβικό επιχείρημα «δεν γίνεται αλλιώς»
Οι αποφάσεις του Βενιζέλου για το PSI δεν είναι μια αβλεψία ή κακή εκτίμηση. Όλα τα στοιχεία που υπάρχουν αποδεικνύουν πως γνώριζε, μπορούσε να πράξει αλλιώς αλλά δεν το έκανε. Δηλαδή από ποινική πια και όχι πολιτική άποψη, έκανε παράβαση καθήκοντος και απιστία με δόλο.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Βενιζέλος απειλεί, εκβιάζει πολιτικά και φοβάται μην χάσει την πολιτική και καναλική ασυλία. Μπορεί λοιπόν να λέει «Ελιά» αλλά στο μυαλό του έχει τα κελιά.

http://www.koutipandoras.gr/article/113484/elia-i-kelia-kyrie-venizelo

Βενιζέλος ο ψευτοσυνταγματολόγος: Για τις ευρωεκλογές του 2009…

https://www.youtube.com/watch?v=NtRf68Jj0L0&feature=youtu.be

Τρία διδάγματα για την Αριστερά προς τη Κυβέρνηση Σωτηρίας
Του Νίκου Κοτζιά

http://pratto.gr/2014/06/01/%cf%84%cf%81%ce%af%ce%b1-%ce%b4%ce%b9%ce%b4%ce%ac%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%82-%cf%84/

Τσίπρας : Καταργείστε το μπόνους και πάμε σε εκλογές

Απίστευτο ελιγμό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και ειδικά στον Ευάγγελο Βενιζέλο, που πρότεινε την κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών που προβλέπει ο εκλογικός νόμος για το πρώτο κόμμα.
Και μάλιστα, επιστρέφει με έναν εντυπωσιακό τρόπο την πρόκληση-πρόσκληση του ΠΑΣΟΚ για την κρίσιμη αυτή αλλαγή.

Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλώνει μεν ότι

αποδέχεται την κατάργηση του μπόνους, αλλά καλεί την κυβέρνηση να παραιτηθεί αμέσως, αφού σήμερα κυβερνά χάρη σε αυτό το μπόνους, το οποίο μάλιστα δεν δικαιούται και για ένα επιπλέον λόγο: ότι είναι πια δεύτερο κόμμα στην ελληνική κοινωνία, με βάση το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών!

«Η δική μας θέση παραμένει σταθερή. Θεωρούμε ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει bonus εδρών. Εάν τώρα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ άλλαξαν γνώμη και λένε ότι δεν χρειάζεται το bonus στο πρώτο κόμμα, “ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα”: πρώτον, για να φέρουν το εν λόγω νομοσχέδιο στη Βουλή και, δεύτερον, για να παραιτηθεί η κυβέρνηση, διότι δεν έχει καμία λαϊκή νομιμοποίηση» δήλωσε ο Δημήτρης Στρατούλης, βουλευτής και μέλος της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΥΡΙΖΑ: ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

http://i62.tinypic.com/o5upmh.jpg